تلفات یکسانسازی حقوقها
یکی از اظهارات مطرح شده در مجلس در بحث ورشکستگی صندوقهای بازنشستگی: از مجموع ۱۸۷ شرکت بازنشستگی (زیر مجموعه همان ۱۸ صندوق)، ۴۳ شرکت سودآور است؛ بعضی از شرکتهای زیانده از شرکتهای سودده پول میگیرند تا تعادل برقرار شود. کجای دنیا این عدالت است؟
روز گذشته بحث ورشکستگی صندوقهای بازنشستگی در مجلس مطرح شد و نمایندگان کمیسیون اجتماعی و وزیر کار اطلاعات تازهای درباره آن مطرح کردند. نقطه مشترک اظهارات آنها درباره این ۱۸ صندوق، خطر ورشکستگی آنها تا چندسال آینده و به خطر افتادن سرمایه مردم بود.
در ادامه برخی از مهمترین محورهای اظهارات مطرح شده در مجلس میآید:
* بزرگترین تسویه بدهی تاریخ نظام بانکی در این دولت انجام گرفت، یکی از بزرگترین بدهکاران بانکی، سازمان تامین اجتماعی بود که طبق دستور ریاست جمهوری، ۸۸ هزار میلیارد تومان بدهی سازمان تسویه شد.
* اگر با همین دست فرمان پیش برویم در افق ۱۴۰۵، ۷۵۹ هزار میلیارد تومان کسری منابع صندوق تامین اجتماعی و صندوق کشوری است، اما چرا به این وضعیت رسیدهایم؟
* تقریبا متناسبسازی حقوق بازنشستگان، ۷۸ هزار میلیارد تومان بار مالی داشته و متناسبسازی حقوق بازنشستگان و مستمریبگیران صندوق کشوری و تامین اجتماعی بار مالی نزدیک به ۸۶ هزار میلیارد تومانی داشته است.
* در سال ۱۴۰۰ حدود ۸۰ هزار میلیارد تومان و در سال ۱۴۰۱ هم حدود ۹۰ هزار میلیارد تومان از مطالبات معوق صندوقها تأمین شد.
* آن بخش از شرکتهایی که در راستای ایفای تعهدات دولت در گذشته به سازمان تأمین اجتماعی بهصورت اجباری واگذار شدهاند، زیانده هستند، اما آن بخشی که ما سرمایهگذاری کردیم بهشدت سودده هستند. برای اولینبار ۹۰ هزار میلیاردی که دولت از سهام پالایشگاه نفت شازند به صندوق تأمین اجتماعی واگذار کرده است، قیمت واقعی بوده است.
* از مجموع ۱۸۷ شرکت بازنشستگی (زیر مجموعه همان ۱۸ صندوق)، ۴۳ شرکت سودآور است؛ بعضی از شرکتهای زیانده از شرکتهای سودده پول میگیرند تا تعادل برقرار شود. کجای دنیا این عدالت است؟
* وابستگی روزافزون و نگرانکننده صندوقهای بازنشستگی به منابع دولتی و بودجه عمومی از جمله مهمترین نشانههای ورشکستگی آنها بهشمار میآید.
* اگر این صندوقها با دستورالعملهای داخلی اداره شود این اتفاق میافتد که سرمایه همه بازنشستگان و شاغلانی که ۳۰ سال کار کرده و این اموال را به صندوق بازنشستگی ارائه کردهاند، نابود میشود.
* برخی صندوقهای بازنشستگی مانند کشوری به دولت و به بودجه وابسته هستند، اگر روزی پول اینها پرداخت نشود، قادر به ادامه حیات نیستند.
* وضعیت نقدینگی صندوقها در دنیا بدین شکل است که نقدینگی را یک فرصت بینالمللی میدانند و صادرات و واردات انجام میشود، اما در ایران قانونی داریم که بازنشستگان نمیتوانند صادرات و واردات انجام دهند و موانع متعددی در این زمینه وجود دارد.
منبع: روزنامه هفت صبح