رهاسازی ماهی قرمز باعث کاهش کیفیت آب می‌شود
ماهی قرمز یک گونه غیربومی در کشور است که در صورت ورود به منابع آبی، از طریق تغذیه تخم ماهی‌های دیگر، تبدیل به گونه مهاجم شده و علاوه بر تشدید رقابت‌های تغذیه‌ای با ماهی‌های بومی باعث انتقال بیماری‌ها، کاهش کیفیت آب و تخریب زیستگاه‌ها و محیط‌های آبی طبیعی می‌شود.
اداره کل دامپزشکی استان اردبیل روز شنبه با صدور اطلاعیه‌ای نسبت به خطرات رهاسازی ماهی قرمز در آب‌های آزاد هشدار داد و از شهروندان خواست تحت هیچ شرایطی آن را در رودخانه‌ها، تالاب‌ها، دریاچه‌ها، سدها و مخازن و منابع آبی رها نکنند.
در بخشی از اطلاعیه با اشاره به خطرناک و بحران‌آفرین بودن ماهی قرمز برای جمعیت سایر گونه‌ها تاکید شده است که باید با فرهنگ‌سازی و آگاهی‌دهی، حساسیت شهروندان را به این تهدید خطرناک افزایش دهیم تا عموم شهروندان از رهاسازی ماهی قرمز در طبیعت و منابع آبی منطقه خودداری کنند.
اداره کل دامپزشکی استان اردبیل از شهروندان خواسته است در روز طبیعت ماهی‌های قرمز سفره‌های هفت سین خود را در استخر پارک‌ها یا اماکنی که از سوی شهرداری‌ها برای این‌کار در نظر گرفته شده است، رهاسازی کنند.
ماهی‌های قرمز ۸۰ سال قبل و همزمان با ورود صنعت چای از کشور چین به ایران وارد کشورمان شد، اما با این حال قدمت آن به بیش از ۱۶۰۰ سال قبل باز می‌گردد که بعدها به تمامی نقاط دنیا معرفی شد و هم اکنون دارای بیش از ۱۰۰ نوع مختلف این ماهی در دنیا است.
ماهی قرمز یا ماهی حوض، یکی از نخستین ماهیانی است که به دست بشر اهلی شده است؛ این ماهی جزو خانواده کپور ماهیان بوده و در زمان امپراطوری تانگ در چین (۹۰۷-۶۱۸ میلادی) اصلاح نژاد و در زمان امپراطوری سانگ پرورش داده شد.
گفته می‌شود که در سال ۱۵۰۲ این ماهی زیبا به ژاپن و سپس به اروپا (۱۶۱۱)، آمریکای شمالی (۱۸۵۰) و تمامی نقاط دنیا معرفی شد.
چینی‌ها این ماهی را برای افزایش برکت زندگی و تولید به مزارع برنج وارد می‌کردند؛ اروپایی‌ها آن را تا سال‌ها به عنوان یک کادوی گران قیمت به سران کشورها و مقامات هدیه داده و تا قرن هفدهم آن را نمادی از ثروت می‌دانستند و به عنوان کادوی عروسی به همسران خود تقدیم می‌کردند.
ایرانیان نیز بدلیل رنگ زیبای قرمز آن (نماد ایرانیان) آن را به عنوان نماد شادی، سرزندگی و برکت در زندگی وارد سفره‌های هفت سین خود کردند.
