افزایش احتمال خطر مارگزیدگی با هوای گرم‌تر!
یک مورد دیگر هم به لیست تهدیدها و خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی اضافه شد. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که با گرم‌تر شدن هوا، احتمال گزش مارهای سمی بیشتر می‌شود.
تهدیدها و خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی، یکی یکی خود را نشان می‌دهند: احتمال گزیده شدن توسط مارهای سمی در حال افزایش است.
به نقل از ساینس الرت، یک مورد دیگر هم به لیست تهدیدها و خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی اضافه شد. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که با گرم‌تر شدن هوا، احتمال گزش مارهای سمی بیشتر می‌شود.
این مطالعه در جورجیا در ایالات متحده انجام شد؛ ایالتی که ۱۷ گونه از مارهای سمی را در خود جای داده است، اگرچه تنها هفت گونه از آنها برای انسان خطرناک هستند. این مطالعه نشان می‌دهد که هر درجه سانتیگراد افزایش دما به طور متوسط منجر به افزایش نزدیک به ۶ درصدی مارگزیدگی می‌شود.
مارها به تغییرات آب و هوای فصلی واکنش نشان می‌دهند و در زمستان وارد حالت خواب زمستانی می‌شوند که به بروماسیون شناخته می‌شود، بنابراین این نتایج احتمالا قابل انتظار است و همچنین با یافته‌های مطالعات قبلی مطابقت دارد.
نواه اسکورونیک، دانشمند محیط زیست و سلامت از دانشگاه اموری در جورجیا می‌گوید: «ما چیز زیادی در مورد اینکه چگونه آب‌وهوا – به معنی تغییرات کوتاه‌مدت در هواشناسی – باعث تعامل انسان و مار می‌شود، نمی‌دانیم.
تا حدی به این دلیل که بسیاری از مارگزیدگی‌های خطرناک در مکان‌هایی اتفاق می‌افتند که اطلاعات خوبی در مورد علل بیماری و مرگ و میر وجود ندارد. این مطالعه نشان می‌دهد که ما می‌توانیم در مورد الگوهای مارگزیدگی حتی با داده‌های نسبتا متوسط و با استفاده از روش‌های اپیدمیولوژیک شناخته‌شده چیزهای زیادی بفهمیم.»
اسکورونیک و بقیه تیم ۳۹۰۸ گزارش بیمارستانی مربوط به نیش مارهای سمی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ را بررسی کردند. در حالی که تابستان‌ها در مجموع بیشترین تعداد مارگزیدگی وجود داشت، اما در واقع در فصل بهار بود که قوی ترین رابطه بین دما و مارگزیدگی مشاهده شد. به گفته محققان، این احتمال وجود دارد که دمای بالاتر در تابستان باعث تنبلی مارها شود.
گسترش مناطق شهری احتمال عبور این خزندگان از محل زندگی انسان‌ها را افزایش می‌دهد. طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی، سالانه بیش از ۵ میلیون مورد مار گزیدگی وجود دارد و عامل مرگ ۱۳۸۰۰۰ نفر در سال است. زهر مار می‌تواند باعث مشکلات متعددی چون قطع عضو و سایر ناتوانی‌های دائمی شود.
لارنس ویلسون، هرپتولوژیست از دانشگاه اموری، می‌گوید: «عامل کلیدی برای کاهش برخوردهای خطرناک، آموزش است. به مردم بیاموزید که بدانند مارها به چه زیستگاه‌هایی علاقه دارند (مثلا مکان‌هایی با پوشش زمین متراکم) و آنها می‌توانند مراقب چنین زیستگاه‌هایی باشند.
مارها و انسان‌ها می‌توانند زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشند، حتی مارهای سمی. به شرطی که به زیستگاه‌ها و نیازهای آنها احترام بگذاریم.
این تحقیق در «GeoHealth» منتشر شده است.
منبع: همشهری
