۱۱ حقیقت جالب در مورد راکونها؛ راهزنانی که از انسان نمیترسند!
تورنتو که به دست راکونها تسخیر شده است، عنوان "پایتخت راکونهای جهان" را به خود اختصاص داده است و شهردار این شهر حتی به راکونها اعلام جنگ کرده است.
فرادید | راکونها موجودات باهوش و در دسترسی هستند. از آنجا که با تهدیدات زیادی روبرو نمیشوند، تعداد زیادی از آنها در سراسر آمریکای شمالی دیده میشود. اگرچه تماشای آنها میتواند سرگرم کننده باشد، اما برای این کار باید نکات ایمنی را رعایت کنید.
در این گزارش چند ویژگی جالب و باورنکردنی از راکونها را برایتان شرح میدهیم.
۱. فرصت طلب هستند
به گزارش فرادید، راکونها همه چیزخوار و فرصت طلب هستند، به این معنی که از هر چیزی که راحتتر است تغذیه میکنند. وعدههای غذایی آنها میتواند شامل آجیل، انواع توت ها، میوه ها، بلوط ها، ملخ ها، موش ها، ماهی ها، قورباغه ها، حشرات، پستانداران کوچک، و پرندگان زمینی و تخمهای آنها باشد.
راکونها لاشخورهای ماهری هم هستند. آنها سطلهای زباله را زیر و رو میکنند و غذای حیوانات خانگی را میدزدند. کار جالب دیگری که انجام میدهند این است که از درختان بالا میروند و از لانه پرندگان هم غذا میدزدند.
۲. غذای خود را قبل از خوردن میشویند
Procyon lotor نام لاتین راکون است و لوتور به معنای «شوینده» است. اگر غذا خوردن راکونها را تماشا کنید، متوجه میشوید که اغلب به نظر میرسد که آنها غذای خود را قبل از خوردن میشویند. اگر آب در اطراف نباشد، از دستان خود استفاده میکنند به این صورت که پنجههای جلویی خود را روی غذا حرکت میدهند و آن را بالا و پایین میکنند. با این حال، محققان میگویند که این یک عادت پاکیزگی نیست که باعث این رفتار میشود.
زیست شناسان حیات وحش بر این باورند که راکونها روی انگشتان پنجههای جلویی خود اعصاب بسیار حساسی دارند. هنگامی که آنها در حال جستجوی غذا در آب هستند، با پنجههای خود احساس میکنند تا اطلاعات حسی را جمع آوری کنند.
در مطالعهای روی ۱۳۶ راکون، محققان در نوا اسکوشیا دریافتند که خیس کردن پوست به افزایش پاسخدهی این اعصاب کمک میکند. اما حتی زمانی که آب در اطراف وجود ندارد، لمس کردن به آنها کمک میکند تا غذای خود را بگیرند و به دهان برسانند.
۳. تقریباً در هر جایی از دنیا زندگی میکنند
به گفته اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت؛ راکونها در سراسر قاره ایالات متحده زندگی میکنند، به جز بخشهایی از کوههای راکی و بیابان ها.
همچنین در کانادا و آمریکای مرکزی میتوانیم آنها را ببینیم. راکونها نسبت به محل زندگی خود حساس نیستند تا هر زمان که آب در اطرافشان باشند. راکونها لانه خود را در زمین، درختان توخالی یا در شکاف سنگها میسازند. در مناطق شهری بیشتر آنها به خانهها میروند و لانههای خود را در اتاق زیر شیروانی، دودکشها و فضاهای خالی زیر خانهها میسازند.
۴. تیرگی زیر چشمان راکون ضد تابش نورهست
راکونها به خاطر تیرگی اطراف چشمانشان به «راهزن طبیعت» معروف هستند. یک نظریه این است که قسمت تیره صورت به منحرف کردن تابش شدید خورشید کمک میکند و همچنین ممکن است دید در شب را افزایش دهد.
برخی از محققان این نظریه را مطرح کرده اند که قسمتهای تیره در صورت حیوانات برای پنهان کردن چشمان آنها از شکارچیان است. اما مطالعهای که در مجله Biological Journal منتشر شد به این نتیجه رسید که نواحی تاریک صورت به احتمال ضد تابش نور هستند.
۵. حیوانات باهوشی هستند
راکونها فوق العاده باهوش هستند. برخی از محققان حتی از این هم فراتر رفته و معتقدند که تواناییهای آنها برتر از گربههای خانگی است.
در یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در مجله Animal Cognition منتشر شد، محققان هشت راکون را برای درک علت و معلولی ارزیابی کردند. به راکونها یک استوانه پر از آب نشان داده شد که حاوی مارشمالو بود که خیلی کم و قابل درک نبود. سپس، محققان نشان دادند که اگر سنگریزهها را به داخل استوانه بریزند، سطح آب بالا میرود بهگونهای که غذا در اختیار راکونها قرار میگیرد.
دو راکون یاد گرفتند که چگونه سنگها را برای دریافت غذا در استوانه بریزند. سومی راه سادهتری پیدا کرد: او لوله را سرازیر کرد تا سریعتر به مارشمالو دسترسی پیدا کند. محققان به این نتیجه رسیدند که راکونها در بسیاری از جنبههای این کار نوآورانه عمل میکنند.
۶. کارایی دست آنها مانند دست انسان است
راکونها پنج انگشت در پنجههای جلویی و پشتی خود دارند. پنجههای جلویی آنها ویژه و ماهرانه آفریده شده است و در واقع مانند دستهای انسان به نظر میرسد و عمل میکند.
آنها از انگشتان خود برای نگهداشتن و دستکاری غذا، و همچنین طیف وسیعی از اشیاء، از جمله چفت، درب، شیشه، جعبه، و دستگیره در استفاده میکنند. به همین دلیل به نظر میرسد که آنها میتوانند تقریباً به هر جایی وارد شوند و به راحتی میتوانند سر سطلهای زباله را بلند کرده و انواع ظروف را باز کنند.
۷. تنها زندگی میکنند
راکونها اصولا حیواناتی مجرد هستند. فعالیت آنها بیشتر شبانه است و در طول روزبه ندرت جرات میکنند از لانه هایشان بیرون بیایند و سعی میکنند در نزدیکی لانه خود بمانند، فقط به اندازهای از خانه دور میشوند که آنچه را برای خوردن و نوشیدن نیاز دارند، تهیه کنند.
گاهی اوقات، گروههایی از راکونهای ماده زمانی را با هم میگذرانند، اما هر ماده وقتی که زمان تولید مثل و بزرگ کردن بچههایش فرا میرسد، از گروه جدا میشود. مادهها تا حدود یک سالگی با نوزادان خود (به نام کیت) میمانند. نرها ممکن است تا یک ماه قبل از تولید مثل در کنار ماده بمانند، اما پس از تولد بچهها از ماده جدا میشوند.
۸. خطرات کمی بقای آنها را تهدید میکند
اگرچه تعداد زیادی از حیوانات به دلیل شهرنشینی و رشد انسان کاهش یافته است، راکونها به راحتی با زندگی در کنار مردم سازگار شده اند. طبق گزارش IUCN، راکون شمالی گونهای است که کمترین نگرانی را از بابت انقراض دارد و حتی تعداد جمعیت آن در حال افزایش است.
در حالی که هیچ تهدید عمدهای برای بقای راکونها وجود ندارد، آنها با خطراتی نیز از جانب انسان روبرو هستند. آنها اغلب برای خزه شان و همچنین تفریح در کمپها شکار میشوند. در مناطق حومه شهر و نزدیک آب، راکونها یکی از قربانیان مکرر کشتار جادهای هستند.
به علاوه، راکونها اغلب به دست صاحبان خانه و کشاورزانی که آنها را آفت میدانند به دام میافتند و مسموم میشوند. البته در برخی محیطهای انسانی، آنها در واقع به عنوان یک کنترلگر آفات عمل میکنند، مانند باغ وحش سن دیگو، جایی که به مدیریت جمعیت جوندگان کمک میکند.
۹. زندگی در شهر و در کنار انسان را دوست دارند
به گفته جانورشناس سام زولوف، راکونها در ۸۰ سال گذشته افزایش "شگفتانگیزی" در مناطق شهری و حومهای داشتند. راکونها در طول زندگی به طور مستمر در حال کشف راههایی برای عبور از موانع انسانی هستند. به طور حیرت انگیزی با محیطهای انسانی سازگار میشوند.
از انگشتان چابک خود برای باز کردن سطلهای زباله و ورود به گاراژها و ساختمانهای دیگر و بالا رفتن از محلهای آتشسوزی استفاده میکنند. تورنتو که به دست راکونها تسخیر شده است، عنوان "پایتخت راکونهای جهان" را به خود اختصاص داده است و شهردار این شهر حتی به راکونها اعلام جنگ کرده است.
۱۰. بچههای زیادی دارند
راکونها اغلب بچههای زیادی به دنیا میآورند. آنها فقط یک بار در سال تولید مثل میکنند، اما یک ماده به طور متوسط سه یا چهار بچه به دنیا میآورد. راکون ماده اغلب تا آخرین لحظه منتظر میماند تا لانهای برای زایمان پیدا کند، به همین دلیل است که ساختارهای شهری بسیار جذاب هستند، چون نقاط پنهان زیادی دارند که فوراً در دسترس هستند.
راکون مادر به شدت غریزه مادری دارد و اگر از فرزندانش جدا شود صدمات زیادی به بار خواهد آورد. نوزادان در طول اولین زمستان بعد از تولد با مادر خود میمانند.
۱۱. حامل بیماریها و انگلها هستند
طبق گزارش CDC، پس از خفاش ها، راکونها دومین گونه حیات وحش هار هستند. با این حال موارد انتقال هاری انسانی در ایالات متحده نادر است. بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹، تنها ۲۵ مورد هاری انسانی در ایالات متحده گزارش شد و تنها دو مورد از این موارد مربوط به راکون بود.
راکونها همچنین میتوانند حامل «کرم حلقوی راکون» باشند، یک بیماری جدی که میتواند باعث آسیب رساندن به سیستم عصبی شود. این بیماری از طریق خاک یا سایر مواد آلوده به مدفوع راکون آلوده منتشر میشود.
علاوه بر این، راکونها ممکن است ناقل لپتوسپیروز یا تب شالیزار (این عفونت میتواند هیچ نشانگانی نداشته باشد یا نشانگان ملایمی مانند سردرد، درد عضله و تب به همراه باشته باشد. اما میتواند نشانگان شدیدی مانند خونریزی ریوی یا مننژیت نیز به همراه داشته باشد) و دیستمپر (ابتلا به دیستمپر میتواند منجر به مشکلات شدید عصبی و بروز مواردی، چون تشنج، بیاختیاری در حرکت یک عضله یا گروهی از عضلات و رعشههای شدید موسوم به رعشه یا تیک دیستمپری شود) باشند.
برای حفظ امنیت خانواده، حیوانات خانگی خود را واکسینه کنید.
ترجمه: فرادید