جنگنده «سوخو ۵۷ روسی» بهتر است یا «جی ۳۵ چین»؟

فرادید| در رقابتی تنگاتنگ میان جنگنده‌های نسل پنجم، سوخو-۵۷ روسیه و جی-۳۵ای چین به‌عنوان دو رقیب قدرتمند در آسمان‌ خودنمایی می‌کنند.

به گزارش فرادید، سوخو-۵۷ و جی-۳۵ با فناوری‌های پنهان‌کاری، تسلیحات پیشرفته و قابلیت‌های چندمنظوره طراحی شده‌اند تا در برابر تهدیدات هوایی، از جمله جنگنده‌های آمریکایی، برتری یابند.

مشخصات سوخو-۵۷ (Sukhoi Su-57)

سوخو-۵۷، ملقب به فلون، یک جنگنده دو‌موتوره نسل پنجم است که با طول ۲۰.۱ متر، وزن برخاست حداکثر ۳۵,۰۰۰ کیلوگرم و سرعت ماخ ۲، برای برتری هوایی و مأموریت‌های تهاجمی طراحی شده است. این جنگنده با موتورهای AL-41F1 (یا Izdeliye 30 در آینده)، برد عملیاتی ۳,۵۰۰ کیلومتر و سقف پروازی ۲۰,۰۰۰ متر، مانورپذیری استثنایی و توانایی سوپرکروز را ارائه می‌دهد. همچنین مجهز به رادار AESA مدل N036 Byelka با برد ۴۰۰ کیلومتر، حسگرهای مادون قرمز و محفظه‌های تسلیحاتی داخلی برای موشک‌های R-77، R-37M و تسلیحات هایپرسونیک است که ظرفیت ۸ تن تسلیحات را پشتیبانی می‌کند.

اگرچه پنهان‌کاری آن (RCS حدود ۰.۱ تا ۱ متر مربع) نسبت به رقبای غربی ضعیف‌تر است، تجربه رزمی در اوکراین و هزینه تقریبی ۳۵ تا ۵۰ میلیون دلار، آن را به گزینه‌ای جذاب برای عملیات تهاجمی تبدیل کرده است.

مشخصات جی-۳۵ای (Shenyang J-35A):

جی-۳۵ای، جنگنده‌ای دو‌موتوره نسل پنجم با طراحی پنهان‌کار، با طول ۱۶.۸ متر، وزن برخاست حداکثر ۳۰,۰۰۰ کیلوگرم و سرعت ماخ ۱.۸، برای مأموریت‌های مخفی و نبردهای دوربرد توسعه یافته است. این جنگنده با موتورهای WS-13 یا WS-19 (در آینده)، برد عملیاتی ۲,۵۰۰ کیلومتر و سقف پروازی ۱۶,۰۰۰ متر دارد. رادار AESA با برد حدود ۳۰۰ کیلومتر، حسگرهای الکترواپتیکال و محفظه‌های داخلی برای موشک‌های PL-15 (برد ۲۰۰+ کیلومتر) و PL-10، ظرفیت تسلیحاتی ۶ تن را فراهم می‌کند. پنهان‌کاری برتر آن (RCS حدود ۰.۰۵ تا ۰.۱ متر مربع) و ادغام شبکه‌ای با سامانه‌های چینی، آن را برای عملیات دفاعی و مخفی مناسب می‌سازد. 

سوخو ۵۷ بهتر است یا جی ۳۵ چین؟

سوخو-۵۷ با مانورپذیری بالا، برد عملیاتی بیشتر و ظرفیت تسلیحاتی سنگین‌تر، برای مأموریت‌های برتری هوایی و تهاجمی در فواصل دور برتری دارد، به‌ویژه برای ایران که نیاز به بازدارندگی در برابر تهدیدات منطقه‌ای دارد. تجربه رزمی آن در اوکراین و هزینه کمتر، آن را به گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه تبدیل می‌کند، اما پنهان‌کاری ضعیف‌ترش در برابر رادارهای پیشرفته می‌تواند نقطه ضعف باشد.

در مقابل، جی-۳۵ای با پنهان‌کاری بهتر و موشک‌های دوربرد PL-15، برای نبردهای مخفی و دفاع منطقه‌ای مناسب‌تر است، اما برد کمتر و عدم تجربه رزمی، محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند. با توجه به نیاز ایران به جنگنده‌ای با قابلیت تهاجمی و هزینه مناسب، سوخو-۵۷ در حال حاضر گزینه بهتری است، اما پیشرفت سریع چین ممکن است تا سال ۲۰۳۰ جی-۳۵ای را به رقیبی جدی‌تر تبدیل کند.