فاصله‌گذاری اجتماعی زنبورهای عسل

فرادید | همه گیری COVID-۱۹ چندین درس مهم را برای ما انسان‌ها به ارمغان آورد. ما مجبور شدیم یاد بگیریم که با دقت بیشتری دست‌هایمان را بشوییم و وسایلی که مرتباً با آن‌ها کار می‌کردیم را ضدعفونی کنیم. مهمتر از آن، ما باید فاصله اجتماعی را رعایت می‌کردیم، که احتمالاً عامل مهمی برای غلبه شیوع COVID-۱۹ است.

اما آیا می‌دانستید که فاصله‌گذاری اجتماعی فقط مختص ما انسان‌ها نیست؟ دانشمندان دانشگاه UCL و دانشگاه ساساری کشف کردند که زنبور‌های عسل نیز از فاصله گذاری اجتماعی برای محافظت از خود در برابر انگل‌ها استفاده می‌کنند.

به گزارش فرادید؛ جمعیت زنبور‌های عسل در جهان رو به کاهش است. عامل اصلی این موضوع فعالیت‌های ما انسان‌ها و تاثیرات تغییر در آب و هوا، استفاده آفت کش ها، ایجاد مزارع تک محصولی و روش‌های تهاجمی کشاورزی است. با این حال، زنبور‌های عسل نیز مورد حمله انگل‌ها قرار می‌گیرند. نکته خوب این است که، طبق تحقیقات جدید، این حشرات به اندازه کافی باهوش هستند تا این خطرات را به حداقل برسانند.

محققان بریتانیایی و ایتالیایی بررسی کردند که آیا وجود انگل (کنه) در کلنی‌های زنبور عسل باعث ایجاد تغییراتی در سازمان اجتماعی کندو‌ها می‌شود یا خیر. دانشمندان کلنی‌هایی را که توسط این انگل‌ها آلوده شده بودند و آن‌هایی که هنوز مورد هجوم انگل‌ها قرار نگرفته بودند را با هم مقایسه کردند و تغییرات رفتاری را که ممکن بود با وجود کنه‌ها شدید شده باشند، بررسی کردند.

معمولاً کندو‌های زنبور عسل در دو بخش اصلی سازماندهی می‌شوند. یکی در محیطی که توسط زنبور‌های کارگر اشغال می‌شود و دیگری که در قسمت داخلی توسط پرستاران، ملکه و نوزادان اشغال می‌شود. این ساختار امکان محافظت از ملکه و زنبور‌های جوان را فراهم می‌کند. با این حال، همانطور که این تحقیق نشان داده است، در پاسخ به آلودگی به کنه، زنبور‌های کارگر به سمت حاشیه لانه حرکت می‌کنند در حالی که زنبور‌های پرستار جوان و پرورش دهنده به سمت مرکز آن حرکت می‌کنند. این اساساً فاصله بین دو گروه را افزایش می‌دهد و از گسترش انگل‌ها جلوگیری می‌کند.

این یک مثال باورنکردنی از سازگاری با شرایط است. انعطاف‌پذیری روابط اجتماعی بین زنبور‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا سطح ساختار اجتماعی خود را به حداکثر برسانند و در صورت نیاز، خطرات را به حداقل برسانند. دکتر میشلینا پوسدو، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «افزایش مشاهده شده در فاصله گذاری اجتماعی بین دو گروه زنبور عسل در یک کلنی آلوده به پاتوژن‌ها و انگل‌ها نشان دهنده جنبه‌ای جدید و از برخی جهات شگفت انگیز از چگونگی تکامل زنبور‌های عسل برای مبارزه است». دانشمندان همچنین می‌گویند که زنبور‌های عسل مدل‌های بسیار خوبی برای مطالعه فاصله گذاری اجتماعی و مزایای آن هستند.

توانایی زنبور‌های عسل برای انطباق با تهدیدات چیز شگفت انگیزی نیست. طبیعتاً دانشمندان می‌خواهند آن را عمیق‌تر مورد مطالعه قرار دهند. شاید در پایان این مطالعات بتوانیم کمی بیشتر از زنبور‌های عسل یاد بگیریم و از آن‌ها به عنوان نمونه‌ای موجود در طبیعت برای تعاملات انسانی خود در این دوران سخت همه گیر استفاده کنیم.

منبع: Technology.org