۱۰ راه هولناک برای مردن در قرون وسطی

فرادید | مرگ برای مردم قرون وسطی که از هر طرف گرفتار طاعون، گرسنگی و جنگ بودند، غریبه نبود. مسیحیان قرون وسطی به آنچه "مرگ خوب" نامیده می‌شد امیدوار بودند - مردن در رختخواب با کشیشی که برای اجرای آخرین مناسک در دسترس بود.

به گزارش فرادید، آن‌ها که مذهبی بودند، از «مرگ بد» می‌ترسیدند، چرا که مسیحیان باور داشتند که با مرگ ناگهانی، فرصتی برای اعتراف به گناهان ندارند و این مانع بزرگی برای ورودشان به بهشت خواهد بود.

با این حال، مرگ چه خوب و چه بد، مطمئناً همیشه وجود داشته است. در اینجا به ۱۰ راه برای مردن در قرون وسطی اشاره شده است.

- طاعون

- زنده زنده جوشاندن

- زنده زنده سوزاندن

- زنده به گور کردن

- آب آلوده

- غلات آلوده

- عمل جراحی

- گرسنگی

- جذام

-زایمان

۱. طاعون

بهداشت ضعیف در قرون وسطی طاعون را به دشمنی آشنا تبدیل کرد. مردم قرون وسطی نمی‌دانستند چگونه می‌توانند جلوی این قاتل خشن را بگیرند. آن‌ها نمی‌دانستند عامل این بیماری موش‌هایی هستند که معمولاً در شهر‌های قرون وسطی به‌سرعت رشد می‌کردند.

معروف‌ترین نمونه «مرگ سیاه» است، یک اپیدمی آخرالزمانی که در اواسط قرن چهاردهم، اروپا را ویران کرد و یک سوم از جمعیت این قاره را از بین برد.

۲. زنده زنده جوشاندن

دوره قرون وسطی به خاطر اشکال وحشیانه اعدام شناخته شده است. یکی از این روش‌ها حبس کردن محکومان در دیگ آب جوش یا روغن بود؛ مرگ هولناکی که ظاهراً برای کسانی اجرا می‌شد که با سم و مسموم کردن دست به قتل می‌زند، اما جالب است بدانید که این روش برای جنایات نسبتاً جزئی مانند جعل سکه نیز به کار گرفته می‌شد.

۳. زنده زنده سوزاندن

اتهامات جادوگری در قرون وسطی رایج بود و مجازات وحشیانه‌ای داشت. در نظر بگیرید که چند زن صرفاً به دلیل تجویز دارو‌های گیاهی به جادوگری محکوم شدند و در آتش زنده زنده سوزانده شدند. علاوه بر این شکار جادوگران در قرون وسطی به ویژه در قرن ۱۵ تا ۱۷ میلادی رایج بود.

۴. زنده به گور شدن

اشتباه گرفته شدن یک بیمار بدحال که هوشیاری اش پایین آمده با مرده در قرون وسطی واقعاً یک خطر بود. گاهی اوقات مردم را مرده اعلام می‌کردند، سپس دفن می‌کردند، اما بعداً در تابوت خود بیدار می‌شدند و فریاد می‌زند.

چنین وقایعی احتمالا به شکل گیری افسانه‌های خون آشام کمک کرده است، زیرا صدای روح‌های بدشانسی که تلاش می‌کرند از تابوت‌هایشان فرار کنند، مردم را وادار می‌کرد که تصور کنند مرده‌ها در حال برخاستن از قبرشان هستند.

۵. آب آلوده

اسهال خونی یک قاتل افسارگسیخته در قرون وسطی بود که جان مردم عادی و پادشاهان (از جمله پادشاه جنگجو، هنری پنجم) را گرفت.

بیماری‌ای که باعث تب، استفراغ و اسهال شدید می‌شد، معمولا از طریق آب و غذای آلوده پخش می‌شد. علت هم مشخص بود، بهداشت در قرون وسطی ضعیف بود و آب‌ها اغلب با فضولات انسانی آلوده می‌شدند. به همین دلیل است که دهقانان قرون وسطی ترجیح می‌دادند به جای آب، آب آلو همراه با وعده‌های غذایی خود بنوشند، زیرا دسترسی به منبع آب تمیز دشوار بود.

۶. غلات آلوده

دانه چاودار آلوده به قارچ باعث بیماری معروف به آتش سنت آنتونی شد که علائم آن احساس سوزش، زخم، تشنج و گسترش قانقاریا در تمام اندام‌ها بود.

وقوع آتش سوزی سنت آنتونی در قرن دهم باعث مرگ ۲۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ نفر در فرانسه شد. این بیماری در قرون وسطی به قدری شایع بود که یک صومعه در فرانسه به طور خاص برای درمان آن تأسیس شد.

۷. جراحی

جراحی در قرون وسطی به عنوان یک «هنر پَست» تلقی می‌شد، به طوری که پزشکان آموزش دیده در فرانسه قرن سیزدهم مجبور بودند سوگند یاد کنند که هرگز آن را انجام ندهند؛ بنابراین با عدم تمایل پزشکان به انجام عمل جراحی، تنها کسی که آن تقاضا را برآورده می‌کرد، آرایشگر محله بود که خدماتش شامل کشیدن دندان، جا انداختن استخوان، قطع دست و پا و همچنین کوتاه کردن مو می‌شد.

حالا می‌توانید تصور کنید که روش‌های جراحی تا چه اندازه ابتدایی بودند. آرایشگر‌ها برای کاهش درد به بیمار الکل می‌دادند و از مشعل چوبی برای سوزاندن زخم‌ها استفاده می‌کردند.

وحشتناک‌ترین عمل ترپنینگ بود که برای بیمارانی که از بیماری روانی و سردرد‌های شدید رنج می‌بردند تجویز می‌شد. در این عمل سوراخی در جمجمه ایجاد می‌شد که ظاهراً نیرو‌های بدخیم را آزاد می‌کرد. عملی که میزان بقا در آن بسیار کم بود و بیشتر بیماران می‌مردند.

۸. گرسنگی

این موضوع برای ثروتمندان که به طور منظم ضیافت‌های مجلل با غذای کافی -به اندازه تغذیه یک خانواده دهقانی برای یک سال- برگزار می‌کردند، کمتر مشکل بود. اما برای مردم دهقان، قحطی یکی از دو قاتل اصلی قرون وسطی بود و دیگری هم طاعون.

قحطی شدیدی که به قحطی بزرگ معروف است، از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۷ اروپا را ویران کرد و پس از آن مرگ سیاه رخ داد و دهه ۱۳۰۰ را به یکی از مرگبارترین دوره‌های تاریخ بشر تبدیل کرد. علت این قحطی هم کاهش شدید دما (عصر یخبندان کوچک) بود که باعث از بین رفتن انبوه محصولات کشاورزی شد.

۹. جذام

ما اکنون می‌دانیم که جذام توسط باکتری معروف به مایکوباکتریوم لپرا ایجاد می‌شود، اما برای مردم بسیار مذهبی قرون وسطی، اشاره‌های متعدد کتاب مقدس به جذام به عنوان مجازات گناه، آن را به یک مصیبت وحشتناک تبدیل کرد.

پس از گسترش این بیماری جذامیان مجبور به انزوا شدند و در مستعمرات جذامیان تعیین شده زندگی می‌کردند و زنگ‌های کوچکی را حمل می‌کردند تا مردم را از حضور خود آگاه کنند.

این بیماری به طور مرموزی در قرن شانزدهم ناپدید شد و دانشمندان را به این باور رساند که مردم نسبت به آن مصونیت پیدا کرده اند.

۱۰. زایمان

امروزه پزشکانی اعم از زن و مرد وجود دارند که در زمینه زایمان تخصص دارند. اما در قرون وسطی، مردان حتی اجازه ورود به اتاق را نداشتند.

زایمان یک امر خطرناک بود، به طوری که بسیاری از زنان وصیت نامه خود را از قبل می‌نوشتند. البته زایمان برای نوزادان نیز خطرناک بود چراکه بسیاری از آن‌ها زنده نمی‌ماندند.

با این حال، علیرغم خطرات زایمان، زنان در قرون وسطی جمعیت رو به رشد را تسهیل کردند و اطمینان حاصل کردند که افراد زیادی برای از بین بردن طاعون و قحطی در دسترس هستند.

ترجمه: سعید چولکی - فرادید