مجلس و دولت برای فوتبال چه کار کردهاند؟
برخی نمایندگان مجلس در حال حاضر اجازه نمیدهند اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال به تصویب برسد. اتفاقی که حتما به تعلیق فوتبال ایران میانجامد.
سامان سعادت | رییس سازمان خصوصیسازی به همراه یکی از نمایندگان مجلس در یک برنامه تلویزیونی در مورد خصوصیسازی سرخابیها توضیحاتی ارایه کردند؛ توضیحاتی تکراری در ادامه وعدههای قبلی که هیچ کدام به سرانجام نرسید.
قربانزاده رییس سازمان خصوصیسازی در جدیدترین وعده دولت برای واگذاری استقلال و پرسپولیس آخر بهمن را زمان عرضه اولیه سهام این دو باشگاه عنوان و البته در پایان تاکید کرد این اتفاق بر مبنای رعایت شرط و شروط خاصی انجام میشود. یعنی این تاریخ هم قطعی نیست.
کنار رییس سازمان خصوصیسازی احمد راستینه رییس کمیته تربیت بدنی مجلس شورای اسلامی هم حضور داشت و در چند بحث از جمله نظام جامع باشگاهداری، حق پخش تلویزیونی و واگذاری سرخابیها نظر داد. راستینه در حالی مدام تلاش کرد مجلس را پیگیر امر ورزش و مخصوصا مشکلات سرخابیها نشان دهد که عملا در واقعیت چنین اتفاقی رخ نداده است.
اتفاقا اظهارات رییس کمیته تربیت بدنی مجلس هم چیزی جز اظهارات کلی و حواله دادن مخاطبان به آینده نبود. اینکه قرار است نظام جامع باشگاهداری تصویب بشود، اینکه قرار است جلساتی با وزیر ورزش صورت بگیرد تا تصمیماتی اتخاذ شود، اینکه جلسهای با رییس صداوسیما برگزار میشود تا باشگاهها به حق و حقوقشان در مبحث حق پخش برسند و در نهایت اینکه قرار است سهام سرخابیها در آینده واگذار شود همگی وعدههایی است که پیش از این هم داده شده بود و هیچگاه به آن عمل نشد.
راستینه در اظهاراتش توضیح نداد چرا صداوسیما دو سال است همان حداقلترین مبلغی که به عنوان حق پخش در نظر گرفته شده را پرداخت نمیکند. نگفت چرا صداوسیما به خاطر این بازخواست نمیشود. او در جایی از صحبتهایش در ماجرای حق پخش طرف صداوسیما را گرفت و در اظهارنظری عجیب گفت صداوسیما از استقلال و پرسپولیس برند ساخته است! نماینده مجلس نمیداند استقلال و پرسپولیس قبل از انقلاب و حتی قبل از اینکه چیزی به اسم پخش زنده تلویزیونی راه بیفتد، برند بودهاند.
او همچنین نمیداند اگر کسی از پخش تلویزیونی زنده مسابقات سرخابیها سود کرده باشد، صداوسیماست. نگاهی به مصاحبههای راستینه با خبرگزاری خانه ملت هم نشان میدهد اساسا ایشان کاری جز آیندهفروشی و جلسه برگزار کردن انجام نمیدهد:
بیمه ورزشکاران درست بشود. مشکل معیشتی ورزشکاران حل بشود. باشگاهداری نظاممند بشود. سهم کشتی در کمیسیون ورزشکاران بیشتر بشود. معلوم نیست این بشودها را چه کسی باید انجام دهد. انگار هم وزیر ورزش و هم نمایندگان مجلس مسوولی خیالی در نظر میگیرند و از او میخواهند مشکلات را برطرف کند.
برخی نمایندگان مجلس در حال حاضر اجازه نمیدهند اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال به تصویب برسد. اتفاقی که حتما به تعلیق فوتبال ایران میانجامد. این کار در کنار گیر دادن به لباس کامل و پوشیده بازیکنان تیم ملی زنان، جلوگیری از برگزاری اردوی خارجی دختران ملیپوش و تاکید روی پروژه نفوذ مهمترین اقدامات این نمایندگان بوده است.
تجربه نشان داده نمایندگان مجلس چندان اهمیتی برای ورزش قائل نیستند و اگر گاهی مثل برخی نمایندگان مجلس که مثلا پیگیر پرونده ویلموتس بودند به میان گود میآیند برای برندسازی و تثبیت جایگاهشان در مجلس است.
به زبان سادهتر دنبال رای میگردند. والا مگر میشود آدمها از وزیر تا وکیل اینقدر در بیان خودشان را پیگیر و اهمیتدهنده به ورزش نشان بدهند و مشکلات دست نخورده از دولتی به دولت بعد و از مجلسی به مجلس بعد سرازیر شود؟ سرخابیها از لیگ قهرمانان کنار گذاشته شدهاند، با بدهی سرسامآور طرفند، پروندههای شکایت یکی پس از دیگری از راه میرسد، فوتبال ایران به خاطر عدم تایید اساسنامه و عدم ورود زنان به استادیوم در آستانه تعلیق است، یک ورزشگاه قابل قبول در کشور نداریم، پولها و پاداشها در ایافسی بلاک شده، یک سیستم VAR نمیتوان وارد کشور کرد و هزار مشکل دیگر. با این حال چیزی جز حواله به آیندهای نامعلوم از نماینده مجلس و رییس سازمان خصوصیسازی و سایر مقامات دیده نمیشود.