شکل‌های عجیب و غریب از زندگی در کیهان!
شاید فرم‌هایی عجیب و غریب از حیات در «مناطق قابل محاسبه کیهانی» پنهان باشند.
در حال حاضر ستاره شناسان در جستجوی نشانه‌هایی از حیات در "مناطق قابل سکونت" در ستارگان مجاور هستند. جا‌هایی که در آن‌ها امکان وجود آب هست و به عنوان نوار دور ستاره‌ای توصیف می‌شوند. اما اخیرا مقاله‌ای منتشر شده که در آن آمده: ما باید برای یافتن حیات در کیهان، رویکرد دقیق تری داشته باشیم. به همین جهت نباید تنها به پتانسیل حیات اتکا کنیم، بلکه باید بر پتانسیل محاسبات متمرکز شویم.
یکی از راه‌های تعریف حیات، مجموعه‌ای از محاسبات است که بر اساس اطلاعات عمل می‌کنند. اطلاعات در DNA ذخیره می‌شوند و محاسبات توسط پروتئین‌های مختلف صورت می‌گیرد. توانایی ذخیره‌سازی اطلاعات و عملکرد آن بر روی محیطی که در آن قرار دارد، به حیات اجازه می‌دهد تا روند طبیعی خود را که می‌تواند ترتیب و نظم پیچیده تری داشته باشد پیدا کند.
ما طبق دیدگاه سنتی خود برای درک حیات در سیارات دیگر، فکر می‌کنیم که موجوداتی همانند ما، بر روی سیاره‌ای زندگی می‌کنند که در فاصله مشخصی از ستاره مادر (اشاره به خورشید) قرار دارند و (همانند ما) آب ماده‌ای ضروری برای حیات آن‌ها است. اما تصور کردن اشکال بسیار پیچیده‌تر و متنوع‌تری از حیات در جهان، آسان است.
حیات می‌تواند از راه حل‌های های دیگر استفاده کند. حیات می‌تواند در زیر سطح قمر‌های بیرونی یخی، مدفون باشد. ممکن است حیات حتی نیازی به یک ستاره نداشته باشد. سیستم‌های بیولوژیکی می‌توانند سیستم‌های تکنولوژیکی را ایجاد کنند که با تعریف فعلی ما برای حیات مطابقت نداشته باشند، اما ممکن است به روش خودشان زنده باشند؛ بنابراین محققین می‌خواهند مفهوم منطقه قابل سکونت را با استفاده از یک مفهوم اساسی‌تر از محاسبات، بازسازی کنند. به اعتقاد آن‌ها بهترین شانس برای یافتن نشانه‌های حیات، در جایی اتفاق می‌افتد که راحت‌ترین دسترسی به محاسبات در آنجا وجود داشته باشد.
محققان استدلال می‌کنند که این مناطق به اصطلاح محاسباتی، به سه ویژگی نیاز دارند. اول اینکه باید در آنجا ظرفیت محاسباتی وجود داشته باشد، به این معنی که مجموعه‌ای غنی از ترکیبات شیمی در دسترس باشند. دوم، باید نوعی از انرژی وجود داشته باشد، مانند نور خورشید یا منافذ هیدروترمال؛ و در نهایت، محاسبات به بستری نیاز دارند که بتوانند در آنجا انجام شوند.
اکنون نمای سنتی مناطق قابل سکونت می‌تواند زیرمجموعه بزرگتری از مناطق محاسباتی محسوب شود. در جایی که حیات وجود دارد، مثل (زمین)، محاسبات در حال جایگزین شدن است. این چارچوب به ما امکان می‌دهد تا استراتژی‌های جستجو برای مفاهیم فراتر از حیات را توسعه دهیم.
به عنوان مثال، اگر سیستم‌های فردی را از بعد دیگری از توانایی محاسباتی مطالعه کنیم، شاید بفهمیم که کدام سیستم‌ها می‌توانند برای ساختار‌های جمع‌آوری انرژی مصنوعی مانند کره‌های دایسون (یک ابرسازهٔ فرضی است که به‌طور کامل یک ستاره را فرا می‌گیرد و قسمت بزرگی از توان خروجی آن را به دام می‌اندازد) سازگار باشند. همچنین می‌توانیم بررسی کنیم که چگونه ابر‌های گازی در اطراف ساختار‌های زیرستاره‌ای می‌توانند تمام شرایط لازم برای محاسبه را ایجاد کرده و شرایط لازم برای تعریف جامعی از حیات را برآورده کنند.
جستجوی حیات به روش‌های علمی در کیهان، تازه شروع شده است؛ و همانطور که محققان تاکید می‌کنند، مهم است تا در این خصوص ذهنی باز داشته باشیم.
