۵ موشک بالستیک قاره‌پیما که می‌توانند به جهان پایان دهند!

به عنوان یک تعریف، هر موشک فراصوت که برد حداقل ۶۵۰۰ کیلومتر داشته باشد و یک خط سیر بالستیک را پس از پرتابی هدایت شونده دنبال می‌کند در گروه موشک بالستیک قاره‌پیما (Intercontinental Ballistic Missile) قرار می‌گیرد.

در هنگام برخاستن، موشک بالستیک قاره‌پیما وارد مرحله اوج‌گیری اولیه (Boost Phase) می‌شود تا زمانی که به فضا برسد. در مرحله دوم، موشک بالستیک قاره‌پیما با ادامه خط سیر بالستیک خود وارد فضا می‌شود و از این واقعیت که مقاومت هوا وجود ندارد، سود می‌برد. در مرحله سوم که شامل شیرجه به سمت هدف می‌شود، موشک بالستیک قاره‌پیما موشک کلاهک‌های جنگی و تعدادی طعمه که وظیفه فریب سامانه‌های دفاع موشکی دشمن را بر عهده دارند، آزاد می‌کند.

موشک‌های بالستیک قاره‌پیما از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه (Multiple independently targetable reentry vehicle) پشتیبانی می‌کنند و بر همین اساس هر یک از کلاهک‌های جنگی آن‌ها می‌تواند برای نابودی هدفی جداگانه استفاده شود. موشک‌های بالستیک قاره‌پیما به طور معمول برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای بکار گرفته می‌شوند، اما توانایی حمل کلاهک‌های جنگی متعارف، شیمیایی یا میکروبی را نیز دارند.

در ادامه با پنج مورد از مرگبارترین موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای حال حاضر بیشتر آشنا می‌شویم.

ترایدنت ۲ (TRIDENT II)

ترایدنت ۲ که به نام ترایدنت دی ۵ (Trident D۵) نیز شناخته می‌شود، یک موشک بالستیک قاره‌پیمای زیردریایی‌پایه است به این معنی که از زیردریایی پرتاب می‌شود. آمریکا و انگلیس این موشک را در اختیار دارند. زیردریایی‌های کلاس اوهایو (Ohio-class) موشک‌های ترایدنت ۲ آمریکا را حمل می‌کنند، در شرایطی که موشک‌های بریتانیایی توسط زیردریایی‌های کلاس ونگارد (Vanguard-class) حمل می‌شوند.

برد موشک ترایدنت ۲ در بار کامل ۷۸۰۰ کیلومتر و در بار کاهش یافته ۱۲۰۰۰ کیلومتر است. هر موشک ترایدنت ۲ آمریکا می‌تواند کلاهک‌هایی با بازده ۱۴.۴۷۵ کیلوتن را حمل کند. این موشک بسیار دقیق است. یک سامانه ناوبری استرو-اینرسیایی موشک ترایدنت ۲ را به سمت هدف هدایت می‌کند و امکان دریافت بروزرسانی‌های جی‌پی‌اس را نیز دارد. این واقعیت که موشک ترایدنت ۲ از زیردریایی پرتاب می‌شود، آن را کارآمدتر می‌کند، زیرا شناسایی زیردریایی‌های حامل موشک بالستیک آمریکا بسیار دشوار است.

آراس-۲۴ یارس (RS-۲۴ YARS)

این موشک بالستیک قاره‌پیما ساخت روسیه به گونه‌ای توسعه داده شده است تا هم امکان پرتاب از یک بستر متحرک و هم از یک سیلوی موشکی را داشته باشد. آراس-۲۴ یارس که در ناتو به نام اس‌اس-۲۹ (SS-۲۹) شناخته می‌شود، بردی ۱۲۰۰۰ کیلومتری دارد و از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه پشتیبانی می‌کند. آراس-۲۴ یارس می‌تواند تا ۱۰ کلاهک جنگی با بازده انفجاری ۱۰۰ تا ۳۰۰ کیلوتن را حمل کند.

ال‌جی‌ام-۳۰جی مینتمن ۳ (LGM-۳۰ G Minuteman III)

مینتمن ۳ یک موشک سیلوپرتاب ساخت آمریکا است. با کنار گذاشتن موشک ال‌جی‌ام-۱۱۸ پیس‌کیپر (LGM-۱۱۸ Peacekeeper)، مینتمن ۳ به تنها موشک بالستیک قاره‌پیما زمین‌پایه در خدمت آمریکا تبدیل شده است. موشک مینتمن ۳ بردی ۱۳۰۰۰ کیلومتری دارد و می‌تواند سه کلاهک جنگی را حمل کند. هر کلاهک هسته‌ای این موشک که از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه پشتیبانی می‌کند می‌تواند قدرت تخریب بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلوتن داشته باشد. همچنین، مینتمن ۳ با هدف مقابله با سامانه‌های دفاع موشکی دشمن طعمه‌ها و ابزار‌های کمکی برای نفوذ را حمل می‌کند.

دانگ‌فنگ-۴۱ (Dongfeng-۴۱)

دانگ‌فنگ-۴۱ یا دی‌اف-۴۱ قدرتمندترین موشک بالستیک قاره‌پیما در زرادخانه ارتش چین محسوب می‌شود که می‌تواند ۱۰ کلاهک جنگی با پشتیبانی از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه را حمل کند. دی‌اف-۴۱ بر بستری متحرک سوار می‌شود، در نتیجه از قدرت تحرک خوبی برخوردار است.

برد عملیاتی موشک دی‌اف-۴۱ بین ۱۲۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ کیلومتر و بیشینه سرعت آن ۲۵ ماخ عنوان شده است. این موشک احتمالا از یک سامانه هدایت اینرسیایی با بروزرسانی‌های ستاره‌ای یا ماهواره‌ای استفاده می‌کند و بسیار دقیق است.

آراس-۲۸ سرمت (شیطان ۲) (RS-۲۸ Sarmat (Satan II))

سرمت ساخت روسیه و با ۴۵۶ هزار پوند (۲۰۶۸۳۸ کیلوگرم) وزن به واقع موشک بزرگ و سنگینی محسوب می‌شود. در مقام مقایسه، موشک مینتمن ۳ حدود ۸۰ هزار پوند (۳۶۲۸۷ کیلوگرم) وزن دارد.

برد آراس-۲۸ سرمت ۱۷۷۰۰ کیلومتر است و می‌تواند ۱۰ کلاهک جنگی با پشتیبانی از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه و بازده انفجاری ۰.۷۵ تا ۱ مگاتن را حمل کند. نسبت قدرت به وزن این موشک خط سیر آن را قابل تغییر می‌کند و اجازه می‌دهد موشک‌ها در مسیر‌های مختلف شلیک شوند.

سرمت توانایی حمل حامل‌های گلاید فراصوت همراه با دیگر انواع کلاهک‌های جنگی را دارد. سرمت مرحله اوج‌گیری اولیه کوتاهی دارد که فاصله زمانی که می‌توان آن را توسط ماهواره‌های دارای حسگر‌های فروسروخ ردیابی کرد، کوتاه کرده و بر همین اساس رهگیری آن دشوارتر می‌شود. سرمت می‌تواند مسیری بر فراز قطب جنوب را طی کرده و از دسترس هر گونه سامانه دفاع موشکی حال حاضر در امان باشد.

منبع: عصر ایران