بازگشایی مدرسه و دانشگاه؛ فرش قرمز برای کرونا
شروع فصل سرما و پیک ششم مزید بر علتی شده که بیشتر دانشجویان در سطح کشور به دلیل شرایط جبری، قید سلامتی‌شان را زده و منتظر اعلام نهایی از سوی دانشگاه‌های مرتبط، برای شروع کلاس‌های حضوری باشند.
بهاره شبانکارئیان | «وقتی کل اماکن عمومی و خصوصی در این مدت باز بودن چرا دانشگاه‌ها باید تعطیل باشن؟» بخشی از صحبت‌های یکی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی است، آن هم به خاطر شیوع ویروس کرونا در جهان که باعث شده دانشگاه‌ها و مدارس به صورت مجازی حدود یک سال و نیم با همین شیوه، برگزار شود.
ویروسی که به دلیل مدیریتی نادرست در سطح آموزش کشور، نتوانستند روش درستی را در مجموعه آموزشی کشور ارایه دهند.
روش آموزش مجازی در کل کشور، چه برای دانش‌آموزان و چه دانشجویان طوری پیش رفت که برخی از آن‌ها هنوز که هنوز است سلامتی را بر یادگیری ترجیح می‌دهند و برخی دیگر کلاس‌های حضوری را و، اما چرا کلاس‌های حضوری با وجود پیک ششم کرونا؟
از آنجا که تورم و گرانی در کشور بیداد می‌کند درصد بیشتر دانش‌آموزان و دانشجویان در سطح کشور به دلیل نبود امکانات و وجود مشکلات مالی، نتوانستند در کلاس‌های آنلاین شرکت کنند.
برخی دانش‌آموزان و دانشجویان هم از شیوه تدریس آموزش آنلاین راضی نبودند، چراکه سیستم آموزش آنلاین به اندازه کافی از کیفیت مناسبی، برخوردار نبود. حالا با گذشت یک ماه و چند روز از شروع ترم پاییزی دانشجویان و همچنین شروع سال تحصیلی دانش‌آموزان؛ هنوز درخصوص چگونگی کلاس‌های حضوری آن‌ها به طور قطعی اعلام نظر نشده است. این در حالی است که کمال حیدری معاون وزیر بهداشت، در چند روز اخیر عنوان کرد؛ احتمال شروع پیک ششم محتمل است.
شروع فصل سرما و پیک ششم مزید بر علتی شده که بیشتر دانشجویان در سطح کشور به دلیل شرایط جبری، قید سلامتی‌شان را زده و منتظر اعلام نهایی از سوی دانشگاه‌های مرتبط، برای شروع کلاس‌های حضوری باشند. در این میان از چند نفر از دانشجویان نظرسنجی کردیم.
شروع کلاس‌های حضوری اعلام نشده
مریم رحیمی ۲۲ سال دارد و دانشجوی ترم ۷ ارتباطات است: «من به شدت مخالف بازگشایی دانشگاه‌هام. مخصوصا خوابگاه‌ها، چون اون طور که باید این اماکن رو ضدعفونی نمی‌کنن. حتی زمانی که ویروس کرونا در جهان شیوع پیدا نکرده بود از پس ضدعفونی کردن خوابگاه‌های دانشجویی برنمیومدن. حالا اگر هم کلاس‌ها به صورت حضوری برگزار بشه، حتما دانشجویان زیادی در یه کلاس حضور خواهند داشت، که خب این خودش خطرناک هست.»
مریم از تجربه خوابگاهش می‌گوید: «خودم تجربه سکونت در خوابگاه، در این دوره را داشتم. چند نفر از دوستانم دچار کرونا شدند، طبقه‌ای که آن‌ها در خوابگاه حضور داشتن رو قرنطینه کردن، اما خب به هر حال سرویس بهداشتی مشترک و آشپزخونه مشترک، خطرناک بود.
مثلا در خوابگاه ما طبقه سوم بودیم و طبقه دوم رو که دانشجویی کرونا گرفته بود، قرنطینه کرده بودن. به هر حال دانشجویان دیگر که در طبقه بالایی بودن باید از همان طبقه رد می‌شدن. برای همین تاثیری نداشت و ریسک ابتلا به کرونا پایین نمیومد. با اینکه کیفیت کلاس‌های مجازی پایین بود، ترجیحش می‌دهم. برای من سلامتی در اولویت واقع شده. با این حال، هنوز شروع کلاس‌های حضوری را اعلام نکردن.»
وضعیت خوابگاه‌ها
اهل شیراز است، علیرضا چمنزار و در مقطع ارشد رشته علوم اجتماعی تحصیل می‌کند. نگران شروع پیک ششم کرونا است: «به هر حال شاهد شیوع پیک ششم کرونا هستیم و در برخی شهرستان‌ها وضعیت خوبی به لحاظ درصد ابتلای بیماران کرونایی دیده نشده.»
چمنزار درخصوص بازگشایی دانشگاه‌ها و برگزاری کلاس‌های حضوری معتقد است: «چشمم آب نمی‌خوره که تا یکی، دو ماه دیگه، دانشگاه‌ها بازگشایی بشن. در این مدت هم آماده‌سازی خاصی در جهت برقراری کلاس‌های حضوری نکردند، بعید بدونم کلاس‌های حضوری حالا حالا‌ها مفید واقع بشه.
خودم همین الانشم از خوابگاه دارم استفاده می‌کنم. از اسفند ماه خوابگاه‌ها باز شدند. درصد استفاده از ظرفیت اتاق‌های خوابگاه هم در حد یکی، دو نفر پایین اومده. مثلا اتاقی که قبلا سه نفر داخلش بودن، الان شده یک یا دو نفر. کتابخونه دانشگاه هم، همه روزه تا ساعت ۴ بعدازظهر باز است.»
همه اماکن باز، دانشگاه‌ها تعطیل!
سوال در مورد بیوگرافی و بازگشایی دانشگاه‌ها و نظری کلی درخصوص این موارد از این دانشجو پرسیده می‌شود: «هستی امیری هستم. دانشجوی ارشد حقوق اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی. وقتی کل اماکن عمومی و خصوصی در این مدت باز بودن چرا دانشگاه‌ها باید تعطیل باشن؟ وقتی ادارات و شرکت‌ها باز شدند چرا دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل باشند. یعنی اگر دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل باشند مشکل حل می‌شود؟»
او نارضایتی‌اش را درخصوص برگزاری کلاس‌های آنلاین اعلام می‌کند: «کلاس‌های آنلاین کیفیت نداشتند. همیشه استاد ما می‌گفت؛ فکر می‌کنم برای در و دیوار دارم تدریس می‌کنم. ما دانشجویان اگر واقعا در بیرون دانشگاه اساتیدمان را ببینیم، آن‌ها را نمی‌شناسیم.
کلاس‌های ارشد به صورت آنلاین هیچ بازدهی نداشته و من به دلیل آنلاین بودن کلاس‌ها، به شخصه هیچ اطلاعاتی به معلوماتم اضافه نشد.
یه ربع، بیست دقیقه استاد سر کلاس می‌اومد، یا اینترنت قطع می‌شد یا برق می‌رفت یا گاهی سایت بدون هیچ دلیلی، قطع ارتباط با کلاس رو اعلام می‌کرد. از برخی دوستانم هم شنیدم؛ برخی از دانشجویان واقعا دسترسی به لپ‌تاپ و تبلت را نداشتند و از گوشی هوشمند نیز برخوردار نبودند.»
فعالیت‌های دانشجویی منتفی شده
فاطمه مهدوی ۲۴ سال دارد و دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی است: «باز شدن و نشدن دانشگاه‌ها دست ما نیست، اما سلامتی آدم‌ها در اولویت قرار دارد. من خودم یک سال مرخصی تحصیلی گرفتم به امید اینکه شاید کلاس‌ها حضوری شود.
آموزش در کلاس‌های آنلاین اصلا به شیوه درستی نبود. بعضی وقت‌ها استاد در گروه اعلام می‌کرد؛ نیم ساعت دیگه کلاس تشکیل می‌شه یا اعلام می‌کرد؛ من وارد کلاس شدم، دانشجویان هم وارد کلاس بشن. گفتگو در کلاس وجود نداشت و موضوع به چالش کشیده نمی‌شد.»
این دانشجو در ادامه می‌گوید: «اگر به صورت کلی بخوام بگم، کلاس‌های آنلاین بازدهی نداشت. با توجه به رشته تحصیلی‌ام که انسانی است، حتما باید گفتگو در کلاس بین دانشجویان و اساتید انجام می‌شد. استاد فقط درس می‌داد و می‌رفت. از روزی هم که کلاس‌های دانشگاه به صورت مجازی برقرار شده، عملا فعالیت دانشجویی صورت نگرفته.»
هشدار پیک ششم کرونا با توجه به بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها زنگ خطری است که اگر نادیده گرفته شود، سلامت دانشجویان و دانش‌آموزان را به خطر می‌اندازد.
در حالی که وزیر بهداشت اعلام کرده است، موج ششم کرونا در آبان ماه رخ می‌دهد و بیمارستان‌ها آماده‌باش هستند، اما هنوز صحبت از بازگشایی مدارس در ماه پیش روست. اخیرا هم دورکاری کارمندان تهران لغو شد. این در حالی است که عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس لغو صددرصدی دورکاری را به معنای باز کردن آغوش‌مان برای پیک ششم دانسته است.
مصطفی رضایی، رییس مرکز مدیریت شبکه وزارت بهداشت عنوان کرده است: «رعایت پروتکل‌ها از ۹۰درصد به حدود ۴۵ تا ۵۰درصد رسیده است. به نظر می‌رسد مردم نیز با شنیدن خبرهایی، چون لغو دورکاری و بازگشایی مدارس، در کنار سرعت واکسیناسیون این تصور را دارند که خطر کرونا رفع شده است.»
مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت اعلام کرد: «تاکنون ۵۴ میلیون و ۷۶۴ هزار و ۷۱ نفر دوز اول، ۳۷ میلیون و ۷۸۴ هزار و ۵۴۲ نفر دوز دوم و ۱۲۹ هزار و ۱۲۴ نفر، دوز سوم واکسن کرونا را تزریق کرده‌اند و مجموع واکسن‌های تزریق شده در کشور به ۹۲ میلیون و ۶۷۷ هزار و ۷۳۷ دوز رسید.»
در شبانه‌روز گذشته، ۹۳۰ هزار و ۸۰۵ دوز واکسن کرونا در کشور تزریق شد. از دیروز تا امروز ۱۴ آبان ۱۴۰۰ و براساس معیار‌های قطعی تشخیصی، ۸ هزار و ۶۳۳ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد که یک هزار و ۱۶۳ نفر از آن‌ها بستری شدند. مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۵ میلیون و ۹۷۳ هزار و ۴۵۷ نفر رسید.
متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱۳۲ بیمار کووید۱۹ جان خود را از دست دادند و مجموع جان‌باختگان این بیماری به ۱۲۷ هزار و ۵۳ نفر رسید.
تاکنون ۵ میلیون ۵۷۴ هزار و ۲۴۶ نفر از بیماران، بهبود یافته یا از بیمارستان‌ها ترخیص شده‌اند. سه هزار و ۷۳۲ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها تحت مراقبت قرار دارند. در حال حاضر ۳۶ میلیون و ۵۷ هزار و ۳۱۵ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است.در حال حاضر ۲۹ شهر کشور در وضعیت قرمز، ۱۱۲ شهر در وضعیت نارنجی، ۲۲۱ شهر در وضعیت زرد و ۸۶ شهر در وضعیت آبی قرار دارند.
