طراحی یک سفینۀ 58 کیلومتری که می‌تواند 2400 نفر را به «آلفا قنطورس» ببرد
گروهی از مهندسان به تازگی فضاپیمایی را طراحی کرده‌اند که می‌تواند تا ۲۴۰۰ نفر را در یک سفر بی‌بازگشت به آلفا قنطورس (نزدیک‌ترین سامانه ستاره‌ای به منظومۀ ما) حمل کند. این فضاپیما که «کریسَلیس» نام دارد، طبق گفته طراحانش، می‌تواند فاصله ۲۵ تریلیون مایل (۴۰ تریلیون کیلومتر) را در حدود ۴۰۰ سال طی کند. این یعنی بسیاری از مسافران آن تمام زندگی‌شان را تنها در داخل فضاپیما خواهند گذراند.
فرادید| کریسَلیس طوری طراحی شده که چندین نسل را تا ورود به این سامانه ستاره‌ای در خود جای دهد و سپس مسافران را به سطح سیاره «پروکسیما قنطورس b» برساند؛ سیاره‌ای هم‌اندازه زمین که احتمال می‌رود قابل سکونت باشد.
به گزارش فرادید؛ این پروژه موفق شد مقام نخست رقابت طراحی Project Hyperion را به دست آورد؛ رقابتی که از تیم‌ها می‌خواهد سفینه‌های چندنسلی فرضی برای سفرهای میان‌ستاره‌ای طراحی کنند.
پیش از سوار شدن به این فضاپیما لازم است نسل‌های اولیه حدود ۷۰ تا ۸۰ سال در محیطی ایزوله در قطب جنوب زندگی کنند تا از نظر روانی برای شرایط انزوا آماده شوند. ساخت این کشتی می‌تواند در حدود ۲۰ تا ۲۵ سال انجام شود و از طریق چرخش مداوم، گرانش مصنوعی در آن ایجاد خواهد شد.
این فضاپیما که طول آن به ۳۶ مایل (۵۸ کیلومتر) می‌رسد، مانند عروسک‌های روسی طراحی شده است؛ لایه‌هایی تو در تو که پیرامون یک هسته مرکزی قرار گرفته‌اند. این لایه‌ها شامل فضاهای عمومی، مزارع، باغ‌ها، خانه‌ها، انبارها و دیگر امکانات اشتراکی هستند که انرژی همه آن‌ها توسط رآکتورهای همجوشی هسته‌ای تأمین می‌شود.
هسته مرکزی سفینه محل قرارگیری شاتل‌هایی است که مسافران را به پروکسیما قنطورس b خواهند برد و همچنین تجهیزات ارتباطی کشتی در آن قرار دارد.
لایه‌ها و ساختار داخلی
- لایه نزدیک به هسته: اختصاص به تولید غذا دارد؛ شامل گیاهان، قارچ‌ها، میکروب‌ها، حشرات و دام‌ها در محیط‌های کنترل‌شده. برای حفظ تنوع زیستی، محیط‌های متفاوتی از جمله جنگل‌های گرمسیری و جنگل‌های شمالی ایجاد می‌شود.
- لایه دوم: فضاهای عمومی مانند پارک‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و کتابخانه‌ها.
- لایه سوم: محل سکونت خانواده‌ها با سیستم تهویه و مبدل‌های حرارتی.
- لایه چهارم: صنایع مختلف از بازیافت تا داروسازی و ساخت سازه‌های بزرگ.
- لایه پنجم (بیرونی‌ترین): انبارهایی برای انواع منابع، مواد، تجهیزات و ماشین‌آلات که عمدتاً توسط ربات‌ها اداره می‌شود تا نیاز به کار فیزیکی انسان کاهش یابد.
مدیریت جمعیت و اداره کشتی
برای حفظ پایداری جمعیت، زاد و ولد به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده خواهد بود و جمعیت پایدار حدود ۱۵۰۰ نفر در نظر گرفته شده است؛ یعنی ۹۰۰ نفر کمتر از ظرفیت کامل کشتی.
مسئولان اداره کشتی با همکاری هوش مصنوعی کار خواهند کرد تا «انعطاف‌پذیری کل سیستم اجتماعی، انتقال بهتر دانش بین نسل‌ها و دید عمیق‌تری نسبت به پویایی کلی مجموعه فضایی کریسَلیس» فراهم شود.
این طرح در حال حاضر کاملاً فرضی است، زیرا برخی فناوری‌های لازم (مانند رآکتورهای همجوشی هسته‌ای تجاری) هنوز وجود ندارند. با این حال، پروژه‌هایی از این دست می‌توانند به دانش موجود اضافه کرده و به بهبود طراحی‌های آینده کمک کنند.
هیئت داوران Project Hyperion در وب‌سایت خود نوشتند که کریسَلیس به خاطر «انسجام سیستم در سطح کلان و طراحی نوآورانه ساختار ماژولار زیستگاه» و همچنین «عمق جزئیات کلی» تحسین شده است. تیم پنج‌نفره طراح این پروژه جایزه‌ای به ارزش ۵۰۰۰ دلار آمریکا دریافت کرد.
