این سایت باستانی «معمولی» چگونه درک ما را از تاریخ روم تغیر می‌دهد؟
محلی که به عنوان یک سایت باستان‌شناسی معمولی در مرکز ایتالیا مورد کاوش قرار گرفت، حالا می‌تواند درک ما را از سقوط امپراتوری روم تغییر دهد.
فرادید| بر اساس یافته‌های یک مطالعه باستان‌شناسی که در کتاب جدید «شهرسازی رومی در ایتالیا» منتشر شده، پژوهش‌های باستان‌شناسی ۱۳ ساله منجر به کشف یک شهر رومی شلوغ شده که تا اواخر قرن سوم پس از میلاد به رشد خود ادامه داده است، دوره‌ای در ایتالیای رومی که معمولاً با رکود و زوال همراه بوده است.
به گزارش فرادید، این تحقیقات پرده از یک سکونتگاه رومی برداشت که احتمالاً در روزهای اوج خود، محل زندگی ۲۰۰۰ نفر بوده است.
در فصلی از کتاب آمده است: «به نظر می‌رسد مسیر تاریخی «اینتِرامنا» به‌طور قابل‌توجهی با روایت‌های سنتی در مورد توسعه ایتالیای رومی در دوره امپراتوری که مدت‌ها تصور می‌شد رکود و زوال مشخصه آن است، فرق داشته باشد».
جلوبند گورگون، احتمالاً دو تا سه قبل از میلاد
محققان از تجزیه و تحلیل سفال، بررسی‌های راداری مغناطیسی و نفوذی زمین و کاوش‌های هدفمند برای کشف شواهد بندر رودخانه، تئاتر مسقف، مجموعه‌های حمام و صدها خانه متراکم زیر سطح یک میدان استفاده کردند.
دکتر الساندرو لانارو از دانشگاه کمبریج و نویسنده این مطالعه می‌گوید: «ما با مکانی شروع کردیم که آنقدر معمولی بود که هیچ‌کس تا به حال سعی نکرده بود آن را حفاری کند. هیچ چیز روی سطح، هیچ مدرک قابل‌مشاهده‌ای از ساختمان‌ها وجود نداشت، فقط تکه‌های شکسته‌ی سفال بود. اما چیزی که ما کشف کردیم، یک شهر پر رونق بود که با هر چالشی طی ۹۰۰ سال با آن مواجه شده بود، سازگاری پیدا کرده بود.»
نمای حفاری و بخش جنوب شرقی سایت
باستان‌شناسان زیر سطح، یک مجموعه رودبندر (با انبار، معبد و حمام)، یک تئاتر مسقف با ظرفیت ۱۵۰۰ نفر، سه مجموعه حمام چشمگیر، ساختمان‌های بازار و صدها خانه متراکم را شناسایی کردند.
تجزیه و تحلیل سفال‌ها همراه با شواهد دیگر نشان داد این شهر حدود ۳۰۰ سال بعد از زوال روم، به حیات خود ادامه داده است.
«این واقعیت که این شهر برای داشتن تئاتر مسقف تلاش کرده، با یک شهر در حال زوال جور درنمی‌آید. این تئاتر یک نماد مهم و نشان‌دهنده ثروت، قدرت و جاه‌طلبی شهر بوده است.»
لانارو می‌گوید: «اینتِرامنا لیرِناس از نظر استراتژیکی بین یک رودخانه و یک جاده اصلی قرار داشته و یک گره پررونق در شبکه شهری منطقه‌ای بوده است. این جا برای ژولیوس سزار ارزشمند بوده چون او به دنبال تثبیت حمایت در سراسر ایتالیا در طول جنگ‌های داخلی بود.»
نمونه سفال‌های رومی از اینترامنا لیرناس
مترجم: زهرا ذوالقدر
