تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی آدل هنل

هنل از پنجسالگی در تئاترهای محلی پاریس بازی کرد و در ۱۱ سالگی در فیلم «شیاطین» (Les Diables، ۲۰۰۲) به کارگردانی کریستف روجیا اولین نقش سینماییاش را ایفا کرد. این فیلم، که داستان دو کودک یتیم را روایت میکرد، او را بهعنوان بازیگری بااستعداد معرفی کرد. او سپس در مدرسه تئاتر پاریس آموزش حرفهای دید و در فیلمهای مستقل و تجربی ظاهر شد.
فرادید| آدِل اِنِل (Adèle Haenel)، متولد ۱۱ فوریه ۱۹۸۹ در پاریس، فرانسه، بازیگر فرانسوی است که به دلیل نقشآفرینیهای تأثیرگذار در فیلمهایی مانند «نیلوفرهای آبی» (۲۰۰۷)، «سوزان» (۲۰۱۳) و «پرتره دوشیزهای شعلهور» (۲۰۱۹) به شهرت رسیده است. او یکی از برجستهترین بازیگران نسل جدید سینمای فرانسه است که با سبک بازیگری احساسی و جسورانهاش و همچنین فعالیتهای اجتماعی، بهویژه در زمینه حقوق زنان و جنبش #MeToo، شناخته میشود. هنل برنده دو جایزه سزار بوده و به دلیل شجاعتش در افشای آزار جنسی در صنعت سینما مورد تحسین قرار گرفته است.
کودکی و خانواده
آدله هنل در پاریس در خانوادهای با پیشینه فرهنگی متنوع به دنیا آمد. پدرش، کریستف هنل، مترجم اتریشی و مادرش، اودیل کارول، کارمند بانک بود. او یک برادر کوچکتر به نام ژان دارد. هنل از پنجسالگی با تشویق والدینش وارد دنیای تئاتر شد و استعداد خود را در اجراهای آماتور نشان داد. او در مصاحبهای گفته که کودکیاش تحت تأثیر فرهنگهای فرانسوی و اتریشی بود و این تنوع بر دیدگاهش به هنر و زندگی تأثیر گذاشت. هنل در نوجوانی در مدرسه تئاتر پاریس آموزش دید و به سرعت به سمت سینما گرایش یافت.
علایق و فعالیتها
هنل به تئاتر، ادبیات و مسائل اجتماعی علاقهمند است. او یکی از حامیان برجسته جنبش #MeToo در فرانسه است و در سال ۲۰۱۹ با ترک مراسم جوایز سزار در اعتراض به اهدای جایزه به رومن پولانسکی، توجه رسانهها را جلب کرد. او همچنین از حقوق اقلیتها و برابری جنسیتی حمایت میکند. هنل به مطالعه فلسفه و روانشناسی علاقه دارد و در اوقات فراغت به پیادهروی و تماشای فیلمهای کلاسیک میپردازد. او به دلیل ش shجاعتش در بیان حقیقت و ایستادگی در برابر نابرabriهای صنعت سینما، بهعنوان چهرهای الهامبخش شناخته میشود.
آغاز بازیگری
هنل از پنجسالگی در تئاترهای محلی پاریس بازی کرد و در ۱۱ سالگی در فیلم «شیاطین» (Les Diables، ۲۰۰۲) به کارگردانی کریستف روجیا اولین نقش سینماییاش را ایفا کرد. این فیلم، که داستان دو کودک یتیم را روایت میکرد، او را بهعنوان بازیگری بااستعداد معرفی کرد. او سپس در مدرسه تئاتر پاریس آموزش حرفهای دید و در فیلمهای مستقل و تجربی ظاهر شد.
شهرت و نقشهای برجسته
هنل با بازی در «نیلوفرهای آبی» (۲۰۰۷) به کارگردانی سلین سیاما، که اولین همکاریاش با این کارگردان بود، مورد توجه قرار گرفت و نامزد جایزه سزار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او در «خانه بردباری» (۲۰۱۱) نیز نامزد سزار شد و سرانجام در سال ۲۰۱۴ برای نقش اصلی در فیلم «سوزان» (Suzanne) جایزه سزار بهترین بازیگر زن را برد. نقش او در «پرتره دوشیزهای شعلهور» (۲۰۱۹) به کارگردانی سیاما، که داستان عشقی بین دو زن در قرن هجدهم را روایت میکند، یکی از تحسینشدهترین بازیهایش است و برای آن جایزه سزار بهترین بازیگر زن را در سال ۲۰۲۰ دریافت کرد. هنل همچنین در فیلمهایی مانند «۱۲۰ تپش در دقیقه» (۲۰۱۷)، «پوست گوزن» (۲۰۱۹) و «یتیم» (۲۰۱۶) بازی کرده و در جشنواره کن ۲۰۱۹ با سه فیلم حضور داشت.
فعالیتهای اجتماعی و جنجالها
هنل در نوامبر ۲۰۱۹ در مصاحبهای با نشریه مدیاپارت اعلام کرد که در ۱۲ تا ۱۵ سالگی، در زمان همکاری با کریستف روجیا در فیلم «شیاطین»، مورد آزار جنسی قرار گرفته است. این افشاگری بازتاب گستردهای در سینمای فرانسه داشت و به بحثهای مهمی درباره جنبش #MeToo در این کشور دامن زد. او همچنین در سال ۲۰۲۰ با ترک مراسم سزار در اعتراض به اهدای جایزه به پولانسکی، به نمادی از مبارزه علیه آزار جنسی و سوءاستفاده در صنعت سینما تبدیل شد. این اقدامات او را به چهرهای تأثیرگذار در حمایت از حقوق زنان بدل کرد.
جوایز و افتخارات
هنل دو بار برنده جایزه سزار شده است: بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای «سوزان» (۲۰۱۴) و بهترین بازیگر زن برای «پرتره دوشیزهای شعلهور» (۲۰۲۰). او همچنین دو بار دیگر برای «نیلوفرهای آبی» (۲۰۰۷) و «خانه بردباری» (۲۰۱۱) نامزد سزار شد. بازی او در «پرتره دوشیزهای شعلهور» جایزه بهترین بازیگر زن از جوایز لومیر و جوایز سینمای اروپا را نیز برایش به ارمغان آورد. هنل در سال ۲۰۱۹ بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین زنان در سینمای فرانسه شناخته شد.
نکات جالب و کمتر شناختهشده
- هنل در کودکی به دلیل خجالتی بودن، بازیگری را راهی برای بیان احساساتش یافت.
- او در سال ۲۰۱۹ با ترک مراسم سزار در اعتراض به پولانسکی، تیتر رسانههای بینالمللی شد و بسیاری از سینماگران از او حمایت کردند.
- هنل گفته که همکاری با سلین سیاما نهتنها حرفهای، بلکه عاطفی و فکری نیز برایش تحولآفرین بوده است.
- او در فیلم «۱۲۰ تپش در دقیقه» نقش یک فعال حقوق بیماران مبتلا به ایدز را بازی کرد که به گفته خودش یکی از معنادارترین نقشهایش بود.
- هنل در مصاحبهای گفته که ترجیح میدهد نقشهایی را بازی کند که او را به چالش بکشند و به مسائل اجتماعی مرتبط باشند.
جمعبندی
آدله هنل با استعداد درخشان و تعهد به مسائل اجتماعی، به یکی از برجستهترین بازیگران سینمای فرانسه تبدیل شده است. او با نقشهای احساسی و عمیق در فیلمهایی مانند «پرتره دوشیزهای شعلهور» و «سوزان» تواناییهایش را به نمایش گذاشته و با شجاعت در افشای آزار جنسی و حمایت از جنبش #MeToo، تأثیری فراتر از سینما گذاشته است. زندگی شخصیاش، با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی و رابطه پایدار با سلین سیاما، نشاندهنده شخصیتی متعهد و الهامبخش است.