(تصاویر) مهم‌ترین «نقاشی‌های گمشده» که برای پیدا کردنشان جایزه تعیین شده است

فرادید| «بنیاد آثار تاریخی مردان و زنان» (the Monuments Men and Women Foundation) گروهی از متخصصان هنری باهوش بودند که نقش مهم و عمیقی در طول جنگ جهانی دوم ایفا کردند. آن‌ها صدها هزار اثر هنری و دست‌سازه‌های باارزش به سرقت رفته توسط نازی‌ها را نجات دادند و به صاحبان واقعی‌شان بازگرداندند. بدون تلاش آن‌ها، بسیاری از نادرترین آثار هنری جهان ممکن بود از بین بروند یا نابود شوند. اما متأسفانه تمام آثار غارت‌شده هنوز کشف نشده‌اند.

به گزارش فرادید، با این حال، این بنیاد وقف کشف این اشیاء ارزشمند شده است. این بنیاد برای عمومی کردن این جستجو، یک دسته کارت‌های بازی به نام «محبوب‌ترین آثار هنری جنگ جهانی دوم» را تولید کرده و با کمک آن‌ها برخی از مهم‌ترین آثار هنری تاریخی که مکان آن‌ها هنوز ناشناخته مانده، همراه با جوایزی تا ۲۵۰۰۰ دلار برای هر کسی که بتواند در یافتن آن‌ها کمک کند، معرفی کرده است. 

کارت پیک (اسپیک) مجموعه‌ای از آثار هنری هنرمندان مشهور در طول تاریخ هنر را معرفی می‌کند، از استادان رنسانس رافائل، یان بروگل بزرگ، پائولو ورونز، آلبرشت دورر و لوکاس کراناخ تا پیشگامان مدرنیست پیت موندریان، اگون شیله و پل کلی. 

۱. رافائل، پرتره یک مرد جوان، ۱۴-۱۵۱۳ (پاداش تا ۲۵۰۰۰ دلار) 

پرتره مرد جوان اثر رافائل، یکی از مهم‌ترین نقاشی‌هایی است که در طول جنگ جهانی دوم گم شد و یافتن مکان نگهداری آن همچنان اولویت اصلی بنیاد است. همراه با «بانویی با قاقم» (۱۴۹۰-۱۴۸۹) اثر لئوناردو داوینچی و «منظره با سامری خوب» اثر رامبرانت (۱۶۳۸) (که هر دو اکنون در موزه چارتوریسکی در لهستان هستند)، این شاهکار رافائل توسط شاهزاده آدام چارتوریسکی به عنوان سه‌گانه‌ای از آثار هنری خریداری شد. نقاشی رافائل توسط هانس فرانک، فرماندار کل لهستان تحت اشغال نازی‌ها، به سیلزیای سفلی برده شد، جایی که آخرین بار اواخر ژانویه ۱۹۴۵ در کاخی در موراوا دیده شد. 

۲. پیت موندریان، نقاشی شماره ۲.۱۹۲۶، (پاداش تا ۲۰۰۰۰ دلار) 

«نقاشی شماره ۲» از هنرمند هلندی پیت موندریان (۱۹۲۶) توسط نازی‌ها از کلکسیون خصوصی مورخ هنر آلمانی، کلکسیون‌دار و نویسنده به عنوان بخشی از کمپین «هنر منحط» به همراه شاهکارهای متعدد هنرمندان برجسته مدرنیست قرن بیستم ضبط شد. نازی‌ها این اثر هنری را در حالی مصادره کردند که سال ۱۹۳۷ به موزه اِستِیت در هانوفر امانت داده شده بود. از آنجا، این نقاشی توسط فروشنده آثار هنری آلمانی، کارل باکهولتز به فروش گذاشته شد و او این اثر را برای همکار خود، کِرت والنتین در نیویورک فرستاد. 

۳. یان بروگل مهتر، حلقه گل اطراف تصویری از فلورا، قرن شانزدهم (پاداش تا ۱۵۰۰۰ دلار) 

این شاهکار قرن شانزدهمی بروگل، به مورخ هنر، دلال و کلکسیون‌دار آلمانی، دکتر ماکس اِستِرن در دوران جنگ جهانی دوم تعلق داشت. این کلکسیون‌دار تحت فشار شدید نازی‌ها، مجبور شد سال ۱۹۳۷ این نقاشی را همراه ۲۲۸ اثر هنری و گالری استرن که سودش توسط رایش به عنوان پرداخت اجباری ضبط شد، بفروشد. این نقاشی پس از پایان جنگ، چندین بار در بازار هنر ظاهر شد، یک بار در حراجی کریستی، منسون و وودز در لندن در سال ۱۹۵۲ و دو بار در سال ۱۹۶۶، در حراجی ساتبی در لندن و حراجی در گالری‌های لِجِر در لندن، هرچند از آن زمان تاکنون دیده نشده، با وجود اینکه استرن برای بازپس‌گیری کلکسیون خود تلاش زیادی کرده است. 

۴. آلبرشت دورر، شیر ماده درازکشیده، قرن ۱۵ تا ۱۶ (پاداش تا ۱۰۰۰۰ دلار) 

این نقاشی آلبرشت دورر روی کاغذ با عنوان «شیر ماده درازکشیده» که زمانی در اتاق چاپ در کتابخانه دانشگاه ورشو نگهداری میشد، در جریان قیام نوامبر ۱۸۳۱ به آکادمی هنرهای زیبا در سنت پترزبورگ منتقل شد. سال ۱۹۲۳، طی صلح ریگا، نقاشی به کلکسیون دانشگاه ورشو بازگردانده شد. این نقاشی سال ۱۹۳۹ در جریان کمپین سپتامبر همراه با هزاران چاپ و طراحی ضبط شد. بسیاری از این آثار توسط نازی‌ها در ساختمان کتابخانه کرازینسکی در تلاش برای از بین بردن میراث فرهنگی ورشو سوزانده شدند. کل عملیات تخریب کلکسیون‌های هنری ورشو توسط مورخ هنر اتریشی و افسر اس‌اس، کاجتان مولمان رهبری شد. تصور می‌شود مولمان شخصاً این نقاشی دورر را برداشته، اما محل نگهداری آن از آن زمان تاکنون یک راز باقی مانده است. 

۵. لوکاس کراناخ پدر، سنت جورج، ۱۵۲۵ (پاداش تا ۷۵۰۰ دلار) 

نقاشی کوچک کراناخ از سنت جورج قبلاً در گالری تصاویر آن‌هالت دسائو نگهداری میشد. با آغاز جنگ جهانی دوم، این نقاشی برای نگهداری به کلبه جنگلبانی اولنشتاین در آلمان (به احتمال زیاد در نیمه دوم سال ۱۹۴۲) منتقل شد. این اثر کراناخ یکی از آثار هنری بسیار در مقیاس کوچک بود که آن‌ها را در روستاهای دورافتاده کوه‌های هارتس مخفی کرده بودند، دور از شهرهای بزرگتر که در معرض بمباران یا حمله بودند. متأسفانه این اثر از نهانگاه خود که در روزهای پایانی جنگ بدون مراقبت رها شده بود، ناپدید شد. 

۶. ونسان ون گوگ، نقاش در راه تاراسکان، ۱۸۸۸ (پاداش تا ۲۵۰۰۰ دلار) 

این تابلوی ون گوگ متعلق به موزه قیصر فردریش در ماگدبورگ آلمان (موزه تاریخ فرهنگی ماگدبورگ کنونی) است. این نقاشی به طرز معجزه‌آسایی از کمپین «هنر منحط» نازی‌ها نجات یافت و زمانی که آثار هنری مختلف دیگر در سال ۱۹۳۷ مصادره شدند، در ماگدبورگ ماند. با این حال، موزه در جریان بمباران بریتانیا، کلکسیون هنری باقیمانده خود را به معدن نمک در استاسفورت منتقل کرد. در آوریل ۱۹۴۵، در پی تهاجمات آمریکا، دو آتش‌سوزی مهم در معدن نمک رخ داد و محتویات آن را به انبوهی از خاکستر تبدیل کرد. بسیاری مشکوک بودند که این آتش‌سوزی‌ها حقه‌ای برای سرپوش گذاشتن روی غارت آثار هنری درون معدن بوده است، به ویژه زمانی که دیگر اقلامی که قبلاً در این معادن نگهداری می‌شدند، پس از جنگ دوباره ظاهر شدند. 

۷. کاراواجیو، پرتره یک زن جوان (فیلید ملاندرونی)، ۱۵۹۸، (پاداش تا ۲۰۰۰۰ دلار) 

این تابلو که زمانی در موزه قیصر-فریدریش (موزه بُد امروزی) در جزیره موزه برلین قرار داشت، توسط استاد باروک ایتالیایی کاراواجیو در طول جنگ جهانی دوم به انباری امن منتقل شد. این نقاشی همراه آثار هنری مختلف با ارزش و اهمیت تاریخی قابل‌توجه، در انبار چندطبقه‌ی برج فردریششاین فلاک برلین (برج فلاک II) در آلمان نگهداری می‌شد. سال ۱۹۴۵ دو آتش‌سوزی در برج رخ داد که چندین طبقه برج را تخریب کرد. با این حال، معلوم نیست آیا این اثر هنری در آخرین روزهای پرآشوب جنگ سالم ماندند یا از برلین دزیده شدند. 

۸. گوستاو کوربه، موج، ۱۸۷۰ (پاداش تا ۱۵۰۰۰ دلار) 

صاحب اثر گوستاو کوربه به نام «موج»، هنرمند یهودی مجارستانی و کلکسیون‌دار هنری، بارون فرنس هاتوانی بود. هاتوانی که در خانواده کارآفرین و ثروتمندی به دنیا آمده بود، صاحب کلکسیون چشمگیری از حدود ۸۰۰ اثر هنری از دوره رنسانس تا عصر امپرسیونیسم به همراه پرده‌های دیوارکوب و قالیچه‌ها بود. سال ۱۹۴۲، هاتوانی این نقاشی را همراه بسیاری از آثار دیگر کلکسیون خود به بانک اعتباری مجارستانی در بوداپست سپرد. مدتی پس از آن، این آثار از صندوق بانک ناپدید شدند. احتمالاً سربازان ارتش سرخ شوروی در این کار دست داشتند. 

۹. کلود مونه، ذوب برف، اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰ (پاداش تا ۱۰۰۰۰ دلار)

پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، نقاشی «ذوب برف» کلود مونه روی دیوارهای موزه سوئِرماند در آخن آلمان آویزان بود. شهر آخن محل اصلی حملات نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود و موزه نیز متعاقباً کلکسیون خود را به انباری در مایسِن در شرق آلمان منتقل کرد. سال ۱۹۴۵ از آنجا به سرقت رفت و در حال حاضر تصور می‌شود در یک کلکسیون خصوصی در مسکو باشد. 

۱۰. آگوست رودن، مادام رودن، اواخر قرن ۱۹ (پاداش تا ۷۵۰۰ دلار) 

این مجسمه گیرا اثر آگوست رودن، مجسمه‌ساز فرانسوی زمانی متعلق به صنعتگر و کلکسیون‌دار هنری آلمانی-یهودی، دکتر ماکس میرووسکی بود. کلکسیون ارزشمند او شامل شاهکارهای مختلف امپرسیونیستی و پست‌امپرسیونیستی، از جمله این اثر، همراه با چندین اثر هنری آسیایی میشد. وقتی آزار و شکنجه یهودیان در طول دهه ۱۹۳۰ آغاز شد، میرووسکی مجبور شد بخش زیادی از کلکسیون هنری خود را روز ۱۸ نوامبر ۱۹۳۸ از طریق یک خانه حراج برلینی به اجبار بفروشد تا هزینه پرواز خود از آلمان را تامین کند. 

۱۱. کلود مونه، نقاشی مانه در باغ مونه، ۱۸۷۴ (پاداش تا ۲۵۰۰۰ دلار) 

این نقاشی از هنرمند امپرسیونیست، کلود مونه زمانی متعلق به هنرمند آلمانی، ماکس لیبرمن و همسرش مارتا بود. لیبرمن خود نیز هنرمندی بااهمیت بود، اما او به هدف آزار نازی‌ها تبدیل شد و بسیاری از آثار هنری او با آغاز جنگ جهانی دوم از کلکسیون‌های عمومی برداشته شدند. مکس سال ۱۹۳۵ در خواب از دنیا رفت و کلکسیون هنری این زوج در اختیار مارتا باقی ماند. با این حال، ماه مارس ۱۹۴۳ مارتا با تبعید شدن به یک اردوگاه کار اجباری مواجه شد و به طرز غم‌انگیزی در اثر خودکشی جان خودش را گرفت تا از دستگیری در امان بماند. این نقاشی، همراه با بقیه کلکسیون او، متعاقباً توسط گشتاپو از آپارتمان آلمانی او مصادره شد و از آن زمان دیگر دیده نشده است. 

۱۲. هانس مِملینگ (منسوب) پرتره یک مرد جوان، ۱۴۸۰-۱۴۹۰ (پاداش تا ۲۰۰۰۰ دلار) 

این نقاشی از استاد فلاندری، هانس مِملینگ متعلق به گالری اوفیزی در فلورانس بود. با آغاز جنگ در سال ۱۹۴۰، بسیاری از گالری‌های ایتالیایی کلکسیون‌های خود را به خارج از شهر و به ویلاهای خصوصی، کاخ‌ها و قلعه‌های مختلف در توسکانی منتقل کردند. سال ۱۹۴۲، گالری‌های مختلف فلورانسی از جمله اوفیزی کلکسیون‌های خود را در قلعه پاپی، نزدیک فلورانس، انبار کردند. این نقاشی یکی از از آثار بسیاری بود که آنجا نگهداری می‌شد. با این حال، در آگوست ۱۹۴۴ توسط سربازان لشکر ۳۰۵ پیاده نظام آلمان از این مح خارج و در مسیر شمال ایتالیا ناپدید شد. 

۱۳. رافائل، مدونا، قرن ۱۶ (پاداش تا ۱۵۰۰۰ دلار) 

این نقاشی که زمانی در کابینه طراحی‌ها و چاپ‌های گالری اوفیزی بود، یکی از آثار هنری بسیاری بود که از شهرهای ایتالیا منتقل شد و به انباری امن در روستاها و شهرهای مجاور منتقل شد. سال ۱۹۴۳، این نقاشی در ویلای جیووانی رایش در باربرینو دی موژلو، خارج از فلورانس، همراه ککسیونی از آثار باستانی از کتابخانه دیرین‌شناسی دانشگاه فلورانس ذخیره شد. متأسفانه، ویلا رایش رها شد و بسیاری از این آثار باستانی گرانبها بعداً زیر پا گذاشته و نابود شدند. گمان می‌رود این نقاشی خاص توسط سربازان آلمانی در سال ۱۹۴۴ از این انبار برداشته شد و از آن زمان تاکنون محل نگهداری آن ناشناخته مانده است. 

۱۴. ضریح مثلثی کریستال سنگی، قرن دهم، دوره فاطمیه (پاداش تا ۱۰۰۰۰ دلار) 

این ضریح گرانبها زمانی در صومعه‌ی کوئدلینبورگ در آلمان نگهداری میشد. در طول جنگ جهانی دوم، آن را از صومعه خارج کردند و برای نگهداری در چاه معدن نزدیک صومعه پنهان کردند تا از حملات هوایی در امان باشد. این شئ به همراه چندین اثر باستانی دیگر توسط افسر ارتش ایالات متحده، ستوان جو تی. میدور به سرقت رفت، زمانی که او و گردان توپخانه زرهی میدانی هشتاد و هفتم مسئول حفاظت از مسیر مین شدند. میدور اقلامی را که یافته بود یک به یک برای خانواده‌اش در وایت‌رایت در تگزاس پست کرد. در حالی که خانواده‌اش بعداً استدلال می‌کردند که او ارزش آن اشیاء را نمی‌دانست، نامه‌های دست‌نویسش به آن‌ها در آن زمان چیز دیگری را نشان می‌داد. عمده اقلامی که او دزدیده بود در دهه ۱۹۹۰ کشف شدند، با این حال این یادگار خاص هنوز پیدا نشده است. 

۱۵. کانالتو، «دِ ریوا دِلی اِسکیاوُنی در ونیز»، قرن ۱۸ (پاداش تا ۷۵۰۰ دلار) 

برنهارد آلتمان، تولیدکننده نساجی یهودی-وینی، قبلاً به همراه سه نقاشی دیگر از کانالتو، صاحب این اثر بود. گشتاپو نقاشی‌های کانالتو و سایر آثار کلکسیون او را پس از یورش به خانه‌اش در کوپفگاس ۱ در وین در ژوئن ۱۹۳۸ مصادره کرد. چندین روز بعد، چهار تابلوی کاناتلو در خانه حراج دوروتئوم به فروش رفت. با این حال، این نقاشی با فروش نرفتن، به خانه حراج لِمپِرتز در کلن منتقل شد، جایی که یک خریدار ناشناس آن را در سال ۱۹۳۹ خرید. تنها یکی از چهار اثر دزدیده شده کانالتو از آن زمان پیدا شده «نمایی از لا سَلوتِه در ونیز» که اکنون در موزه هنرهای زیبای استراسبورگ است.  

۱۶. یان و هوبرت ون ایک، تابلوی داوران درستکار از ستایش بره عارف ۱۴۳۰-۱۴۳۲ (پاداش تا ۲۵۰۰۰ دلار) 

این تابلوی گمشده قبلاً بخش مهمی از محراب گنت مشهور بود که به «ستایش بره عارف» نیز شناخته می‌شد و اثر برادران رنسانس شمالی هوبرت و یان ون ایک بود. محل نگهداری این اثر هنری که یکی از برجسته‌ترین نقاشی‌های تاریخ هنر است از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار است. تابلوی دزدیده شده که قضات عادل را به تصویر می‌کشد، در اصل برای قسمت پایین سمت چپ داخلی یک تصویر چندتخته‌ای غنی و پیچیده نقاشی شده بود. این تابلو شب ۱۰ آوریل ۱۹۳۴ از کلیسای جامع سنت باوو در گنت، بلژیک دزدیده شد. یک کپی رنگی از این تابلوی گمشده که توسط جف ون در وِکِن در سال ۱۹۴۵ خلق شد، امروز در جای خود نمایش داده می‌شود، در حالی که اصل آن هنوز پیدا نشده است. 

۱۷. مَکس لیبرمَن، همسر هنرمند (مارتا لیبرمن) در خواب، ۱۸۸۵ (پاداش تا ۲۰۰۰۰ دلار) 

ماکس لیبرمن، هنرمند آلمانی-یهودی، این پرتره صمیمی از همسرش را سال ۱۸۸۵ کشید و در دهه‌های بعد در اختیار خود هنرمند باقی ماند. با آغاز جنگ جهانی دوم، لیبرمن و همسرش با آزار و اذیت و تبعیض قابل توجهی روبرو شدند. سال ۱۹۳۵ وقتی لیبرمن در خواب درگذشت، نقاشی‌هایش در اختیار همسرش مارتا بود. با این حال، این تابلو پیش از مارتا در سال ۱۹۴۳ به دلیل آزار و اذیت نازی‌ها و تحت فشار فروخته شد. این اثر تا سال ۱۹۶۰، در اختیار ولفگانگ گورلیت، پسر عموی هیلدبراند گورلیت، دلال هنری مرتبط با نازی‌ها بود. 

۱۸. (منسوب به) میکل آنژ بوناروتی، نقاب یک فان، ۱۴۸۹ (پاداش تا ۱۵۰۰۰ دلار) 

این مجسمه مرمری از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار است، زیرا تصور می‌شود نخستین مجسمه‌ای است که استاد رنسانس، میکل آنژ آن را از مرمر ساخته است. احتمال می‌رود او این نقاب حکاکی‌شده را در ۱۵ یا ۱۶ سالگی خلق کرده باشد، به عنوان یک کپی از یک مجسمه عتیقه که با اضافات خلاقانه خود آن را تزئین کرده است. میکل‌آنژ با ساخت همین مجسمه بود که برای نخستین بار توجه حامی قدیمی هنر آینده خود، لورنزو دی مدیچی را به خود جلب کرد. 

با آغاز جنگ، این مجسمه در کلکسیون موزه ملی بارگلو در فلورانس بود. روز ۲۹ دسامبر ۱۹۴۲ این مجسمه همراه بسیاری از آثار هنری دیگر از گالری‌های فلورانس، برای نگهداری به قلعه پاپی، نزدیک فلورانس فرستاده شد. به احتمال زیاد این اثر توسط سربازان لشکر ۳۰۵ پیاده‌نظام آلمان در آگوست ۱۹۴۴ از این مکان برداشته شد. 

۱۹. ضریح به شکل صلیب، قرن دوازدهم، (پاداش تا ۱۰۰۰۰ دلار) 

این ضریح همراه با مجموعه‌ای از آثار با ارزش دیگر، زمانی به صومعه کوئدلینبورگ در آلمان تعلق داشت. سال ۱۹۴۳، این اقلام در یک چاه معدن در غاری نزدیک صومعه برای نگهداری در طول حملات هوایی قرار داده شد. افسر ارتش ایالات متحده، ستوان جو تی. میدور، این ضریح را همراه چند شئ دیگر در دوران محافظت از غار همراه گردان توپخانه زرهی میدانی هشتاد و هفتم، دزدید. میدور این اشیاء باارزش را برای خانواده‌اش در وایت‌رایت، تگزاس فرستاد. در حالی که بسیاری از آن‌ها از آن زمان پیدا شده‌اند، مکان این شئ خاص ناشناخته مانده است. 

۲۰. فرانسیسکو خوزه گویا، پیکادورها با گاو نر مقابل برج، ۱۷۸۷ (پاداش تا ۷۵۰۰ دلار) 

این تابلو از گویا سال ۱۹۱۷ توسط بانکدار یهودی-مجارستانی، بارون مور لیپوت هرتزوگ که در بوداپست زندگی می‌کرد خریداری شد. او این نقاشی را به کلکسیون گسترده خود از شاهکارهای استاد قدیمی و امپرسیونیست اضافه کرد. پس از مرگش او در سال ۱۹۳۴، آثار هنری گویا به دختر هرتزوک واگذار شد. زمان اشغال مجارستان توسط نازی‌ها در سال ۱۹۴۴، این اثر از ویلای آن‌ها در بوداپست دزدیده شد و از آن زمان دیگر دیده نشده است.

مترجم: زهرا ذوالقدر