(تصاویر) کشف چند شهر بزرگ باستانی در قلب جنگل آمازون
تصویربرداری لیزری، شبکه گستردهای از سکونتگاهها و جادهها را نشان داده که درک تاریخی ما از سکونت در جنگل آمازون را به چالش میکشد.
فرادید| محققان با استفاده از فناوری اسکن لیزری، بقایایی از شهرهای ۲۵۰۰ ساله را در جنگلهای آمازون یافتند. این کشف که با یافتن شبکه پیچیدهای از زمینهای کشاورزی و جادهها کامل شده است، قدیمیترین و بزرگترین در نوع خود در منطقه است.
به گزارش فرادید، بر اساس مطالعهای که دیروز در مجله Science منتشر شد، سیستم متراکم ساختارهای پیشاسپانیایی که در دره اوپانو اکوآدور واقع شده، در دامنههای شرقی کوههای آند قرار دارد. پیش از این کشف، بیش از ۲۰ سال تحقیق انجام شده بود، اما زمانی که دولت اکوآدور از لیدار (فناوری سنجش از دور با استفاده از لیزر) استفاده کرد، مراکز شهری باستانی کشف شدند.
استفاده از فناوری «لیدار» وجود ساختارهای گوناگون را در دل جنگل آمازون آشکار کرده است
استفن راستِن، باستانشناس، نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: «من بارها این مکان را کاوش کردم، اما لیدار نمای دیگری از زمین را به من داد. وقتی با پای پیاده راه میروید، درختان سر راه شما هستند و دیدن آنچه واقعاً پیش روی شما پنهان شده دشوار است.»
راستن به واسطه سفرهای زمینی متعدد خود میدانست تصویربرداری لیزری ساختارهای جدیدی را آشکار خواهد کرد، اما او مقیاس نتایج را پیشبینی نکرده بود. تصاویر حاصل از بررسی لیدار با پوشش تقریباً ۳۰۰ کیلومتر مربع، پرده از منظرهای برداشتند که پر از فعالیتهای سازمانیافته انسانی بود، از جمله: بیش از ۶۰۰۰ سکوی مستطیلی خاکی و تراسهای کشاورزی و سیستمهای زهکشی.
محققان سکوهای مستطیلی شکل را در امتداد بستر رودخانه اوپانو در اکوادور یافتند
محققان میگویند این سازهها دستکم ۱۵ سکونتگاه مجزا را شکل میدادند که با سیستمی از جادههای گسترده و مستقیم به هم متصل میشدند. آنتوان دوریسون باستانشناس از نویسندگان این مطالعه میگوید پیچیدگی این جامعه به ویژه در این شبکه از خیابانها مشهود است که با دقت برای عبور از زوایای قائم به جای دنبال کردن منظره ساخته شدهاند: «شبکه جادهها بسیار پیچیده است. در فاصله بسیار زیادی امتداد یافته است. همه چیز متصل است.»
بر اساس بیانیه محققان، احتمالاً افرادی از فرهنگهای Kilamope و Upano از ۵۰۰ قبل از میلاد تا ۶۰۰ -۳۰۰ پس از میلاد در این مجموعه گسترده سکونت داشتند و احتمالاً بر کشاورزی، کشت ذرت و سیب زمینی شیرین متمرکز بودند.
کریستوفر فیشِر باستانشناس که مکانهایی را در قاره آمریکا دقیقا بررسی کرده است میگوید: «دانشمندان به طور قطعی نشان دادند افراد بسیار بیشتری در این مناطق وجود داشتهاند و به طور قابلتوجهی چشمانداز را تغییر دادهاند. … این کشف تغییر الگوی تفکر ما در مورد این است که مردم تا چه حد این مناطق را اشغال کرده بودند.»
در تحقیقات میدانی، پشتههای زیادی به عنوان بقایای سازههای باستانی شناسایی شدهاند
پیش از این، دانشمندان تصور میکردند آمریکاییهای جنوبی باستان به صورت کوچنشینی یا در سکونتگاههای کوچک در آمازون میزیستند، اما محققان تخمین میزنند شهرهای تازه کشفشده جمعیتی ۱۰.۰۰۰ و ۱۰۰.۰۰۰ نفره را در خود جای داده باشند.
در سالهای اخیر، لیدار ابزاری حیاتی برای کشف بقایای شهرهای باستانی آمازون بوده است. سنجش لیزری هوایی، مانع تراکم جنگل را دور میزند (که نقشهبرداری با گروههای اعزامی را پیچیده و طولانی میکند) تا در کسری از زمان نقشههای دقیقتری ایجاد کند. به نقل از فیشر در سال ۲۰۲۲: «این فناوری ثابت کرده که برای باستانشناسی تحولآفرین است. این فناوری به کشف سکونتگاههای پیشاسپانیایی در جنگلهای بولیوی، برزیل و بلیز کمک کرده است.
راستن در آغاز کار خود، از انجام تحقیقات در آمازون منصرف شد، چون بیشتر دانشمندان تصور میکردند هیچ گروه باستانی در این مقیاس در جنگلهای بارانی زندگی نکرده است. او در هر صورت این کار را انجام داد و اکنون از اینکه به چنین کشف بزرگی دست یافته بسیار خوشحال است.
این کشف اکنون نمونه واضح دیگری از دست کم گرفتن میراث دوگانه آمازونیا است: میراث محیطزیستی و البته فرهنگی و بنابراین بومی.
مترجم: زهرا ذوالقدر