کشف قطعات «چاقو و زره» در مقبرۀ امپراتور باستانی ژاپن
برای نخستین بار از سال ۱۸۷۲، اشیاء نادر تدفینی که گمان می‌رود از دایسن‌ریو کوفون بدست آمده باشند، کشف شدند.
فرادید| «دایسن‌ریو کوفون» (Daisenryo Kofun) بزرگ‌ترین آرامگاه کوفون در ژاپن و در استان اوساکا است. اعتقاد بر اینست که این آرامگاه محل دفن امپراتور نینتوکو، شانزدهمین امپراتور ژاپن است که از سال ۳۱۳ تا ۳۹۹ میلادی سلطنت می‌کرد. سنت ساخت آرامگاه‌های کوفون از اواخر قرن سوم میلادی آغاز شد و رایج‌ترین نوع آن «زن‌پو-کوئن-فُن» است؛ تپه‌ای با شکل کلید با یک انتهای ذوزنقه‌ای و یک انتهای دایره‌ای که مشخصه آن است.
به گزارش فرادید، این اشیاء سال ۲۰۲۴ از سوی دانشگاه کوکوگاکوئین از یک فروشنده آثار هنری خریداری شدند. آن‌ها پیش‌تر بخشی از مجموعه خصوصی ماسودا تاکاشی، تاجر صنعتی و کلکسیونر هنری ژاپنی بودند که بین اواسط قرن ۱۹ تا اواسط قرن ۲۰ می‌زیست. به نظر می‌رسد تاکاشی این اشیاء را از کایچیرو کاشیواگی بدست آورده باشد، سازنده‌ای که پس از رانش زمین در سال ۱۸۷۲ بخشی از اتاق سنگی کوفون دایسن‌ریو را کشف کرد و روی آن کارهای بازسازی انجام داد.
کاشیواگی آنچه را که داخل اتاق سنگی یافته بود، ثبت و مستندسازی کرد (چاقو، زره، کلاه‌خود، تجهیزات شمشیر و ظروف شیشه‌ای)، اما اتاق دفن را دوباره پر کرد، زیرا کاوش‌های اکتشافی ممنوع بود.
اکنون می‌دانیم که احتمال دارد او بخشی از محتویات آرامگاه را برداشته باشد، زیرا اشیایی که به تازگی کشف شده‌اند دارای بسته‌بندی‌های کاغذی اصلی با برچسب‌ها و مهر دست‌نویس کایچیرو کاشیواگی هستند. این اشیاء شامل یک چاقوی تشریفاتی آبکاری‌شده با طلا و سه قطعه زره آبکاری‌شده با طلا می‌شوند که نخستین شواهد فیزیکی از آرامگاه محسوب می‌شوند که علم مدرن آن‌ها را بررسی کرده است.
چاقو دارای تیغه‌ی آهنی و غلاف اصلی از جنس چوب سدار ژاپنی است که با یک صفحه مسی آبکاری‌شده با طلا به ضخامت تنها ۰.۵ میلی‌متر پوشیده شده و با پنج پرچ نقره‌ای محکم شده است. باستان‌شناسان باور دارند این چاقو کاربرد تشریفاتی داشته، زیرا تاکنون هیچ چاقوی کوچک آبکاری‌شده با طلایی از آرامگاه‌های کوفون قرن پنجم کشف نشده است.
قطعات زره با اندازه ۳ تا ۴ سانتی‌متر از آهن ساخته شدند و مستقیم با طلا پوشیده شده‌اند که با تصاویر قرن نوزدهم که زره مسی آبکاری‌شده با طلا را نشان می‌دادند، متفاوت است. کارشناسان می‌گویند این کشف، درک ما از مهارت‌های برجسته صنعتگران دوران سلطنت امپراتور نینتوکو را اصلاح می‌کند.
تارو فوکازاوا باستان‌شناس گفته: «این‌ها سلاح‌های میدان نبرد نبودند. آن‌ها اشیایی ویژه بودند که تنها به عنوان هدایای تشریفاتی ساخته شده‌اند و گواه قدرت عظیم سیاسی و اقتصادی دربار امپراتوری هستند.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
