متاسفم مردم به خاطر دو خارجی به جان هم افتادند!

شاید اگر آن اتفاق کذایی در سال ١٣٧٩ برای احمدرضا عابدزاده رخ نمی‌داد او الان می‌توانست مثل هم‌نسل‌هایش یکی از مربیان لیگ برتری باشد. اما سرنوشت برای عقاب آسیا جور دیگری رقم خورد تا او الان در ینگه دنیا به داشتن چند شاگرد خصوصی اکتفا کند. عابدزاده که دل پری از شرایط موجود در فوتبال ایران و حاشیه‌های آن دارد می‌گوید حاضر نیست به خاطر کار کردن در فوتبال کشورش دروغ بگوید و چاپلوسی کند. عابدزاده در گفت‌وگو با خبرنگار «شهروند» درباره شرایط پرسپولیس و فوتبال ایران صحبت‌های جالبی داشته است.

*بازی‌های یورو ٢٠١٦ را پیگیری می‌کنید؟
بله من به‌طور کاملاً جدی یورو را پیگیری می‌کنم و از دیدن بازی‌های این مسابقات لذت می‌برم. البته از این‌که ایتالیا تیم محبوبم حذف شد، بسیار ناراحت هستم. چون برای من تیمی دوست داشتنی است. ایتالیا تیمی جوان و جنگجو بود و حیف شد که نتوانست به فینال برسد.

* عملکرد بوفون را در این دیدار چطور دیدید؟
بوفون کاری که باید برای ایتالیا انجام می‌داد را انجام داد و در جریان بازی بارها دروازه آلمان را نجات داد اما در پنالتی‌ها شانس با او یار نبود. البته پیروزی آلمان برای من غیرمنتظره نبود چون تیم‌شان یک‌دست بود اما ایتالیا سرضربات پنالتی به خودش باخت. ایتالیایی‌ها به بی تجربگی و هیجان بیش از حد بازیکنان خودشان ضربات پنالتی را از دست دادند. نباید از کنار ذهنیت قوی و حرفه‌ای آلمان‌ها و هوش بالای آنها هم گذشت که با این‌که یک ضربه پنالتی را از دست دادند اما روحیه‌شان از دست نرفت و توانستند به بازی برگردند.

* درباره پرسپولیس صحبت کنید. شرایط این تیم را چطور می‌بینید؟
به نظر من پرسپولیس نسبت به‌سال گذشته بهتر شده است. نقاط ضعف تیم تاحدودی ترمیم شده و می‌توان به این پرسپولیس امید داشت. می‌دانم که برانکو کارش را به خوبی بلد است و می‌تواند از معمولی‌ترین بازیکنان هم بهترین‌ها را بسازد. برانکو با بهترین برنامه‌ریزی و تمرینات پرسپولیس را پیش می‌برد و قطعاً پرسپولیس با آمادگی بالایی لیگ را شروع خواهد کرد.

* اما پرسپولیسی‌ها بابت جدایی طارمی و رضائیان خیلی ناامید و ناراحت هستند!
من از پرسپولیسی‌ها خواهش می‌کنم ماجرای طارمی و رضائیان را فراموش کنند. در تاریخ باشگاهی مثل پرسپولیس بزرگ‌تر از این بازیکنان هم آمده‌اند و رفته‌اند و اتفاقی برای پرسپولیس نیفتاده است. این دو بازیکن هم حتماً فکر کرده‌اند پیشرفتشان در ترکیه است و حضور در لیگ این کشور هم از نظر فنی و هم از نظر مالی برایشان بهتر است. حالا من نمی‌دانم تصور رضائیان و طارمی تا چه حد می‌تواند درست باشد اما به پرسپولیسی‌ها قول می‌دهم پرسپولیس از رفتن این دو بازیکن ضرر نخواهد کرد و جای نگرانی نیست. مگر وقتی که ما از پرسپولیس جدا شدیم اتفاقی برای این باشگاه بزرگ رخ داد؟ پرسپولیس هیچوقت به یکی دو بازیکن متکی نیست بلکه بازیکنان هستند که از نام بزرگ پرسپولیس به همه جا می‌رسند.

* اخیراً بین کی‌روش و برانکو درگیری لفظی شدیدی رخ داد. نظرتان درباره این موضوع چیست؟
من درباره دعوای کی‌روش و برانکو نمی‌توانم نظر بدهم چون هر دو مربی به فکر منافع تیم خود هستند و هر کدام هم حق را به خودشان می‌دهند. چیزی که برای من ناراحت‌کننده است، رفتار ناپسند مردم ایران با همدیگر است که به خاطر دو مربی خارجی اینطور به هم حمله می‌کنند و در فضای مجازی از رکیک‌ترین الفاظ علیه هم استقاده می‌کنند. واقعاً متاسفم که مردم ایران به خاطر خارجی‌ها این چنین به هم بد و بیراه می‌گویند و راهی هم برای حل این مسائل فرهنگی نیست.

* شما در جریان اتفاقات فوتبال ایران هستید. کدام تیم‌ها را در لیگ شانزدهم مدعی می‌دانید؟
به نظر من لیگ شانزدهم تفاوت زیادی با لیگ پانزدهم دارد و سطح کیفی آن بالاتر است. تعداد تیم‌های مدعی که بازیکنان خوبی جذب کرده‌اند از فصل قبل بیشتر است. استقلال، پرسپولیس، تراکتور و حتی سپاهان و ذوب آهن می‌توانند از مدعیان جدی لیگ باشند. از تیم‌هایی مثل گسترش و پدیده هم نباید غافل شد اما چه فایده که از نظر امکانات آماتور هستیم و پیشرفت هم نمی‌کنیم. در آمریکا با این‌که فوتبال در اولویت نیست و طرفداران زیادی هم ندارد اما امکانات فوق‌العاده است. حتی تیم‌های دانشگاهی این کشور هم امکانات فوق‌العاده‌ای دارند و زمین چمنشان از استادیوم آزادی ما بهتر است. آن وقت باشگاه‌های ما این همه هزینه میلیاردی می‌کنند ولی نه زمین خوب برای تمرین کردن دارند نه تیم‌های پایه‌ای دارند که باشگاه‌ها را تغذیه کنند. تمام این کمبودها هم به خاطر سوءمدیریت است. اگر یک سوم از هزینه‌های باشگاه‌ها در فصل نقل و انتقالات صرف ساخت یک زمین چمن یا بهبود امکانات تیم‌های پایه شود وضع تیم‌های ایرانی هم از این بهتر خواهد شد.

* تصمیم ندارید برای فعالیت در باشگاه‌های ایرانی به کشور برگردید؟
هروقت زمینه کار کردن در ایران فراهم بوده من آمده‌ام و کار کرده‌ام اما حاضر نیستم به هر قیمتی در باشگاه‌های ایران کار کنم. در شأن خودم نمی‌بینم که بخواهم برای کار کردن دروغ بگویم و چاپلوسی کنم. اگر قرار باشد برای فوتبال کشورم کار کنم با عشق این کار را انجام می‌دهم اگر نباشم هم از راه رستوران‌داری چرخ زندگی‌ام را می‌چرخانم که خدا را شکر هم به خوبی می‌چرخد.

* الان در آمریکا مشغول چه کاری هستید؟
اینجا شاگرد خصوصی دارم و به آنها برنامه تمرینی می‌دهم. با باشگاه اورنج کانتی که مالک آن هم یک ایرانی است کار می‌کنم و به آنها مشاوره و برنامه می‌دهم. خدا را شکر در آمریکا شرایط خوبی دارم و در آرامش زندگی می‌کنم و از حاشیه‌ها هم دور هستم.