(تصاویر) آرمادیلو و مورچه خوار؛ تفاوت‌های عجیب عموزاده‌های مشابه!

فرادید | آرمادیلو‌ها (Armadillos) و مورچه خواران (Anteater) از اولین حیواناتی هستند که هنگام یادگیری الفبا (به زبان انگلیسی) با آن‌ها آشنا می‌شویم، اما آیا می‌دانستید که آن‌ها نیز از جالب‌ترین حیوانات حیات وحش هستند؟ این دو حیوان در واقع از بسیاری جهات کاملاً شبیه به هم هستند، اگرچه تفاوت‌های متمایز خود را دارند. امروز، ما قصد داریم این دو را با هم مقایسه کنیم و یاد بگیریم که واقعاً چه چیزی آن‌ها را منحصر به فرد می‌کند.

به گزارش فرادید؛ تفاوت‌های کلیدی بین آرمادیلو و مورچه خوار اندازه، پوسته، مو، رژیم غذایی، تغذیه و تعداد گونه‌ها است. اگرچه از ظاهر آن‌ها متوجه نمی‌شوید، اما آرمادیلو‌ها و مورچه‌خواران ارتباط نزدیکی با هم دارند! این دو حیوان بومی آمریکای مرکزی و جنوبی هستند و تا حدودی به عنوان عموزاده‌های مشابه تکامل یافته اند. برای مدت طولانی، مردم معتقد بودند که آن‌ها به پانگولین‌ها و موریانه‌خوار‌ها نزدیک ترند، اما داده‌های اخیر نشان داده است که آن‌ها بیش از هر چیز دیگری به یکدیگر مرتبط هستند!

آرمادیلو معمولاً به اندازه یک صاریغ کوچک است، اما بزرگترین گونه آن می‌تواند تا ۵۴ کیلوگرم وزن داشته باشد. به طور مشابه، کوچکترین مورچه خوار، مورچه خوار ابریشمی، کوچکتر از یک گربه خانگی است، در حالی که مورچه خوار غول پیکر می‌تواند تا ۷۲ کیلوگرم وزن داشته باشد. با این حال، با وجود تنوع بین گونه ها، شباهت‌هایی وجود دارد که آن‌ها را متحد می‌کند و آن‌ها را از سایر حیوانات متمایز می‌کند.

به طور متوسط، آرمادیلو از نظر اندازه کوچکتر از مورچه خوار است. کوچکترین گونه آرمادیلو، آرمادیلو پری‌وار صورتی است که طول آن ۱۵ سانتی‌متر و وزنش کمتر از ۱۰۰ گرم است. این حیوانات کوچک در بیابان‌های عمیق مرکز آرژانتین زندگی می‌کنند و به طور فزاینده‌ای در معرض تهدید قرار می‌گیرند. بزرگترین گونه آرمادیلو، آرمادیلوی غول پیکر، می‌تواند تا ۱.۵ متر طول و تا ۵۴ کیلوگرم وزن اندازه داشته باشد.

مورچه خوار همچنین در چهار گونه خود دارای اندازه‌های مختلفی است. کوچکترین مورچه خوار، مورچه خوار ابریشمی است که می‌تواند به طول ۴۵ سانتی‌متر و وزن آن تا ۴۵۰ گرم برسد. مورچه خوار غول پیکر بزرگترین مورچه خوار جهان است و طول آن به ۱.۸ متر می‌رسد و می‌تواند ۷۵ کیلوگرم وزن داشته باشد.

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد آرمادیلو، زره آن است. اکثر گونه‌های آرمادیلو دارای پوسته‌ای چرمی هستند که پشت و سر آن‌ها را می‌پوشاند تا از خود در برابر شکارچیان محافظت کنند. زره آن‌ها از یک لایه استخوان پوشیده از فلس‌های کراتین ساخته شده است. پوسته معمولاً در سرتاسر شانه‌هایش سفت‌تر است و اغلب نوار‌های سفت و سختی دارد که با پوست جدا شده‌اند. این باند به آن‌ها اجازه می‌دهد در مواقع لزوم به شکل توپ دربیایند.

مورچه خواران در مورد پوست خود چنین دفاعی ندارند. به جای زره، یک مورچه خوار با بلند شدن روی پا‌های عقب و تکیه دادن به پشت از خود محافظت می‌کند. در حالی که پاهایش آزاد است، پنجه‌های کندن خود را به نمایش می‌گذارد. این ژست برای بسیاری از مردم کاملاً خنده دار است، اگرچه آن‌ها شناخته شده اند که با موفقیت از خود در برابر جگوار‌ها دفاع می‌کنند.

آرمادیلو و مورچه خوار: مو

آرمادیلو به خاطر زره هایش معروف است، اگرچه در سراسر بدنش مو دارد. بیشترین تراکم مو در زیر شکم آن است، زیرا هیچ محافظ زرهی وجود ندارد. به طور کلی، مو‌های آرمادیلو کرکی و سفید است. آرمادیلو‌ها روی سر و پا‌های خود نیز مو دارند، اما این مو‌ها نسبت به سایر نقاط بدنشان کمی سفت‌تر و کم پشت‌تر است.

مورچه خواران مانند آرمادیلو‌ها در سراسر بدن خود زره ندارند، اما مو دارند. تمام بدن مورچه خوار معمولا با مو‌های سیاه، سفید یا قهوه‌ای پوشیده شده است. معمولاً کاملاً درشت است و می‌تواند در اطراف دم رشد کند. مورچه خوار ابریشمی دارای مو‌های متراکم و نرمی منحصر به فردی است که تمام بدن آن را پوشانده است.

آرمادیلو و مورچه خوار: رژیم غذایی

آرمادیلو‌ها وقتی صحبت از غذا می‌شود، کلی گرا هستند، اما گونه‌های کمی وجود دارند که منابع طعمه ترجیحی دارند. بیشتر آرمادیلو‌ها بی مهرگان و حشرات را می‌خورند. غذا‌های مورد علاقه آن‌ها عبارتند از: لارو حشرات، کرم، عقرب، مورچه و موریانه. تعدادی از گونه‌های آرمادیلو در حفاری در تپه‌های موریانه مهارت دارند و می‌توانند کل موریانه‌های یک کلنی را در یک جلسه بخورند.

مورچه خواران به خاطر غذای مورد علاقه شان، همانطور که در نامشان دیده می‌شود، به خوبی شناخته شده اند. مورچه خوار‌های غول پیکر منحصراً مورچه‌ها و موریانه‌ها را می‌خورند و گونه‌های دیگر تعداد کمی بیشتر از گونه‌های حشرات را می‌خورند. یک مورچه خوار غول پیکر می‌تواند روزانه ۲۰۰ لانه را مورد حمله قرار دهد. گونه‌های دیگر بیشتر در طبیعت درختی هستند (در درختان زندگی می‌کنند) و حشرات را که در بالای درختان پیدا می‌کنند، می‌خورند.

آرمادیلو و مورچه خوار: سازگاری با تغذیه

آرمادیلو‌ها وام گیرنده هستند و اغلب برای غذای خود در زمین حفاری می‌کنند. به این ترتیب، آن‌ها معمولاً حس بویایی عالی و پنجه‌های حفر کننده بزرگی دارند که می‌توانند خاک را پاک کنند. وقتی طعمه‌ای را بو می‌کشند، می‌توانند به سرعت آن را با استفاده از چنگال‌های قوی خود بیرون بیاورند.

مورچه خواران چند سازگاری دارند که آن‌ها را کاملا منحصر به فرد می‌کند. اول زبان آنهاست، اندامی که با قلاب‌های کوچک و دائماً با بزاق پوشیده شده است. مورچه خوار می‌تواند زبان خود را بیش از ۱۵۰ بار در دقیقه به سمت پوزه لوله مانندی که زبان را با بزاق چسبنده می‌پوشاند، هدایت کند.

آرمادیلو و مورچه خوار: گونه‌ها

در حال حاضر ۲۱ گونه آرمادیلو در سراسر آمریکای مرکزی و جنوبی پراکنده شده است. همچنین ۴ گونه مورچه خوار در سراسر آمریکای مرکزی و جنوبی پراکنده شده است.