کشف پیشکش‌های باستانی به الهۀ کشاورزی در یک معبد یونانی

فرادید | شهر باستانیِ فالاسارنا در انتهای غربی کِرِت واقع است، جزیره‌ای در ۲۰۰ مایلیِ جنوبِ سرزمینِ اصلی یونان. به گزارش بیانیه‌ی مطبوعاتی، باستان‌شناسان بقایای معبدی را کشف کردند که بین اواخر قرن چهارم و اوایل قرن سوم قبل از میلاد بازسازی شده است. خرابه‌های گرد و خاکیِ این معبد در گذشته یک پلکانِ تاریخی بوده که به دو ساختمان منتهی می‌شده: معبد اصلی و یک سازه‌ی ثانویه. معبد به سبک دوُریک روی یک صخره‌ی طبیعی با دو ستونِ نی‌مانند، سرستون‌ها، تزیینات دیواریِِ مستطیلی و آذینِ بالای درب بنا شده است. ارتفاعِ معبد را بیش از ۷ متر و عرض آن را ۴ متر تخمین زده‌اند. مهم‌تر از همه اینکه این تنها معبد از این نوع در کِرِت است.

به گزارش فرادید ، باستان‌شناسان پنج صندوق پیشکش را در کفِ معبد یافتند که زمانی کاشی‌کاری شده بود، همینطور گلدان‌های زیبایی را درون این صندوق‌ها یافتند که به خوبی حفظ شده بودند. باستان‌شناسان نوشته‌های روی یک گلدان را ترجمه کردند: A K E S T O I D A M A T R I که معنای آن «تقدیم به الهه دمتر» است. به گفته‌ی باستان‌شناسان، با ادامه حفاری در مکانی که در گذشته مقدس بوده، به گودالی برخورد کردند که درون آن آثار هنری متعلق به ۶۰۰ قبل از میلاد بود، به بیان دیگر، عمر آنها صد‌ها سال قدیمی‌تر از دیگر یافته‌ها بود. آیتم‌های شیشه‌ای، تندیسه‌های سفالیِ حیوانات و تندیسه‌های سفالی زنان جزو این پیشکش‌های هنری بود.

(باستان شناسان در جزیره کِرِت یونان، ویرانه‌های معبدی را که ۲۳۰۰ سال پیش بازسازی شده بود، کشف کردند و پیشکش‌هایی برای الهه آب باستانی یافتند.)

به نظر می‌رسد دوره‌ی باستانیِ اولیه (۶۵۰ قبل از میلاد) تحتِ سلطه هنرِ دی‌دالیک به شکلِ پیکره‌های برهنه‌ی زنان با آرایش‌های سر دی‌دالیک بوده است. برای مثال از یافته‌های قرن ششم، اشیاء شیشه‌ای مصری و فنیقی، پرنده سفالی و تندیسه‌های حیوان، پیکان‌ها و سرنیزه‌ها، گلدان‌های مینیاتور، پیکر‌های برتخت نشسته‌ی زنان و تندیسه زنی که خشخاش و انار در دست دارد از موارد چشمگیرِ بجامانده از آن دوره هستند.

(سمت چپ: ظروف سفالی حکاکی‌شده با نام الهه دِمِتِر. سمت راست: ظرف سفالی دیگری که در معبد پیدا شده است.)

باستان‌شناسان به این نتیجه رسیدند که معبد حدود ۲۳۰۰ سال پیش، پس از فروریختن بنای قدیمی‌تر ساخته شده است. دمتر یکی از دوازده ایزد المپ‌نشین و الهه‌ای است که با کشاورزی، زمین، باروری و قدرت آب به عنوان منشا حیات ارتباط دارد. او به عنوان خواهر و همسر زئوس به عنوان الهه‌ی کشاورزی هم پرستش میشد.

(تندیسه‌های زن از جنس سفال متعلق به ۶۰۰ قبل از میلاد که در معبد پیدا شدند.)

دوریان‌ها معبد فالاسارنا را حدود قرن هفتم پیش از میلاد در منتهی علیهِ غربِ کِرِت روی کِیپ کوتریِ شبه‌جزیره گرامبوسا ساختند. آن‌ها مسیر‌های دریایی به آفریقای شمالی و ایتالیا را از این مکان کنترل می‌کردند. دولت‌شهر آن‌ها قوانین و سیستم سیاسی داشت که اجازه‌ی رشد یک جامعه‌ی مترقی را به آن‌ها میداد. قوای اقتصادِ محلی بر توانایی دریانوردی متکی بود و این توانایی، فالاسارنا را به یک قدرت دریایی تبدیل کرده بود. فالاسارنا در قرن چهارم پیش از میلاد، با دیوار‌های عظیم و دیگر سازه‌های نظامی مستحکم شد.

منبع: Arkeonews

مترجم: زهرا ذوالقدر