توسعه یک الگوریم که شایع‌ترین سرطان مرد‌ها پیش بینی می‌کند!

محققان دانشگاه کمبریج در مطالعه اخیرشان از توسعه الگوریتمی که می‌تواند خطر سرطان پروستات را پیش‌بینی کند، خبر داده‌اند.

دانشمندان کمبریج ابزاری برای پیش‌بینی خطر ابتلا به سرطان پروستات در افراد را ایجاد کرده‌اند. این ابزار CanRisk-Prostate نام دارد و توسط محققان دانشگاه کمبریج و موسسه تحقیقات سرطان این دانشگاه ایجاد شده است. این الگوریتم تاکنون نزدیک به ۱.۲ میلیون پیش‌بینی درباره افرادیکه در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند را ثبت کرده است. به گفته محققان این دانشگاه، این ابزار در حال حاضر توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در سراسر جهان قابل استفاده است.

به گفته محققان دانشگاه، این ابزاری کاربردی است، زیرا سرطان پروستات هم اکنون شایع‌ترین سرطان در مردان است. در واقع، سالانه بیش از ۵۲ هزار مرد به این بیماری مبتلا می‌شوند و بیش از ۱۲ هزار مرگ و میر در اثر ابتلا به این بیماری وجود دارد.

آزمایشاتی که هم اکنون برای تشخیص این بیماری استفاده می‌شود، شامل یک آزمایش خون است و در آن به بررسی پروتئینی به نام پادگن ویژه پروستات (PSA) پرداخته می‌شود. این پروتئین فقط توسط غده پروستات تولید می‌شود. اما مشکل در صحت این نوع آزمایش است. پادگن ویژه پروستات یا تومور مارکر سرطان پروستات یا در اختصار پزشکی پی‌اس آ (PSA)، که با عنوان گاما سمینوپروتئین یا (kallikrein-۳) نیز شناخته می‌شود، یک گلیکوپروتئین است که در انسان توسط ژن KLK ۳ کدگذاری می‌شود.

به گفته محققان، از هر چهار مردی که سطح پادگن ویژه پروستات بالایی دارند، سه نفر به سرطان مبتلا نخواهند شد. بنابراین، برای تایید تشخیص به بررسی‌های بیشتر، مانند بیوپسی بافت یا اسکن ام آر آی نیاز است. "آنتونیس آنتونیو" (Antonis Antoniou) پروفسور دانشگاه کمبریج، گفت: آزمایش مبتنی بر پادگن ویژه پروستات گزینه مناسبی نیست، زیرا این آزمایشات اغلب مثبت کاذب هستند.

نارسایی‌های ژنتیکی

محققان توسعه اولین الگوریتم جامع سرطان پروستات را با استفاده از داده‌های ژنتیکی و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان از نزدیک به ۱۷۰۰۰ خانواده مبتلا به سرطان پروستات انجام دادند. این الگوریتم از داده‌های مربوط به خطا‌های ژنتیکی نادر در ژن‌های با خطر متوسط تا بالا و امتیاز خطر بر اساس ۲۶۸ نوع رایج ژن‌کم خطر استفاده می‌کند.

محققان برای تایید مدل خود، مدل خطر را روی گروه مستقلی متشکل از ۱۷۰ هزار مرد که داده‌های پزشکی آن‌ها به یک پایگاه داده بیومدیکال بزرگ بریتانیا داده شده بود، اجرا کردند. همه این مردان زمانی که برای مطالعه انتخاب شدند به سرطان پروستات مبتلا نبودند و آنچه معلوم شد این بود که بیش از ۷۶۰۰ مرد در عرض یک دهه به سرطان پروستات مبتلا شده بودند.