(عکس) نسل جدید بادبان کشتی با ارتفاع ۸۰ متر
این کشتی حامل خودرو با ارتفاع ۱۰۵ متری از سطح آب، بلندترین کشتی جهان خواهد شد، بااینحال این امر مانع از ورود آن به بندرگاه خاصی نخواهد شد؛ چون این سیستم بادبانی مدرن تلسکوپی است و درصورت نیاز میتوان به راحتی آن را پایین آورد. از نظر عملکرد، این کشتی میتواند به لطف این سیستم بادبانی با حداکثر ۷۰۰۰ خودرو روی عرشه با سرعت ۱۰ گره در مدت ۱۲ روز از اقیانوس اطلس عبور کند.
یکی از راههای کاهش انتشار دی اکسید کربن در زمینه حمل و نقل، بهرهبرداری از نیروی باد است. البته نه به روش سنتی، بلکه با کمک آخرین فناوریها و به منظور بهبود عملکرد. طی سالهای ...
یکی از راههای کاهش انتشار دیاکسید کربن در زمینه حملونقل، بهرهبرداری از نیروی باد است، البته نه به روش سنتی، بلکه با کمک آخرین فناوریها و به منظور بهبود عملکرد. طی سالهای اخیر چندین کانسپت کشتیرانی نوآورانه به همین منظور توسعه یافته است که اوشنبرد یکی از بهترین آنهاست که با بادبانهایی به ارتفاع ۸۰ متر، میتواند عملکردی بهینهتر را نسبت به نسلهای پیشین خود ارائه دهد.
چند سال پیش، والنیوس مارین از یک سیستم کشتیرانی انقلابی به نام اوشنبرد رونمایی کرد. والنیوس به همراه شریک خودش آلفا لاوال قصد دارند یک کشتی باری پیشگام مجهز به سیستم اوشنبرد بسازند که به بلندترین کشتی جهان تبدیل خواهد شد. اوشنبرد دارای بادبانهای ۸۰ متری و در نتیجه دوبرابر بزرگتر از کشتیهای امروزی است.
این کشتی حامل خودرو با ارتفاع ۱۰۵ متری از سطح آب، بلندترین کشتی جهان خواهد شد، بااینحال این امر مانع از ورود آن به بندرگاه خاصی نخواهد شد؛ چون این سیستم بادبانی مدرن تلسکوپی است و درصورت نیاز میتوان به راحتی آن را پایین آورد. از نظر عملکرد، این کشتی میتواند به لطف این سیستم بادبانی با حداکثر ۷۰۰۰ خودرو روی عرشه با سرعت ۱۰ گره در مدت ۱۲ روز از اقیانوس اطلس عبور کند.
بااینحال، یکی از بهترین مزایای این کانسپت نوآورانه این است که به اندازه کافی انعطافپذیر است که بتوان آن را روی کشتیهای امروزی نصب کرد. هدف از تولید اوشنبرد فقط ساخت نوع جدیدی از کشتیهای حامل خودرو نیست، بلکه در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای نیز عالی عمل میکند. این کار تنها با مقاومسازی کشتیها در ناوگان تجاری امروزی قابل انجام است؛ کاری که در هوانوردی نیز درحال انجام است.
کار اوشنبرد آغاز میشود
این شرکت سوئدی کار خود را با مقاومسازی کشتی والنیوس ویلهلمسن آغاز خواهد کرد که شامل نصب یک بادبان آزمایشی خواهد بود. اوشنبرد وینگ ۵۶۰ از یک بادبان اصلی و یک فلاپ تشکیل شده است که به بهبود عملکرد آیرودینامیکی کمک میکند.
والنیوس ادعا میکند که یک کشتی رورو مجهز به یک بادبان بالهای، حین حرکت با سرعت عادی، مصرف سوخت را تا ۱۰درصد و حداقل ۷درصد در بهترین شرایط کاهش خواهد داد. این معادل ۶۷۵،۰۰۰ لیتر گازوئیل در سال و نزدیک به ۲۰۰۰ تن دیاکسید کربن در سال خواهد بود.
علاوهبراین، اوشنبرد وینگ ۵۶۰ تا جای ممکن با مواد بازیافتی ساخته شده است تا پایداری محیطزیست را بیش از پیش افزایش دهد.
والنیوس امیدوار است تا پایان سال جاری میلادی، ساخت اوشنبرد وینگ ۵۶۰ را به پایان برساند. او قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۴، کشتی والنیوس ویلهلمسن با موفقیت مقاومسازیشده و آماده شروع به کار شود. فرآیند مقاومسازی به عنوان بخشی از یک پروژه اروپایی به نام هورایزن انجام میشود که از حملونقل پاک حمایت میکند.
منبع: دیجیاتو