(تصاویر) یک «تخم‌مرغ سالم» با قدمت 1600 سال در انگلستان کشف شد
تصویربرداری سی‌تی اسکن یک تخم مرغ رومی که اخیرا در باکینگهامشایر انگلستان کشف شد، نشان داد که نه تنها پوستۀ این تخم مرغ سالم مانده، بلکه محتویات آن یعنی زرده، سفیده و حباب هوا نیز هنوز داخل آن هستند.
فرادید| این تنها نمونه شناخته شده در جهان از یک تخم مرغ باستانی است که به طور کامل با مایعات داخلی آن به جا مانده است.
به گزارش فرادید؛ سایت بری‌فیلدز در باکینگهامشایر بین سال‌های 2007 تا 2016 و قبل از ساخت یک ساختمان جدید مورد حفاری‌های باستان‌شناسی قرار گرفت. کار میدانی شواهدی از حضور انسان در این منطقه را نشان داد که از دوره نوسنگی اولیه تا اوایل دوران مدرن امتداد داشته است.
بقایای سبدی که چهار تخم‌مرغ در آن قرار داشتند
این منطقه در دوران حضور رومیان در بریتانیا شاهد فعالیت‌های چشمگیری بوده است. شواهد مربوط به این دوره که قدمتشان به قرن 4 میلادی برمی‌گردد در یک گودال بسیار مرطوب کشف شدند؛ رطوبت بالای خاک به حفظ بقایا کمک کرده است. باستان‌شناسان معتقدند این سبد حاوی تخم مرغ احتمالا در یک آیین پیشکشی یا تدفین رومی در یک گودال مرطوب قرار داده شده است.
باستان‌شناسان در اینجا بقایای ارگانیک زیادی از جمله کفش‌های چرمی، استخوان حیوانات و یک سبد بافته شده حاوی چهار تخم‌مرغ را پیدا کردند. این تخم‌مرغ‌های باستانی آنقدر شکننده بودند که سه تا از آن‌ها در اولین تماس دست متلاشی شدند، بنابراین آخرین تخم‌مرغی که به جا مانده بود به تنها تخم‌مرغ دست‌نخورده رومی تبدیل شد که تا به حال در بریتانیا کشف شده بود.
تخم‌مرغی که پوسته و محتویات درونش پس از حدود 1600 سال پابرجا مانده‌اند
تنها تخم‌مرغ رومی دیگری که در دنیا یافت شده، در گور کودکی در گورستانی باستانی در شهر رم پیدا شده است. این کودک که هنگام مرگ کمتر از یک سال داشت، بین سال‌های 50 تا 150 بعد از میلاد، با یک تخم مرغ در دست راست دفن شده بود. اما آن تخم مرغ اگرچه پوستۀ سالمی داشت، توخالی بود. بنابراین تخم‌مرغ انگلیسی تنها تخم مرغ باستانی کامل است که تا کنون در جهان یافت شده.
محققان دانشگاه کنت اخیراً آزمایش جدیدی روی تخم‌مرغ بری‌فیلدز انجام داده‌اند و از آن به روش میکروسی‌تی‌اسکن تصویربرداری کرده‌اند. اسکن به وضوح مایع داخل تخم‌مرغ را با یک حباب هوای زاویه دار در بالا نشان داد.
این تخم‌مرغ به موزه تاریخ طبیعی لندن برده شده تا داگلاس راسل، متصدی ارشد مجموعه تخم‌ها و لانه‌های پرندگان موزه، و همکارش آریانا برنوچی درباره نحوه بقای آن مطالعه کنند.
