تبدیل جسد انسان به کود در کالیفرنیا

فرادید | کالیفرنیا به شمارِ رو به رشدِ ایالت‌هایی پیوسته است که به شهروندان‌شان اجازه می‌دهند پس از مرگ، بدن‌شان به کود تبدیل شود. قانون جدیدی که توسط فرماندار گَوین نیوسام روز یکشنبه به امضا رسید به مقامات کالیفرنیایی دستور می‌دهد تا سال ۲۰۲۷ برای چیزی که به «ساده‌سازی ارگانیک طبیعی» معروف است، قوانین لازم را وضع کنند. واشنگتن نخستین ایالت کشور شد که سال ۲۰۱۹ کود انسانی را قانونی کرد و پس از آن کلرادو و ارُگِان سال ۲۰۲۱ این رویه را دنبال کردند. وِرمونت نیز ماه ژوئن ۲۰۲۲ این عمل را قانونی کرد.

به گزارش فرادید ، کود انسانی معمولاً به این شکل ساخته می‌شود که بدن را درون یک محفظه‌ی فولادی قرار می‌دهند، سپس آن را با مواد ارگانیک از قبیل کاه، خرده‌های چوب و یونجه می‌پوشانند. میکرب‌ها جسد و ماده‌ی گیاهی را تجزیه کرده و اجزای مختلف آن را ظرف ۳۰ روز به یک خاک غنی از مواد مغذی تبدیل می‌کنند. سپس کارکنانِ بنگاهِ تولید کود انسانی، جسد کودشده را از درون محفظه برداشته و مدت دو تا شش هفته به آن مهلت می‌دهند تا به عمل بیاید. در آخر اعضای خانواده می‌توانند آن را مانند هر نوع کود دیگری استفاده‌کنند، مثلاً آن را با خاک باغچه ترکیب کنند یا آن را برای استفاده در نواحی حافظت‌شده اهداء کنند.

(مرکز تولید کود انسانی در ایالت واشنگتن)

هر بدن حدود یک یارد مکعب (حدود هفت دهم متر مکعب) کود تولید می‌کند. هواداران این روش استدلالشان این است که این خاک موادِ مغذیِ موجود در بدن ما را به طبیعت بازمی‌گرداند، از تخریب جنگل‌ها جلوگیری می‌کند، کربن را جدا می‌کند و زندگی جدید را تغذیه می‌کند. هواداران از کود انسانی در قیاس با مرده‌سوزی به عنوان جایگزین سازگارتری با محیط زیست تمجید می‌کنند، چون مرده‌سوزی بیش از نیمی از تمام روش‌های کفن و دفن ایالات متحده را به خود اختصاص داده و انتظار می‌رود حتی در چند سال آینده محبوب‌تر هم بشود.

تخمین زده می‌شود فرایند مرده‌سوزی (دربرگیرنده‌ی سوزاندن، انحلال یا تبدیل جسد انسان به خاکستر و قطعات استخوان) به طور متوسط از هر بدن ۵۳۴.۶ پوند دی‌اکسید کربن وارد هوا کند؛ به عبارت دیگر حدود ۳۶۰ هزار تن متریک گاز گلخانه‌ای هر سال در ایالات متحده از این کار به هوا ساطع می‌شود. خاکسپاری به شیوۀ معمول در آمریکا نیز در نوع خود به محیط آسیب می‌رساند، زیرا مواد شیمیایی مورد استفاده برای مومیایی کردن جسد می‌تواند به خاک نفوذ پیدا کند. هر ساله حدود ۵.۳ میلیون گالن مایع مانند فرمالدهید، متانول و اتانول دفن می‌شوند. تابوت‌ها و گورخانه‌ها نیز هزینه‌بر هستند و برای ساخت آن‌ها سالانه به ۳۰ میلیون فوت تخته چوب و تقریباً ۲ میلیون تن بتن، فولاد و مواد دیگر نیاز است.

کریستینا گارسیا قانون‌گذار کالیفرنیایی که پیش‌نویس لایحه‌ی کود انسانی کالیفرنیا را نوشته، توئیت کرده که: «آتش‌سوزی‌ها، خشکسالی‌های شدید و امواج گرمای بی‌سابقه به ما یادآوری می‌کند تغییرات آب و هوایی واقعی هستند و ما باید هر کاری که از دستمان برمی‌آید برای کاهش انتشار متان و CO۲ انجام دهیم.»

با این حال همه موافق ایده‌ی تبدیل بدن عزیزانشان به کود انسانی نیستند. کنفرانس کاتولیک کالیفرنیا با این لایحه مخالفت کرد و در نامه‌ای نوشت کود انسانی «بدن انسان را به یک کالای دورانداختنی تقلیل می‌دهد.» در نیویورک نیز جایی که لایحه‌ی کود انسانی ارائه شده، کنفرانس کاتولیک مخالفت‌های مشابهی را ابراز کرده و گفته است این فرایند در «نگهداری و حفاظت از کرامت و حرمت انسانی» ناتوان است. آن‌ها گفته‌اند که ما باور داریم بسیاری از نیویورکی‌ها در بهترین حالت با این روش پیشنهادشده‌ی کودسازی احساس راحتی نمی‌کنند. این روش برای بقایای سبزیجات و پوست تخم‌مرغ مناسب‌تر است تا بدن انسان‌ها!

منبع: smithsonianmag

مترجم: زهرا ذوالقدر