بررسی قسمت اول «کارناوال» رامبد جوان
پخش «کارناوال»، تازهترین تجربه «رامبد جوان» از ۲۱ خرداد آغاز شده‌است.برنامه‌ای که به ادعای سازندگانش تلاشی است برای پیوندی جدید میان هنر، سرگرمی و مشارکت مردم.
قسمت نخست برنامه «کارناوال» به کارگردانی و اجرای رامبد جوان، در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۴۰۴ از پلتفرم فیلم‌نت منتشر شد. این برنامه ترکیبی و مسابقه‌محور، تلاش دارد فضای تازه‌ای برای نمایش خلاقیت هنرمندان و تعامل مستقیم با مخاطبان رقم بزند.
ساختار و ایده «کارناوال»
به گزارش فرارو، «کارناوال» مسابقه‌ای میان ۱۲ هنرمند است که در قالب چهار گروه سه‌نفره با یکدیگر رقابت می‌کنند. شرکت‌کنندگان از رشته‌ها و حوزه‌های هنری مختلف انتخاب شده‌اند و هر گروه موظف است اثری هنری ارائه دهد. این آثار می‌توانند در ژانرهای گوناگون تولید شوند و الزامی برای کمدی بودن آن‌ها وجود ندارد.
ارزیابی آثار توسط داوران تنها با دو جمله انجام می‌شود: «دوست دارم» یا «دوست ندارم». اما این داوری اولیه پایان ماجرا نیست. در ادامه، اثری که مورد نقد قرار گرفته به دادگاه برنامه می‌رود. در این بخش، شرکت‌کننده باید از اثر خود دفاع کند و داوران نیز دلایل رأی خود را صریح و دقیق بیان می‌کنند. به این ترتیب، بخش دادگاه به نقطه عطفی در برنامه تبدیل شده که می‌تواند مسیر رقابت را تغییر دهد.
شرکت‌کنندگان و ترکیب چهره‌ها
برخی از چهره‌های حاضر در قسمت نخست برنامه عبارت‌اند از:
- علی اوجی
- رویا میرعلمی
- امیرمهدی ژوله
- سامان احتشامی
- سهیل مستجابیان
- سینا ساعی
- بامداد افشار
- محسن شریفیان
حضور چهره‌هایی که پیش از این نیز در برنامه‌های مشابه حضور داشتند، این گمانه را تقویت می‌کند که «کارناوال» ترکیبی از چهره‌های آشنا و استعدادهای کمتر دیده‌شده خواهد بود.
افتتاحیه‌ای متفاوت
قسمت نخست برنامه با افتتاحیه‌ای متفاوت آغاز شد. رامبد جوان در نقش راوی، سوار بر کامیونِ «کارناوال» در خیابان‌های تهران می‌چرخد و با مخاطب گفت‌وگو می‌کند. او در جریان این افتتاحیه به معرفی ایده برنامه پرداخت؛ ایده‌ای که بر اساس گفته‌هایش توسط «امیرحسین غیاثی» (شرکت‌کننده سابق برنامه «خنداننده‌شو») مطرح شده و تولید آن از ابتدای سال ۱۴۰۳ کلید خورده است.
برنامه‌ای با ادعای مردمی بودن
رامبد جوان در بیانیه‌ای که در برنامه خوانده می‌شود، «کارناوال» را یک سفر خلاقانه در دل فرهنگ و هنر توصیف می‌کند. او تأکید دارد که داوران اصلی برنامه، مردم‌اند و نه نخبگان. به اعتقاد او، هدف این برنامه فراتر از رقابت است؛ تلاشی برای تمرین صلح، صمیمیت و همدلی در بستر هنر.
در بخشی از بیانیه برنامه، سینا ساعی آن را در قالب موسیقی رپ اجرا می‌کند؛ حرکتی که تلاش دارد با بیانی معاصرتر، مفاهیم اصلی برنامه را برای نسل جوان بازتاب دهد.
بخش‌های ویژه و نقاط قوت
از لحظات قابل‌توجه قسمت اول می‌توان به همنوازی زنده میان «ماریو استفانو» (با آکاردئون) و «محسن شریفیان» (با نی‌انبان) اشاره کرد؛ قطعه‌ای شنیدنی و تلفیقی که به یکی از نقاط عطف برنامه بدل شد.
همچنین «مهسا طهماسبی» در این قسمت حضور دارد؛ نقشی که هنوز به‌روشنی تعریف نشده، اما به نظر می‌رسد با آماده‌سازی آثار و تعامل پشت‌صحنه با هنرمندان در ارتباط است.
ارزیابی اولیه
اگرچه هنوز برای قضاوت قطعی درباره موفقیت «کارناوال» زود است، اما قسمت نخست آن نشان می‌دهد رامبد جوان تلاش کرده تا بار دیگر توانایی خود در تولید برنامه‌های ترکیبی و تعامل‌محور را به رخ بکشد. با این حال، چالش اصلی برنامه احتمالاً در ادامه مسیر خواهد بود؛ جایی که باید نشان دهد آیا فراتر از حضور چهره‌های آشنا و رنگارنگ، می‌تواند فضای گفت‌وگو و رقابت سازنده خلق کند یا نه.
