این متروپل هنوز تخریب نشده است

سینما متروپل با عرض محدود در ضلع غربی خیابان لاله‌زار قرار داشت و فعالیت‌های فرهنگی، تجاری و خدماتی مانند سالن گریم، مونتاژ و دوبالاژ فیلم، تعمیر آپارات، بوفه، در آن انجام می‌شد.

​​​​​ساختمان سینما ۳ورودی و خروجی در امتداد خیابان لاله‌زار داشت. ورودی اصلی سینما به شکل دایره طراحی شد که با ۲ستون در ۲ طرف فضا. ورودی دیگری در شمال ورودی اصلی قرار داشت و دسترسی به فضاهای جنبی سینما را تامین می‌کرد و خروجی سالن نیز در جنوب ورودی اصلی بود.

ضلع بزرگتر سالن نمایش به موازات خیابان لاله‌زار بود و گنجایش ۶۵۰ صندلی در طبقه همکف و ۲۵۰ صندلی در بالکن را داشت. درهای خروجی سالن نمایش به راهرویی باز می‌شد که علاوه بر گردش به دور ساختمان، تماشاگران را به بیرون و به خیابان لاله‌زار هدایت می‌کرد. همچنین طراحی دو پوسته‌ای سقف به معمار این امکان را داده بود تا داخل گچ بری‌ها، نور پردازی کند.

سطوح شکسته و برجسته‌ی دیوارهای سالن نمایش علاوه بر دارا بودن نقش آکوستیکی، با اشکال متنوع و در تلفیق با سقف های کاذب و گچبری‌های تزیینی اطراف صفحه‌ نمایش، فضای شاد و پرتحرک ایجاد کرده بود. از طرف دیگر استفاده از رنگ و سطوح پرتزیین با نقوش پرکار از ویژگی‌های خاص این سینما به شمار می‌رفت. سانس‌های این سینما نا ۱۰شب ادامه داشت و اغلب در سانس آخر سینما یعنی حدود هشت تا ۱۰شب، نمایش متفاوتی اجرا می‌شد

سینما متروپل یا همان رودکی سال ۱۳۸۷ تعطیل شد و دیگر بازدید از فضای داخلی آن امکان پذیر نیست، اما نمای آن حفظ شده است.

تقارن، رعایت اصول عقلانی و عملی، خالص‌گرایی در فرم‌ها، پنجره‌های افقی به سبک لوکوربوزیه، ایجاد خم در نبش ساختمان‌های دو نبش، روکار سازی‌های سیمانی با رنگ‌های مختلف، پلکان‌های معلق، لبه‌های سیمانی بالای پنجره‌ها و دور ساده سقف از مشخصه‌های معماری وارطان هوانسیان است.

منبع: همشهری