یک حال پریشانی مبهم دارم
پنجمین شب سی‌ویکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر با حضور «پرواز همای» روی صحنه کار خود را پی گرفت.
کد خبر :
۱۱۷۱۹
بازدید :
۲۳۰۶
پنجمین شب سی‌ویکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر با حضور «پرواز همای» روی صحنه کار خود را پی گرفت.
سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی شامگاه 25 بهمن‌ماه میزبان جمع زیادی از مخاطبان «پرواز همای» بود که با همراهی گروه «مستان» روی صحنه رفت.
«پرواز همای» و نوازندگان گروه «مستان» در حالی که هر کدام یک شاخه گل رُز زرد در دست داشتند، روی صحنه آمدند و آن‌ها را به سمت مخاطبان پرتاب کردند. در همین حال، هادی اسکندری خطاط گروه، در گوشه صحنه مشغول خطاطی بود. اسکندری بخش‌هایی از ابیاتی را که همای می‌خواند، با قلم و مرکب نقش می‌زد.
«عاقبت ای دل» اولین قطعه‌ای بود که توسط اعضای این گروه اجرا شد و پس از آن، همای قطعه‌ی «مادر» را خواند که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. همای پیش از اجرای اثر «مادر» گفت، این قطعه را به حرمت مادرانی که در این سالن حضور دارند، اجرا می‌کنم.
«به نام یزدان»، «گمنام»، «بی‌کس»، «مه‌پاره»، «در شب گیسوان تو»، «دیوانه‌تری»، «گرگ درون»، «من که میرم» و «عیب رندان» قطعات دیگری بودند که یکی پس از دیگری اجرا شدند.
در این میان یکی از آوازهای همای بیش از سایر قطعات مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، با این مطلع: یک حال پریشانی مبهم دارم ... می‌خندم و کوله‌باری از غم دارم ...
در بخش دیگری از این اجرا، مخاطبان قطعات مورد علاقه‌ی خود را درخواست می‌کردند تا گروه «مستان» آن را اجرا کنند. وقتی درخواست اجرای یک قطعه‌ی قدیمی مطرح شد، همای گفت: کاری نکنید که 8 سال دیگر هم ممنوع‌الکار شوم!
مخاطبان بیشتر قطعات مشهور همای را با او هم‌خوانی می‌کردند.
پس از اجرای یک قطعه‌ی شمالی به زبان مادری این خواننده، آخرین اثری که توسط گروه «مستان» اجرا شد، قطعه‌ی میهنی «سرزمین بی‌کران» بود.
سعید فهیمی و پاشا هنجی به‌عنوان نوازنده‌ی نی، اسفندیار شهمیر نوازنده‌ی نی و دف، محمود نوذری نوازنده‌ی سنتور، مسلم علیپور نوازنده‌ی کمانچه، میلاد علیپور نوازنده‌ی تار، پیمان خازنی نوازنده‌ی بم‌ساز وحمیدرضا یوسفی نوازنده‌ی تنبک و جیمبی اعضای گروه مستان بودند که در این اجرا هنرنمایی کردند.
پرواز همای (سعید جعفرزاده احمدسرگورابی) در سال 1383 گروه «مستان» را پایه‌گذاری کرد و با انتشار چند آلبوم استودیویی و برگزاری تورهای مختلف در داخل و خارج از کشور همراه این گروه به شهرت رسید. او بعد از پنج سال فعالیت در عرصه‌ی رسمی موسیقی، در ایران ممنوع‌الکار شد. همای امسال و پس از هشت سال توانست یک‌بار دیگر مجوز فعالیت و اجرای موسیقی در ایران را بگیرد.
سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی شامگاه 25 بهمن‌ماه میزبان جمع زیادی از مخاطبان «پرواز همای» بود که با همراهی گروه «مستان» روی صحنه رفت.
«پرواز همای» و نوازندگان گروه «مستان» در حالی که هر کدام یک شاخه گل رُز زرد در دست داشتند، روی صحنه آمدند و آن‌ها را به سمت مخاطبان پرتاب کردند. در همین حال، هادی اسکندری خطاط گروه، در گوشه صحنه مشغول خطاطی بود. اسکندری بخش‌هایی از ابیاتی را که همای می‌خواند، با قلم و مرکب نقش می‌زد.
«عاقبت ای دل» اولین قطعه‌ای بود که توسط اعضای این گروه اجرا شد و پس از آن، همای قطعه‌ی «مادر» را خواند که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. همای پیش از اجرای اثر «مادر» گفت، این قطعه را به حرمت مادرانی که در این سالن حضور دارند، اجرا می‌کنم.
«به نام یزدان»، «گمنام»، «بی‌کس»، «مه‌پاره»، «در شب گیسوان تو»، «دیوانه‌تری»، «گرگ درون»، «من که میرم» و «عیب رندان» قطعات دیگری بودند که یکی پس از دیگری اجرا شدند.
در این میان یکی از آوازهای همای بیش از سایر قطعات مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، با این مطلع: یک حال پریشانی مبهم دارم ... می‌خندم و کوله‌باری از غم دارم ...
در بخش دیگری از این اجرا، مخاطبان قطعات مورد علاقه‌ی خود را درخواست می‌کردند تا گروه «مستان» آن را اجرا کنند. وقتی درخواست اجرای یک قطعه‌ی قدیمی مطرح شد، همای گفت: کاری نکنید که 8 سال دیگر هم ممنوع‌الکار شوم!
مخاطبان بیشتر قطعات مشهور همای را با او هم‌خوانی می‌کردند.
پس از اجرای یک قطعه‌ی شمالی به زبان مادری این خواننده، آخرین اثری که توسط گروه «مستان» اجرا شد، قطعه‌ی میهنی «سرزمین بی‌کران» بود.
سعید فهیمی و پاشا هنجی به‌عنوان نوازنده‌ی نی، اسفندیار شهمیر نوازنده‌ی نی و دف، محمود نوذری نوازنده‌ی سنتور، مسلم علیپور نوازنده‌ی کمانچه، میلاد علیپور نوازنده‌ی تار، پیمان خازنی نوازنده‌ی بم‌ساز وحمیدرضا یوسفی نوازنده‌ی تنبک و جیمبی اعضای گروه مستان بودند که در این اجرا هنرنمایی کردند.
پرواز همای (سعید جعفرزاده احمدسرگورابی) در سال 1383 گروه «مستان» را پایه‌گذاری کرد و با انتشار چند آلبوم استودیویی و برگزاری تورهای مختلف در داخل و خارج از کشور همراه این گروه به شهرت رسید. او بعد از پنج سال فعالیت در عرصه‌ی رسمی موسیقی، در ایران ممنوع‌الکار شد. همای امسال و پس از هشت سال توانست یک‌بار دیگر مجوز فعالیت و اجرای موسیقی در ایران را بگیرد.
۰
