قاتل: قسم می‌خورم نمی‌خواستم همکارم را بکشم
وقتی با هم دعوا کردیم من چاقو داشتم. چاقو وسیله کارم بود و داشتم پیاز و سبزی تمیز می‌کردم که دعوا شد و من هم یک لحظه نفهمیدم چه شد. حمله کردم و ضربه را زدم، اما به جان مادرم قسم برای کشتن ضربه نزدم.
متهم ۲۰ساله در جریان نزاعی ساده در محل کارش عصبانی شد و همکار خود را با چاقو کشت.
سپهر در یک جگرکی کار می‌کرد که با همکارش به نام کامران درگیر شد و قتل رقم خورد. سپهر که تازه ۲۰ساله شده برای تعیین وکیل به دادگاه آورده شده است. او از زندگی‌اش می‌گوید.
چه مدت است در تهران زندگی می‌کنی؟
سه سال قبل به تهران آمدم و فکر می‌کردم در اینجا زندگی بهتری خواهم داشت، اما همه چیز بدتر شد.
چرا با کامران درگیر شدی؟
او هم مثل من کارگر بود. ما هر دو در جگرکی کار می‌کردیم. کامران به خاطر اینکه من شهرستانی بودم مسخره‌ام می‌کرد و دعوای ما به همین خاطر بود.
چرا با چاقو او را زدی؟
وقتی با هم دعوا کردیم من چاقو داشتم. چاقو وسیله کارم بود و داشتم پیاز و سبزی تمیز می‌کردم که دعوا شد و من هم یک لحظه نفهمیدم چه شد. حمله کردم و ضربه را زدم، اما به جان مادرم قسم برای کشتن ضربه نزدم.
می‌دانی راهی جز رضایت گرفتن نداری؟
بله می‌دانم.
برای جلب رضایت اولیای دم کاری کرده‌ای؟
آن‌ها خیلی ناراحت هستند. پدر و مادرش گفته‌اند رضایت نمی‌دهند، با این حال پدر و مادر من به خانه آن‌ها رفته‌اند. راه ندادند. ما هم درک می‌کنیم. اما یکی از بزرگان فامیل به ما گفته است تلاش می‌کند رضایت را بگیرد. باید صبر کنیم.
حرفی با پدر و مادر مقتول داری؟
از آن‌ها خواهش می‌کنم من را به خاطر پدر و مادرم ببخشند. پدر و مادر من فقیر و کشاورز هستند، ما به خاطر فقری که داشتیم از هم جدا شدیم و من سعی کردم در تهران کار کنم و زندگی بهتری بسازم که این‌طور شد.
منبع: اعتمادآنلاین
