(تصاویر) شباهت شگفت انگیز ۵ حیوان با گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم؟

(تصاویر) شباهت شگفت انگیز ۵ حیوان با گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم؟

گندراسو‌ها عمدتاً با نوار‌های سفید و سیاه متمایز و مایع مضرشان شناسایی می‌شوند. با این حال، حیوانات دیگری هستند که به اندازه کافی دارای ویژگی‌های مشترک هستند که باعث می‌شود مردم آن‌ها را با گندراسو اشتباه بگیرند.

کد خبر : ۱۱۴۶۸۸
بازدید : ۲۸۴۹۸

فرادید | آیا تا به حال فکر کرده اید که چگونه دو حیوان می‌توانند آنقدر شبیه به هم به نظر برسند که آن‌ها را اشتباه بگیرید؟ نمونه‌های زیادی از این دست وجود دارد، مانند دلفین‌ها و خوک‌های دریایی، پروانه‌ها و شب‌پره‌ها، یا فُک‌ها و شیر‌های دریایی.

به گزارش فرادید؛ گندراسو یکی دیگر از حیوانات است که تعداد زیادی حشره کش طبیعی دارد. گندراسو پستانداران معروفی هستند که به دلیل بوی نامطبوع و رنگ بدن منحصر به فردشان شناخته می‌شوند. این‌ها ویژگی‌های جالبی است که آن‌ها با تعدادی از حیوانات به اشتراک می‌گذارند. در نتیجه، ناظران ناآگاه اغلب پستانداران یا حیوانات سیاه و سفید، راه راه یا حیواناتی که بوی بدی ساطع می‌کنند را با گندراسو اشتباه می‌گیرند.

در این گزارش قصد داریم پنج حیوانی که شبیه گندراسو هستند و نحوه تشخیص آن‌ها را بررسی کنیم.

درباره گندراسو

گندراسو‌ها پستاندارانی هستند که حدود ۳۹ تا ۹۳ سانتی‌متر رشد می‌کنند و وزن آن‌ها حدود ۸ کیلوگرم است.

گندراسو‌ها دارای پنجه‌های جلویی بلند برای حفاری و بدنی نسبتاً کشیده هستند. رایج‌ترین رنگ آن‌ها خز راه راه سیاه و سفید است، در حالی که برخی از گونه‌های آن قهوه‌ای و خاکستری هستند.

این حیوانات همه چیزخوار هستند و به دلیل ترشح یک مایع حاوی گوگرد از غده‌هایی که زیر دمش قرار دارند بدنام هستند.

گندراسو‌ها حیوانات انفرادی هستند، اما در طول زمستان در یک کلنی تا ۲۰ نفر زندگی می‌کنند.

گندراسو‌ها در آمریکای جنوبی و شمالی از جمله جنوب کانادا، شمال مکزیک و ایالات متحده غالب هستند.

(تصاویر)///

حیواناتی که شبیه گندراسو هستند

قاقم راه‌راه

قاقم راه‌راه بر اساس ظاهر و رفتار، نزدیک‌ترین چیزی است که به یک گندراسو خواهید رسید. مانند گندراسو، قاقم راه‌راه از سرش به سمت پایین و پشت و روی گونه هایش راه راه است. همچنین قسمت زیرین آن‌ها بیشتر سیاه و در دم سفید هستند و گوش‌های سفید و لکه‌های سفید روی سر دارند. جدای از این، قاقم راه‌راه به دلیل ترشح یک مایع از غده زیر دمش به عنوان دفاع اولیه در برابر شکارچیان شناخته شده است. این مایع به اندازه کافی قوی است که غشای مخاطی را تحریک کرده یا به طور موقت دشمنان آن‌ها را کور می‌کند. قاقم راه‌راه جثه کوچکی دارد و نر‌ها بزرگتر از ماده‌ها هستند. طول آن‌ها می‌تواند به ۶۰ تا ۷۱ سانتی‌متر برسد و تا ۱.۳۰ کیلوگرم وزن داشته باشد.

قاقم راه‌راه و گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم

گندراسو‌ها همه چیزخوار هستند که در کلنی‌هایی با بیش از ۲۰ حیوان زندگی می‌کنند. در مقابل، قاقم راه‌راه گوشتخواری است که ترجیح می‌دهد به تنهایی زندگی کند. جدای از این، بوی بد تولید شده توسط قاقم راه‌راه به شدت بوی یک گندراسو نیست. گندراسو‌ها تهاجمی‌تر هستند و زمانی که تهدید می‌شوند به انسان‌ها حمله می‌کنند، در حالی که قاقم راه‌راه تهاجمی‌تر هستند.

(تصاویر)///

گورکن عسل‌خوار

گورکن عسل‌خوار حیوان دیگری است که اغلب با گندراسو اشتباه گرفته می‌شود. اگرچه این دو حیوان ارتباط نزدیکی با هم ندارند، اما توانایی استفاده از بو را به عنوان دفاعی در برابر دشمنان دارند. گورکن عسل‌خوار مانند گندراسو غده‌ای در زیر دم خود دارند که بمب‌های بدبو را روی دشمنان می‌اندازند. جدای از این، برخی از گورکن‌های عسل‌خوار دارای خز سیاه و سفیدی شبیه به گندراسو هستند. هر دو حیوان مار و عقرب را می‌خورند، زیرا از سم آن‌ها مصون هستند. اما اینجاست که شباهت‌ها به پایان می‌رسد.

گورکن عسل‌خوار و گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم

تفاوت اصلی بین گورکن و گندراسو اندازه است. آن‌ها همچنین از نظر مکانیسم دفاعی و توزیع متفاوت هستند. گورکن‌ها از گندراسو‌ها بزرگتر هستند. وزن آن‌ها به ۱۳ کیلوگرم می‌رسد و بدنی گردتر دارند. این حیوان دارای سر کوچک و صاف با پوزه کوتاه است و پوست آن به طرز قابل توجهی ضخیم است. آن‌ها وحشی‌تر هستند و تمام قسمت‌های طعمه خود از جمله پر، پوست، گوشت و استخوان را می‌بلعند. برخلاف گندراسو، گورکن عسل‌خوار مایع بدبو را ترشح نمی‌کنند، در عوض بمب‌های بدبو می‌اندازند. در نتیجه، این اثر به اندازه یک گندراسو قدرتمند نیست. گورکن عسل‌خوار دم کوتاهی دارد، در حالی که دم گندراسو کرکی و بلند است. همچنین ۱۵ گونه گورکن تقریباً در هر قاره وجود دارد، در حالی که گندراسو‌ها فقط در آمریکای شمالی و جنوبی زندگی می‌کنند.


(تصاویر)///

راکون

راکون‌ها و گندراسو‌ها همه چیزخوار هستند. اما مهمتر از همه، آن‌ها هر دو شکارچی وحشی هستند که ترجیح می‌دهند در شب شکار کنند. با این حال، بارزترین شباهت ظاهر متمایز سیاه و سفید آنهاست. راکون‌ها دارای یک ناحیه خز مشکی در اطراف چشم هستند که با صورت سفید اطراف آن‌ها متضاد است. با توجه به رنگ خز، هر دو حیوان شبیه به هم به نظر می‌رسند.

راکون و گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم

راکون‌ها سنگین ترند، در حالی که گندراسو‌ها بدن بلندتری دارند. اندازه راکون‌ها بین ۴۰ تا ۷۱ سانتی‌متر و وزن آن تا ۲۶ کیلوگرم می‌رسد. جدا از این تفاوت‌ها در اندازه، راکون‌ها دوندگان، کوهنوردان، جهنده‌ها و شناگران عالی هستند. اگرچه گندراسو‌ها می‌توانند شنا کنند، اما ترجیح می‌دهند زمان کمتری را در آب بگذرانند. از طرف دیگر راکون‌ها می‌توانند چندین ساعت در آب بمانند. آن‌ها دارای حس لامسه فوق العاده حساس و بینایی عالی هستند. در مقابل، گندراسو‌ها بینایی ضعیفی دارند و نمی‌توانند اجسام بیش از ۳ متر دورتر را ببینند. اما مهم‌ترین تفاوت بین آن‌ها بوی بد است. راکون‌ها برخلاف گندراسو‌ها نمی‌توانند مایع بدبو به عنوان دفاعی در برابر حیوانات دیگر تولید کنند. در عوض، راکون‌ها دندان‌هایی برای شکار و دفاع دارند.

(تصاویر)///

دله

دله بزرگترین گونه ساکن خشکی از خانواده راسویان است. دله یا ولورین حیوانی درنده است که به کشتن طعمه‌های بزرگتر از خودش مشهور است. آن‌ها عمدتاً در آلاسکا، روسیه، سیبری، شمال کانادا و سرزمین اصلی کشور‌های شمال اروپا توزیع می‌شوند. ولورین‌ها مانند گندراسو‌ها دارای غددی زیر دم خود برای علامت گذاری قلمرو خود و علامت دادن به جفت هستند. هر دو حیوان دارای نوار‌های سیاه و سفید در پشت خود هستند، به جز این که این نوار‌ها در گندراسو‌ها مشخص‌تر است.

دله و گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم

اگرچه آن‌ها شبیه به هم به نظر می‌رسند، خطوط راه راه روی دله‌ها لکه دار است و بدن آن‌ها شکل متفاوتی دارد. این حیوان دارای خز‌های روغنی بسیار آبگریز و مقاوم در برابر سرما است. دله‌ها همچنین دارای یک ماسک نقره‌ای روشن و یک نوار کم رنگ است که از شانه‌ها در امتداد کناره کشیده می‌شود. آن‌ها بزرگتر از گندراسو‌ها هستند و وزن آن‌ها به ۳۱ کیلوگرم می‌رسد و طول بدن آن‌ها بین ۵۵ سانتی‌متر تا یک متر است. دله همه چیزخوار و بیشتر یک لاشخور است و هدف اصلی مایع ترشح شده از آن‌ها دفاع نیست، بلکه نشانه گذاری قلمروهایشان است.

(تصاویر)///

گورکن بدبو

تجزیه و تحلیل DNA نشان می‌دهد که گورکن‌ها اجداد مشترکی با گندراسو‌ها دارند. بنابراین، این واقعیت که مردم نمی‌توانند آن‌ها را از هم تشخیص دهند قابل درک است. گورکن بدبو فقط در جزایر غربی جزایر سوندا زندگی می‌کند. همانطور که از نام آن پیداست، آن‌ها به دلیل ترشحات بدبو خود شناخته می‌شوند. گورکن‌های بدبو مانند گندراسو‌ها برای دفاع از خود مایعات را از غدد زیر دم خود خارج می‌کنند.

گورکن بدبو و گندراسو؛ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم

علیرغم شباهت‌هایشان، گورکن‌های بدبو با گندراسو‌ها کاملاً متفاوت هستند. تنها دو گونه از گورکن بدبو وجود دارد: گورکن بدبوی پالاوان و گورکن بدبوی مالایا. اطلاعات کمی در مورد گورکن بدبوی پالاوان وجود دارد به جز اینکه در جزیره پاوالان فیلیپین وجود دارد. به همین ترتیب، گورکن بدبوی مالایا در مناطق کوهستانی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کند. گورکن‌ها خجالتی و شب‌زی، مانند گندراسو‌ها حفار‌های عالی نیستند و خوردن کرم‌ها و حشرات را ترجیح می‌دهند.

(تصاویر)///

نتیجه

گندراسو‌ها عمدتاً با نوار‌های سفید و سیاه متمایز و مایع مضرشان شناسایی می‌شوند. با این حال، آن‌ها تنها حیواناتی نیستند که یکی یا هر دوی این ویژگی‌ها را دارند. هر پنج حیوان فوق شبیه گندراسو هستند و به اندازه کافی دارای ویژگی‌های مشترک هستند که باعث می‌شود مردم آن‌ها را با گندراسو اشتباه بگیرند. با این حال، نگاهی دقیق‌تر به این حیوانات معمولی که شبیه گندراسو هستند، تفاوت‌های واضحی را بین آن‌ها نشان می‌دهد، به اندازه‌ای که بتوانید آن‌ها را از هم تشخیص دهید.

۱
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید