کشف یک زن نامرئی مرموز در حاشیه یک نسخه مذهبی ۱۳۰۰ ساله
نام انگلیسی قدیمی Eadburg، که مکرراً در نسخههای خطی ثبت شده بود، برای بیش از ۱۲ قرن پنهان مانده بود.
فرادید | نزدیک به ۱۳۰۰ سال، کسی از وجود این نام خبر نداشت؛ از نام یک زن انگلیسی با تحصیلات عالی صحبت میکنیم که در قرن هشتم به طور مخفیانه روی صفحات یک نسخه خطی کمیاب قرون وسطایی نوشته شده بود و خواندن آن تا کنون غیرممکن بود.
به گزارش فرادید؛ محققان دریافته اند که نام زن انگلیسی قدیمی Eadburg بارها و بارها در متن مذهبی با استفاده از روشی که بیش از ۱۲ قرن آن را از چشم غیر مسلح پنهان نگه داشته است، ثبت شده است.
نوشتن مخفیانه نام این زن سرانجام زمانی فاش شد که محققان در کتابخانه Bodleian در آکسفورد از فناوری پیشرفته برای تصویربرداری سه بعدی از نسخه خطی باستانی استفاده کردند. فناوریای که میتواند نشانههای «تقریبا نامرئی» را که بسیار ظریف و در حدود یک پنجم پهنای موی انسان است نمایان کند. این نشانههای ظریف برای ثبت حاشیهنویسی روی سطح یک نسخه خطی استفاده شده است.
زنان و نسخ خطی اوایل قرون وسطی
جسیکا هاجکینسون، دانشجوی دکترا در دانشگاه لستر که در حین تحقیق در مورد پایان نامه خود به این کشف دست یافت، گفت: «تنها تعداد محدودی از دست نوشتههای اوایل قرون وسطی باقی مانده است که حاوی شواهد واضحی از خلق، مالکیت یا استفاده زنی از آنها است.
نوشتن نام زنانه ادبورگ بدون ایجاد هیچ حاشیه و سرو صدایی بر روی کتاب، قدرت و جایگاه والای او را در زمانی نشان میدهد که تنها چند زن نخبه و تحصیلکرده قادر به نوشتن و خواندن به هر دو زبان انگلیسی باستان و لاتین بودند. «این یک متن بسیار مهم و بسیار قدرتمند است. مشخص نیست که چرا این نام به جای استفاده از جوهر، اینقدر مخفیانه و با قلم خشک نوشته شده است. شاید این به منابعی مربوط میشود که آن شخص به آنها دسترسی داشته است.»
هاجکینسون میگوید: «یا شاید به خاطر این بود که میخواست اثری از خود باقی بگذارد که نام آن زن هم در کتاب نوشته شود، بدون اینکه واقعاً واضح باشد. در واقع میخواست برای متن احترام قائل شده باشد، به این معنی که شخصی که نام او را نوشته است سعی میکند از کتاب مقدس کم نکند یا با کلام خدا رقابت نکند. به طور قابل توجهی، او نام ادبورگ را با شور و اشتیاق در حاشیه نسخه خطی در پنج نقطه حک کرده، در حالی که اشکال مخفف نام ادبورگ ۱۰ بار دیگر هم در صفحات مختلف کتاب دیده میشود.
این نشان میدهد که احتمالاً خود ادبورگ بوده که این نشانهها را ایجاد کرده است. به این دلیل که میتوانیم بفهمم که چرا ممکن است کسی یک بار نام شخص دیگری را بنویسد (برای ادای احترام یا به دلیل شخصیت والای فرد). اما اینکه فردی نام شخص دیگری را بارها و بارها در کتابی مینویسید توجیه پذیر نیست، مگر اینکه کار خودش باشد.»
یک رونویسی انگلیسی قدیمی و نقاشیهای ریز از پیکرهها که روی کتاب کوچک حک شده بود نیز شناسایی شد. (شخصی (زنی) که دستش را به سمت دیگری دراز کرده است). این رونویس کمی بزرگتر از یک جزوه A۵ است. هاجکینسون امیدوار است که با مطالعه بیشتر، معانی این ارقام و رونویسیهای باستانی که تاکنون ترجمه آن غیرممکن بوده است را با کمک فناوری مطرح شده آشکار کند.
او همچنین امیدوار است بفهمد که ادبورگ کیست؟ برخی از ویژگیهای این نسخه خطی نشان میدهد که این کتاب در کنت نوشته شده است، جایی که زنی به نام ادبورگ در اواسط قرن هشتم، رهبر یک جامعه مذهبی زنانه بود. با این حال، در سرتا سر جهان حداقل هشت مدعی برای این زن شناخته شده اند.
چه این رازها حل شوند یا نه، برای هاجکینسون چیزی بسیار قدرتمند و معناداری در مورد کشف نام ادبورگ وجود دارد. او میگوید «از قدیم تا به امروز، انسان در پی آن بوده است که همیشه ردی از حضور خود در چیزی یا مکانی که برای دیگران معنادار باشد به جا بگذارد. ما چیز زیادی در مورد ادبورگ نمیدانیم، اما حالا، به دلیل این فناوری شگفت انگیز، نام او را دیده ایم، میدانیم که او اینجاست، در این کتاب - و در طول قرنها با همه صحبت میکند.»
منبع: گاردین
ترجمه: فرادید