شبح «تاچر» در خانه شماره ١٠
از رقابت‌ها كنار كشید تا بانوی آهنین كنونی بریتانیا سكان هدایت این كشور را در بحرانی‌‌ترین شرایط در دست بگیرد.
کد خبر :
۲۱۴۳۵
بازدید :
۱۴۶۴
از رقابت‌ها كنار كشید تا بانوی آهنین كنونی بریتانیا سكان هدایت این كشور را در بحرانی‌‌ترین شرایط در دست بگیرد.
«اندره‌آ لدسام» یکی از دو نامزد كسب كرسی ریاست حزب محافظه‌کار از رقابت‌های درون‌حزبی کناره‌گیری کرد تا عملا «ترزا می» تنها نامزد كسب رهبری حزب محافظه‌كار باشد. از ترزا می به عنوان «بانوی آهنین» بریتانیا یاد می‌كنند؛ لقبی كه پیش از این، از آن «مارگارت تاچر» نخستین نخست‌وزیر زن بریتانیا بود؛ و حالا او می‌تواند نامش را به عنوان دومین زن نخست‌وزیر در تاریخ این كشور ثبت كند.
«دیوید کامرون» كه بلافاصله پس از رأی مثبت بریتانیایی‌ها به خروج این كشور از اتحادیه اروپا از سمتش استعفا داد، حالا می‌گوید، خانم می فردا رسما به عنوان نخست‌وزیر جدید، قدرت را در دست می‌گیرد.
ترزا می ٥٩ساله، وزیر کشور بریتانیا از شخصیت‌های مشهور حزب محافظه‌کار است که اگرچه از طرفداران باقی‌ماندن این كشور در اتحادیه اروپا بود اما هم‌زمان دیدگاه انتقادی خود نسبت به ساختار اتحادیه اروپا را حفظ کرده بود.
روزنامه دیلی‌تلگراف می‌نویسد: «بله. ما هم موافقیم. خانم ترزا می دقیقا شرایط نخست‌وزیرشدن را دارد. گذشته از كارنامه پربار تجربیاتش، او توانسته با ماندن طولانی‌مدت در پست وزارت كشور بریتانیا جایی را در كتاب‌های تاریخ به خود اختصاص دهد. پُست پردردسر و بحث‌برانگیز وزارت كشور، جایی است كه سیاستمدارانی چون «چارلز كلارك» و «جیكوب اسمیت» به پای آن قربانی شدند. در مقابل اما ترزا می خود را در این جایگاه كاملا ثابت كرد».
در این گزارش آمده، البته ترزا می آن‌طور كه برخی از اعضای حزب محافظه‌كار تمایل داشتند، یك سیاستمدار درون‌سازمانی محسوب نمی‌شود. او گفته كه می‌خواهد اجرائی‌شدن برگزیت را ببیند و نگرانی بریتانیایی‌ها از فردای پس از برگزیت را توجیه‌پذیر اما گذرا خوانده است و این دقیقا مسئله‌ای است كه او و تشكیلات حزب محافظه‌كار بریتانیا درباره آن اختلاف‌نظر دارند. با این حال به گفته بسیاری، ترزا می به واسطه كارنامه پربار سیاسی‌اش، مورد احترام تمامی طرف‌های حزب قرار دارد. این نقطه قوت می در پارلمان این كشور است.
شرایط امروز بریتانیا نیازمند رهبری آرام و خونسرد است. لندن به‌تازگی متعهد شده كه ٦٥٠ نیروی نظامی را برای مقابله با رفتار تهاجمی روسیه در شرق اروپا در اختیار ناتو قرار دهد. همچنین قرار شده كه نیروهای نظامی بیشتری برای برقراری ثبات در افغانستان به این كشور اعزام شوند. در خانه هم، بازارها همچنان ملتهب هستند و در واكنش به برگزیت به دنبال راهی برای حفظ بازار مصرف و جلب اعتماد سرمایه‌گذارها هستند.
در این شرایط بریتانیا قرار است پیوندهای تجاری جدیدی را با جامعه جهانی برقرار كند؛ این كشور همین حالا هم در حال مذاكره تجاری با هند است. دیلی‌تلگراف می‌نویسد: با توجه به این شرایط آیا الان زمانی است كه بتوان دست به خطر زد؟ نه. البته درك می‌كنیم كه بسیاری از اعضای حزب حاكم محافظه‌كار از نقض عهدها و انتخاب رهبری كه در برخی موارد نظراتی كاملا متفاوت دارد، ناراحت هستند. ما هم بارها نگرانی‌های خود را اعلام كرده‌ایم.
اما در شرایط فعلی به نظر می‌رسد قبای نخست‌وزیری تنها برای ترزا می مناسب است. بریتانیا پیش‌تر هم توسط یك سیاستمدار زن بااراده و فوق‌العاده باثبات، رهبری شده است و نتایجش بسیار خوب بوده است. اگرچه مارگارت تاچر و ترزا می از بسیاری جهات تفاوت‌های اساسی با یكدیگر دارند، اما آنچه در هر دو سیاستمدار مشترك است، شخصیت قوی و توانایی آنان در جلب احترام سیاستمداران جامعه سیاسی است. اكنون بسیاری از تحلیلگران بر این باورند، ترزا می، سیاستمدار زن دیگری از حزب محافظه‌كار، می‌تواند بانوی آهنین دیگری باشد. كسی كه این قدرت را دارد تا بار دیگر حزب چند‌دسته‌شده محافظه‌كار را دوباره متحد بود.
ترزا می كیست؟
ترزا می اول اكتبر ١٩٥٦ میلادی در شهر «ساسكس» در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. می والدین خود را در كودكی از دست داد. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس مذهبی گذراند و در سال ١٩٧٧ میلادی از دانشگاه «آكسفورد» در رشته جغرافیا فارغ التحصیل شد. ترزا می در سال‌های ١٩٧٧ و ١٩٨٣ در بانك انگلستان مشغول به كار بود. اولین تلاش او برای ورود به پارلمان در سال ١٩٩٢ شكست خورد و می در این انتخابات رأی نیاورد. او در انتخابات میان‌دوره‌ای ١٩٩٤ هم شكست خورد و سرانجام در انتخابات عمومی ١٩٩٧ موفق شد به عنوان نماینده حزب محافظه‌كار از منطقه «بركشایر» وارد پارلمان شود.
ترزا می با ورود به پارلمان به عنوان سخنگو وارد كابینه در سایه «ویلیام هیگ» شد. او در جولای ٢٠٠٢ به عنوان نخستین رئیس زن حزب محافظه‌كار انتخاب شد. او در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی حزب محافظه‌كار با اشاره به لزوم تغییر در این حزب گفت: «حزب محافظه‌كار باید تغییر كند و من به این تغییر متعهدم. می‌دانید كه مردم ما را چه می‌نامند: حزب كریه و نامطبوع». (صفت كریه و نامطبوع برای حزب محافظه‌كار از آن زمان تاكنون وارد ادبیات سیاسی بریتانیا شده است.)
دیوید كامرون دوازدهم ماه می٢٠١٠ ترزا می را عنوان وزیر كشور و وزیر زنان و برابری دولت خود انتخاب كرد. با این انتخاب می چهارمین سیاستمدار زنی بود كه پس از مارگارت تاچر یكی از بزرگ‌ترین پست‌های اجرائی دولتی را به دست می‌آورد. سیاستمداران دیگر به ترتیب تاچر، نخست‌وزیر، «مارگارت بكت»، وزیر خارجه و «ژاكویی اسمیت»، وزیر كشور بودند. می به عنوان وزیر كشور همچنین عضو شورای امنیت ملی بریتانیا نیز هست.
او سیاستمداری است كه در ٦٠ سال گذشته بیشترین زمان را به عنوان وزیر كشور در این پُست پردردسر دوام آورده است. سیاستمدار قبلی «جیمز چاتر اد» بوده كه از سال ١٩٤٥ تا ١٩٥١ حدود شش سال و دو ماه به عنوان وزیر كشور مشغول به كار بود. انتصاب ترزا می در سال ٢٠١٠ به عنوان وزیر كشور با توجه به دشواری انجام این مأموریت، بسیار غیرمنتظره بود.
«اندره‌آ لدسام» یکی از دو نامزد كسب كرسی ریاست حزب محافظه‌کار از رقابت‌های درون‌حزبی کناره‌گیری کرد تا عملا «ترزا می» تنها نامزد كسب رهبری حزب محافظه‌كار باشد. از ترزا می به عنوان «بانوی آهنین» بریتانیا یاد می‌كنند؛ لقبی كه پیش از این، از آن «مارگارت تاچر» نخستین نخست‌وزیر زن بریتانیا بود؛ و حالا او می‌تواند نامش را به عنوان دومین زن نخست‌وزیر در تاریخ این كشور ثبت كند.
«دیوید کامرون» كه بلافاصله پس از رأی مثبت بریتانیایی‌ها به خروج این كشور از اتحادیه اروپا از سمتش استعفا داد، حالا می‌گوید، خانم می فردا رسما به عنوان نخست‌وزیر جدید، قدرت را در دست می‌گیرد.
ترزا می ٥٩ساله، وزیر کشور بریتانیا از شخصیت‌های مشهور حزب محافظه‌کار است که اگرچه از طرفداران باقی‌ماندن این كشور در اتحادیه اروپا بود اما هم‌زمان دیدگاه انتقادی خود نسبت به ساختار اتحادیه اروپا را حفظ کرده بود.
روزنامه دیلی‌تلگراف می‌نویسد: «بله. ما هم موافقیم. خانم ترزا می دقیقا شرایط نخست‌وزیرشدن را دارد. گذشته از كارنامه پربار تجربیاتش، او توانسته با ماندن طولانی‌مدت در پست وزارت كشور بریتانیا جایی را در كتاب‌های تاریخ به خود اختصاص دهد. پُست پردردسر و بحث‌برانگیز وزارت كشور، جایی است كه سیاستمدارانی چون «چارلز كلارك» و «جیكوب اسمیت» به پای آن قربانی شدند. در مقابل اما ترزا می خود را در این جایگاه كاملا ثابت كرد».
در این گزارش آمده، البته ترزا می آن‌طور كه برخی از اعضای حزب محافظه‌كار تمایل داشتند، یك سیاستمدار درون‌سازمانی محسوب نمی‌شود. او گفته كه می‌خواهد اجرائی‌شدن برگزیت را ببیند و نگرانی بریتانیایی‌ها از فردای پس از برگزیت را توجیه‌پذیر اما گذرا خوانده است و این دقیقا مسئله‌ای است كه او و تشكیلات حزب محافظه‌كار بریتانیا درباره آن اختلاف‌نظر دارند. با این حال به گفته بسیاری، ترزا می به واسطه كارنامه پربار سیاسی‌اش، مورد احترام تمامی طرف‌های حزب قرار دارد. این نقطه قوت می در پارلمان این كشور است.
شرایط امروز بریتانیا نیازمند رهبری آرام و خونسرد است. لندن به‌تازگی متعهد شده كه ٦٥٠ نیروی نظامی را برای مقابله با رفتار تهاجمی روسیه در شرق اروپا در اختیار ناتو قرار دهد. همچنین قرار شده كه نیروهای نظامی بیشتری برای برقراری ثبات در افغانستان به این كشور اعزام شوند. در خانه هم، بازارها همچنان ملتهب هستند و در واكنش به برگزیت به دنبال راهی برای حفظ بازار مصرف و جلب اعتماد سرمایه‌گذارها هستند.
در این شرایط بریتانیا قرار است پیوندهای تجاری جدیدی را با جامعه جهانی برقرار كند؛ این كشور همین حالا هم در حال مذاكره تجاری با هند است. دیلی‌تلگراف می‌نویسد: با توجه به این شرایط آیا الان زمانی است كه بتوان دست به خطر زد؟ نه. البته درك می‌كنیم كه بسیاری از اعضای حزب حاكم محافظه‌كار از نقض عهدها و انتخاب رهبری كه در برخی موارد نظراتی كاملا متفاوت دارد، ناراحت هستند. ما هم بارها نگرانی‌های خود را اعلام كرده‌ایم.
اما در شرایط فعلی به نظر می‌رسد قبای نخست‌وزیری تنها برای ترزا می مناسب است. بریتانیا پیش‌تر هم توسط یك سیاستمدار زن بااراده و فوق‌العاده باثبات، رهبری شده است و نتایجش بسیار خوب بوده است. اگرچه مارگارت تاچر و ترزا می از بسیاری جهات تفاوت‌های اساسی با یكدیگر دارند، اما آنچه در هر دو سیاستمدار مشترك است، شخصیت قوی و توانایی آنان در جلب احترام سیاستمداران جامعه سیاسی است. اكنون بسیاری از تحلیلگران بر این باورند، ترزا می، سیاستمدار زن دیگری از حزب محافظه‌كار، می‌تواند بانوی آهنین دیگری باشد. كسی كه این قدرت را دارد تا بار دیگر حزب چند‌دسته‌شده محافظه‌كار را دوباره متحد بود.
ترزا می كیست؟
ترزا می اول اكتبر ١٩٥٦ میلادی در شهر «ساسكس» در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. می والدین خود را در كودكی از دست داد. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس مذهبی گذراند و در سال ١٩٧٧ میلادی از دانشگاه «آكسفورد» در رشته جغرافیا فارغ التحصیل شد. ترزا می در سال‌های ١٩٧٧ و ١٩٨٣ در بانك انگلستان مشغول به كار بود. اولین تلاش او برای ورود به پارلمان در سال ١٩٩٢ شكست خورد و می در این انتخابات رأی نیاورد. او در انتخابات میان‌دوره‌ای ١٩٩٤ هم شكست خورد و سرانجام در انتخابات عمومی ١٩٩٧ موفق شد به عنوان نماینده حزب محافظه‌كار از منطقه «بركشایر» وارد پارلمان شود.
ترزا می با ورود به پارلمان به عنوان سخنگو وارد كابینه در سایه «ویلیام هیگ» شد. او در جولای ٢٠٠٢ به عنوان نخستین رئیس زن حزب محافظه‌كار انتخاب شد. او در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی حزب محافظه‌كار با اشاره به لزوم تغییر در این حزب گفت: «حزب محافظه‌كار باید تغییر كند و من به این تغییر متعهدم. می‌دانید كه مردم ما را چه می‌نامند: حزب كریه و نامطبوع». (صفت كریه و نامطبوع برای حزب محافظه‌كار از آن زمان تاكنون وارد ادبیات سیاسی بریتانیا شده است.)
دیوید كامرون دوازدهم ماه می٢٠١٠ ترزا می را عنوان وزیر كشور و وزیر زنان و برابری دولت خود انتخاب كرد. با این انتخاب می چهارمین سیاستمدار زنی بود كه پس از مارگارت تاچر یكی از بزرگ‌ترین پست‌های اجرائی دولتی را به دست می‌آورد. سیاستمداران دیگر به ترتیب تاچر، نخست‌وزیر، «مارگارت بكت»، وزیر خارجه و «ژاكویی اسمیت»، وزیر كشور بودند. می به عنوان وزیر كشور همچنین عضو شورای امنیت ملی بریتانیا نیز هست.
او سیاستمداری است كه در ٦٠ سال گذشته بیشترین زمان را به عنوان وزیر كشور در این پُست پردردسر دوام آورده است. سیاستمدار قبلی «جیمز چاتر اد» بوده كه از سال ١٩٤٥ تا ١٩٥١ حدود شش سال و دو ماه به عنوان وزیر كشور مشغول به كار بود. انتصاب ترزا می در سال ٢٠١٠ به عنوان وزیر كشور با توجه به دشواری انجام این مأموریت، بسیار غیرمنتظره بود.
۰
