فیلمهای بحث برانگیز و جنجالی که تماشاگران را از سالنهای سینما فراری دادند
مهم نیست که یک فیلم بیش از حد ترسناک یا غمگین، کسل کننده یا تنفر انگیز باشد، نکته مهمی که باقی میماند این است که برخی اوقات چیزی که روی پرده میبینیم به شدت ما را تحت تاثیر قرار داده و تغییر میدهد. در ادامه میخواهیم به فیلمهایی اشاره کنیم که سینماروها به دلایلی توان تماشای آنها را نداشتند به نحوی که بسیاری خیلی زود سالنهای سینما را با عجله ترک کردند.
ما انسانها از گوش دادن به داستانهای سرگرم کننده لذت میبریم به همین دلیل است که فیلم و سریالها چنین نقش مهمی را در زندگی روزمره و درک ما از فرهنگ عامه ایفا میکنند. علاقهی ما به داستانها از توانایی باورنکردنی انسان در همزادپنداری، همدردی و ارتباط برقرار کردن با شخصیتهای داستان در کوتاه مدت نشأت میگیرد. همچنین این موضوع بدین معناست که بعضی اوقات چیزهایی که در روی پرده میبینیم نزدیکی زیادی با آن چه که در خانه هایمان با آن مواجهیم دارد.
مهم نیست که یک فیلم بیش از حد ترسناک یا غمگین، کسل کننده یا تنفر انگیز باشد، نکته مهمی که باقی میماند این است که برخی اوقات چیزی که روی پرده میبینیم به شدت ما را تحت تاثیر قرار داده و تغییر میدهد. در ادامه میخواهیم به فیلمهایی اشاره کنیم که سینماروها به دلایلی توان تماشای آنها را نداشتند به نحوی که بسیاری خیلی زود سالنهای سینما را با عجله ترک کردند.
۱-سگهای انباری (۱۹۹۲)
اگر کوئینتین تارانتینو به یک چیز شهرت داشته باشد آن خشونت وحشیانه، بی حد و حصر و بدون دلیل است و جای تعجب دارد کسانی که فیلمهای تارانتینو و خود او را میشناختند هنگام تماشای فیلم «سگهای انباری» (Reservoir Dogs) چه انتظار دیگری از این فیلم داشتند. ظاهراً صحنهای که در آن گوش یکی از شخصیتهای فیلم بریده میشود برای فراری دادن برخی از تماشاگران از سالنهای سینما کافی بود. جالبتر این که یکی از کسانی که با دیدن این صحنه سالن سینما را ترک کرد وس کراون، کارگردان افسانههای فیلمهای ترسناک بود که آن را بسیار ناراحت کننده، آزار دهنده و واقعی توصیف کرد.
۲- ۱۲۷ ساعت (۲۰۱۰)
فکر میکنم این فیلم دیگر نیازی به توصیف کردن ندارد. خودم که شخصاً از دیدن صحنههای خشن و دردناک ترسناکترین فیلمها حالم بد نشده با دیدن صحنهای از این فیلم که در آن جیمز فرانکو دست خودش را قطع میکند کمی حالم بد شد. اگر به تصویر کشیدن این صحنه را بیخود و بدون دلیل منطقی بدانیم کم لطفی کرده ایم، اما این صحنه برای تماشاگران چنان دردناک بود که بسیاری سالن را ترک کرده و برخی دیگر حتی بیهوش شدند. نکتهی مهم این است که وقتی تصور میکنید فیلم «۱۲۷ ساعت» (۱۲۷ Hours) از روی یک داستان واقعی ساخته شده و آرون رالستون مجبور شده دست خود را قطع کند بدون این که از هوش برود باعث میشود که شما از هوش بروید!
۳- شیر شاه (۱۹۹۴)
بله اینجا دنیای زیبای دیزنی است، اما گاهی اوقات دنیای دیزنی نیز خیلی خیلی خیلی واقعی میشود و آن زمانی است که شخصیت موفاسا در انیمیشن «شیر شاه» (The Lion King) زیر لگد گلهی حیوانات له شد. البته که این فیلم یک کارتون بود و مرگ یکی از والدین در آن اجتناب ناپذیر و محتمل بنظر میرسید، اما ظاهراً بیرحمانه بودن و خشونت غیرقابل وصف عامل مرگ موفاسا کافی بود تا بسیاری از کودکان دچار وحشت شده و از سالنهای سینما خارج شوند.
۴- پرتقال کوکی (۱۹۷۱)
فیلم «پرتقال کوکی» (A Clockwork Orange) شاهکار استنلی کوبریک در سال ۱۹۷۱ یکی از داستانهای پیچیده و تاثیر گذار در ادبیات و سینمای معاصر به شمار میآید. مالکوم مک داول که در این فیلم نقش شخصیت اصلی فیلم با نام الکس را بازی میکرد اخیرا در مصاحبهای گفته که به یاد دارد در روزهای اول اکران فیلم شاهد بوده که تماشاگران به صورت دسته جمعی همراه با ترس و وحشت سالنهای سینما را در میانه راه ترک کرده اند. این فیلم چنان دردسرساز و جنجالی شد که ادامهی اکران آن در بریتانیا بعد از این که قتلهایی با الهام از داستان فیلم در کشور رخ داد ممنوع گردید.
۵- ضد مسیح (۲۰۰۹)
لارس وون تریه یکی از فیلم سازان جنجالی دوران ماست و مقدار زیادی از این جنجالی بودن به خاطر فیلم مشمئز کننده «ضد مسیح» (Antichrist) است که وی در سال ۲۰۰۹ ساخت. این فیلم حاوی صحنههای غیراخلاقی بسیار خشن، به تصویر کشیدن حیواناتی که بدن آنها تکه تکه شده، صدمه رساندن به بدن خود و حتی به تصویر کشیدن مرگ یک کودک است. بسیاری از سینماروها تاب تحمل این صحنهها را نداشته و به سرعت سینماها را ترک کردند. اما وون تریه پای فیلم خود ایستاده و آن را بهترین کار خود میداند.
۶- پروژه جادوگر بلر (۱۹۹۹)
وقتی که فیلم «پروژه جادوگر بلر» (The Blair Witch Project) اکران شد، هیچ کس نمیدانست که این فیلم مستندوار کم هزینه در خود چه دارد. در حالی که امروزه پیدا کردن نوار ویدیو یک اتفاق ترسناک و استفاده از روش بازاریابی ویروسی امروزه در ژانر ترسناک به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد، اما این فیلم اولین فیلمی بود که از این روش استفاده کرد و نتیجهی جالبی نیز از این موضوع گرفت. این فیلم که مستندسازی را با داستان ترسناک در هم میآمیزد به چنان صحنههایی رسید که بسیاری از تماشاگران تحمل ادامهی تماشای آن را نداشتند.
با اکران فیلم، عمده منتقدان آن را به خاطر نوآوری در ساخت مورد تحسین قرار دادند، اما عکل العمل تماشاگران کاملاً متفاوت بوده و بسیاری از آنها به دلایلی مختلف سالن سینما را ترک کردند. بسیاری فیلم «پروژه جادوگر بلر» را دوست داشتند که همین موضوع باعث موفقیت خیره کننده آن در باکس آفیس شد. برخی دیگر نیز داستان فیلم را خسته کننده، سیر روایی را بسیار آهسته و کند، تکانهای دوربین را ناخوشایند و یا ترس ناشی از صحنههای فیلم را غیرقابل تحمل میدانستند. به همین دلیل افراد زیادی با عجله از سینما خارج شدند.
۷- داستانهای عامه پسند (۱۹۹۴)
جای تعجب ندارد که کوئینتین تارانتینو به عنوان سلطان ژانر خشن و خونریزی در این فهرست دو فیلم دارد. پروژه بعدی او بعد از «سگهای پوشالی» با نام «داستانهای عامه پسند» (Pulp Fiction) نیز باعث دودستگی در میان تماشاگران شد. به همین دلیل برخی از سینما فرار کرده و برخی دیگر که توان این کار را نداشتند همانجا روی صندلی سینما بیهوش شدند. دو صحنه از این فیلم که برندهی جایزهی نخل طلایی بهترین فیلم فستیوال کن نیز شد غیرقابل تحمل بودند: صحنهی مشهوری که در آن جان تراولتا یک سوزن بزرگ را در قلب، اما تورمن فرو میکند و صحنهی پایانی فیلم که شامل شکنجهی طولانی یکی از شخصیت هاست.
۸- کلاورفیلد (۲۰۰۸)
یکی دیگر از فیلمهای ترسناکی که با داستان یک ویدیو پیدا شده آغاز میشود فیلم «کلاورفیلد» (Cloverfield) است که شباهتهای بسیاری با داستان فیلم «پروژه جادوگر بلر» دارد. اگر چه تماشاگران قبل از تماشای این فیلم در سال ۲۰۰۸ با ژانر مذکور آشنایی داشتند، اما دوربین این فیلم چنان لرزان و متحرک بود که تماشاگران به زحمت میتوانستند دستشان را در پاکت تنقلاتشان فرو ببرند. این موضوع چنان برای تماشاگران غیرقابل تحمل بود که برخی به شدت دچار تهوع شدند و چارهای جز ترک سینما نداشتند.
۹- بندباز (۲۰۱۵)
برخلاف برخی دیگر از فیلمهای این فهرست که به دلایل مختلفی جنجالی و یا غیر قابل تماشا بودند، تماشاگرانی که هنگام تماشای فیلم «بند باز» (The Walk) از سالن سینما خارج میشدند تنها یک دلیل داشتند: تهوع. در این فیلم جوزف گوردون لویت نقش فیلیپ پتی را بازی میکند که توانست در سال ۱۹۷۴ روی یک طناب بین برجهای دوقلو در نیویورک سیتی بندبازی متهورانهای را به صورت غیرقانونی انجام دهد.
در واقع نمایش سه بعدی این صحنهی بندبازی چنان واقعی بود که بسیاری از تماشاگران خود را در همان ارتفاع و روی همان طناب حس کردند که پایین را نگاه میکنند که چنان حس ناخوشایندی را به آنها انتقال میداد که انگار در حال تجربه این بندبازی به صورت واقعی هستند. برخی هنگام تماشای فیلم برای بالا آوردن سالن سینما را ترک کرده و برخی نیز به دلیل سرگیجهی غیرقابل تحمل مجبور به این کار شدند.
۱۰- عجیب الخلقهها (۱۹۳۲)
فیلم «عجیب الخلقه ها» (Freaks) که در سال ۱۹۳۲ ساخته شد را باید سرآمد فیلمهایی دانست که باعث از کوره در رفتن تماشاگران و خروج آنها از سالنهای سینما شده اند. این فیلم داستان دختر زیبای بندبازی را روایت میکند که برای ازدواج با صاحب سیرک و سپس کشتن او تصمیم میگیرد در نمایشی که افراد عجیب الخلقه در آن حضور دارند شرکت کند. این فیلم در واقع انسانهای عجیب الخلقه را در مقابل انسانهای نرمال قرار میدهد و این موضوع در آن زمان به هیچ عنوان برای تماشاگران خوشایند و قابل تحمل نبود، زیرا آنها انسانهای ناقص الخلقه را فاقد احساسات یک انسان نرمال میدانستند.
به همین دلیل در همان ابتدا اکران این فیلم متوقف شده و بسیاری از نسخههای فیلم سوزانده شدند. اما بعدها این فیلم به عنوان یکی از مهمترین و خلاقانهترین فیلمهای دوران کلاسیک سینما شناخته شد.
منبع: روزیاتو