ژن نئاندرتالها، مقصر کاهش تحمل درد!
تغییر و یا جایگزینی هر سه اسید آمینه باعث میشود که فرد احساس درد بیشتری بخصوص در ناحیه قفسه سینه، زانو، و پا داشته باشد و تحمل درد در او کاهش یابد.
کد خبر :
۸۳۰۵۵
بازدید :
۱۵۱۷۱
مطالعه جدید محققان آلمانی ثابت کرده میلیونها نفر از انسانهای امروزی، یک ژن جهش یافته نئاندرتالها را با خود حمل میکنند؛ ژنی که آستانه تحمل درد را در آنها کاهش میدهد.
به گزارش مجله پزشکی نیچر؛ این نکته ثابت شده که نئاندرتالها آستانه تحمل درد بسیار پایینی داشتند و میراث آنها برای انسانهای مدرن باعث شده برخی از افراد نیز نسبت به درد بسیار حساس باشند.
به گزارش مجله پزشکی نیچر؛ این نکته ثابت شده که نئاندرتالها آستانه تحمل درد بسیار پایینی داشتند و میراث آنها برای انسانهای مدرن باعث شده برخی از افراد نیز نسبت به درد بسیار حساس باشند.
به طوری که مطالعات ژنتیکی بر روی بیش از نیم میلیون نفر در بریتانیا نشان داد، ۴ درصد از آنها این ژن جهش یافته را دارند و نسبت به یک فرد معمولی، بیشتر احساس درد میکنند.
به گفته محققان موسسه انسانشناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان، این ژن در اروپا شایع نیست و تنها یک درصد از اروپاییها احتمالا آن را دارند. ۱۰ درصد از مردم آسیای شرقی و ۴۰ درصد از برخی جمعیتها در آمریکای مرکزی و جنوبی نیز ممکن است آن را داشته باشند.
ژنی که محققان روی آن تمرکز کردهاند، SCN۹A نامیده میشود. این ژن مسئول ساخت پروتئینی به نام Nav۱.۷ است که نقش مهمی در تعیین اینکه چطور یک آسیب عصبی را به عنوان درد تجربه میکنیم، دارد. بدون این پروتئین، ما به هیچوجه احساس درد نمیکنیم. اما برخی از تغییرات Nav۱.۷ باعث کاهش آستانه تحمل درد میشود. اما چطور؟
تفاوت بین نسخه نئاندرتال ژن SCN۹A و نسخه این ژن در انسان امروزی این است که ژن نئاندرتال دارای سه اسید آمینه در پروتئین Nav۱.۷ است. تغییر و یا جایگزینی هر سه اسید آمینه باعث میشود که فرد احساس درد بیشتری بخصوص در ناحیه قفسه سینه، زانو، و پا داشته باشد و تحمل درد در او کاهش یابد.
به گفته محققان، اگرچه درد تا اندازهای مفید است و فرد را از آسیب بیشتر دور نگه میدارد، اما شناسایی ژنهایی که تعیین کننده میزان تحمل درد هستند، میتواند راهی برای کشف روشهای درمانی جدید باشد و به پزشکان در درک بهتر مکانیسم درد در بیماران کمک کند.
این تحقیق در ژورنال Current Biology منتشر شده است.
به گفته محققان موسسه انسانشناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان، این ژن در اروپا شایع نیست و تنها یک درصد از اروپاییها احتمالا آن را دارند. ۱۰ درصد از مردم آسیای شرقی و ۴۰ درصد از برخی جمعیتها در آمریکای مرکزی و جنوبی نیز ممکن است آن را داشته باشند.
ژنی که محققان روی آن تمرکز کردهاند، SCN۹A نامیده میشود. این ژن مسئول ساخت پروتئینی به نام Nav۱.۷ است که نقش مهمی در تعیین اینکه چطور یک آسیب عصبی را به عنوان درد تجربه میکنیم، دارد. بدون این پروتئین، ما به هیچوجه احساس درد نمیکنیم. اما برخی از تغییرات Nav۱.۷ باعث کاهش آستانه تحمل درد میشود. اما چطور؟
تفاوت بین نسخه نئاندرتال ژن SCN۹A و نسخه این ژن در انسان امروزی این است که ژن نئاندرتال دارای سه اسید آمینه در پروتئین Nav۱.۷ است. تغییر و یا جایگزینی هر سه اسید آمینه باعث میشود که فرد احساس درد بیشتری بخصوص در ناحیه قفسه سینه، زانو، و پا داشته باشد و تحمل درد در او کاهش یابد.
به گفته محققان، اگرچه درد تا اندازهای مفید است و فرد را از آسیب بیشتر دور نگه میدارد، اما شناسایی ژنهایی که تعیین کننده میزان تحمل درد هستند، میتواند راهی برای کشف روشهای درمانی جدید باشد و به پزشکان در درک بهتر مکانیسم درد در بیماران کمک کند.
این تحقیق در ژورنال Current Biology منتشر شده است.
منبع: دویچه وله
۰