آماده‌باش برای دیدن زیباترین شهاب‌باران سال
امسال ۲۱ و ۲۲ مرداد نقطه اوج بارش شهابی برساوشی است و تعداد شهاب‌های آن در این روزها به اوج می‌رسد. به آماتورها توصیه می‌شود که اگر می‌خواهند مشاهده یک بارش شهابی را در طول سال انتخاب کنند بهتر است این شهاب‌باران زیبا باشد.
کد خبر :
۲۲۴۵
بازدید :
۱۲۶۲
امسال ۲۱ و ۲۲ مرداد نقطه اوج بارش شهابی برساوشی است و تعداد شهاب‌های آن در این روزها به اوج می‌رسد. به آماتورها توصیه می‌شود که اگر می‌خواهند مشاهده یک بارش شهابی را در طول سال انتخاب کنند بهتر است این شهاب‌باران زیبا باشد.
تعداد شهاب‌سنگ‌های این شهاب‌باران سالانه در زمان اوج خود در این روزها به ۱۰۰ شهاب در ساعت خواهد رسید که آسمان زیبایی را برای منجمین می‌سازد. ناسا به همین خاطر در گزارشی توصیه‌های ویژه‌ای برای دیدین بهتر این شهاب‌باران کرده است.
ناسا به منجمین آماتور توصیه کرده که برای دیدن این شهاب‌باران با دوربین‌های دو چشمی یا تلسکوپ از نور شهرها تا می‌توانید فاصله بگیرید. مدتی به صفحه نمایشگر تلفن همراه و تبلت‌تان اصلاً نگاه هم نکنید. نور این صفحات نمایش باعث می‌شود توانایی تطبیق یافتن چشم شما با تاریکی با تأخیر مواجه شود.
بارش سالانه برساوشی ش از معروف ترین و شورانگیزترین بارش های شهابی است که با عبور زمین از میان گرد و غبار ناشی از دنباله دار سویفت ـ تاتل ( P / Swift-Tuttle109) رخ می دهد.
دنباله دار سویفت ـ تاتل در سال ۱۸۶۲ توسط لوئیس سویفت و هورس تاتل کشف شد. شیا پارلی چند سال بعد پی برد که این دنباله دار منشأ بارش شهابی بر ساووشی است. دوره تناوب این دنباله دار حدود ۱۳۰ سال است و آخرین بار در اوایل دهه ۱۹۹۰به حضیض ـ نزدیک ترین فاصله از خورشید ـ رسید و در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲، میانگین بارش شهاب در طول یک ساعت (ZHR) آن به بیش از ۲۰۰ شهاب رسید.
بارش شهابی برساوشی امسال تا ۲۶ تیر قابل مشاهده بوده اما ۲۱ و ۲۲ مرداد بهترین شب‌هایی است که می‌تواند بیشترین تعداد بارش شهاب‌ها را در آسمان ببینید. این بارش به عنوان بزرگترین و قابل اطمینان ترین بارش می باشد که بعدها بارش دوپیکر رقیبی برای آن شد. ثبتهای این بارش در تاریخ به سال 36میلادی در چین (زمانی که این بارش در برج تیر بود) و سال 811 در اروپا بر می گردد. رویداد سال 1866 نخستین موردی بود که بین این بارش و دنباله دار آن توسط ستاره شناس ایتالیایی شیاپارلی ارتباط داده شد.
بارش شهابی برساوشی ( Perseid meteor shower ) يكی ازمهم‌ترين بارش های شهابی ساليانه است.شهاب سنگ‌ها در اكثر مناطق دنيا قابل مشاهده خواهند بود اما در نيمكره شمالی زمین با وضوح بيشتری ديده می‌شوند. بهترين زمان برای مشاهده شهاب سنگ‌ها، پيش از طلوع آفتاب است.
بارش برساوشی بر گرفته از نام صور فلکی برساوش است. هر وقت که زمین در مسیر خود به دور خورشید از دل توده ذرات برجای مانده از دنباله‌دار سوئیفت تاتل Swift-Tuttle عبور می‌کند، ریزش حجم زیادی از این ذرات در جو زمین باعث گداخته شدن آنها می‌شود و شهاب سنگ‌ها را پدید می‌آورد. کانون این بارش در صورت فلکی ذات الکرسی و در نزدیکی مرز آن با صورت فلکی برساوش واقع شده‌است و به همین دلیل آن را برساوشی نام‌گذاری کرد‌ه‌اند.
دیدن شهاب‌سنگ‌ها همیشه با افسانه‌های گره خورده بوده است. در بسیاری از کشورهای اروپایی دیدن شهاب سنگ‌ها را زمان آرزو کردن می‌دانند. به همین خاطر می‌گویند اگر انسان شهاب سنگی را در آسمان مشاهده کند و آرزویی داشته باشد، آرزویش برآورده می‌شود. بر عکس در مغولستان بارش‌های شهابی نشانه یک اتفاق بد تلقی می‌شوند. در بین مغول‌ها شهاب‌سنگ‌ها ارواح مرئی شده افراد درگذشته هستند.
تعداد شهاب‌سنگ‌های این شهاب‌باران سالانه در زمان اوج خود در این روزها به ۱۰۰ شهاب در ساعت خواهد رسید که آسمان زیبایی را برای منجمین می‌سازد. ناسا به همین خاطر در گزارشی توصیه‌های ویژه‌ای برای دیدین بهتر این شهاب‌باران کرده است.
ناسا به منجمین آماتور توصیه کرده که برای دیدن این شهاب‌باران با دوربین‌های دو چشمی یا تلسکوپ از نور شهرها تا می‌توانید فاصله بگیرید. مدتی به صفحه نمایشگر تلفن همراه و تبلت‌تان اصلاً نگاه هم نکنید. نور این صفحات نمایش باعث می‌شود توانایی تطبیق یافتن چشم شما با تاریکی با تأخیر مواجه شود.
بارش سالانه برساوشی ش از معروف ترین و شورانگیزترین بارش های شهابی است که با عبور زمین از میان گرد و غبار ناشی از دنباله دار سویفت ـ تاتل ( P / Swift-Tuttle109) رخ می دهد.
دنباله دار سویفت ـ تاتل در سال ۱۸۶۲ توسط لوئیس سویفت و هورس تاتل کشف شد. شیا پارلی چند سال بعد پی برد که این دنباله دار منشأ بارش شهابی بر ساووشی است. دوره تناوب این دنباله دار حدود ۱۳۰ سال است و آخرین بار در اوایل دهه ۱۹۹۰به حضیض ـ نزدیک ترین فاصله از خورشید ـ رسید و در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲، میانگین بارش شهاب در طول یک ساعت (ZHR) آن به بیش از ۲۰۰ شهاب رسید.
بارش شهابی برساوشی امسال تا ۲۶ تیر قابل مشاهده بوده اما ۲۱ و ۲۲ مرداد بهترین شب‌هایی است که می‌تواند بیشترین تعداد بارش شهاب‌ها را در آسمان ببینید. این بارش به عنوان بزرگترین و قابل اطمینان ترین بارش می باشد که بعدها بارش دوپیکر رقیبی برای آن شد. ثبتهای این بارش در تاریخ به سال 36میلادی در چین (زمانی که این بارش در برج تیر بود) و سال 811 در اروپا بر می گردد. رویداد سال 1866 نخستین موردی بود که بین این بارش و دنباله دار آن توسط ستاره شناس ایتالیایی شیاپارلی ارتباط داده شد.
بارش شهابی برساوشی ( Perseid meteor shower ) يكی ازمهم‌ترين بارش های شهابی ساليانه است.شهاب سنگ‌ها در اكثر مناطق دنيا قابل مشاهده خواهند بود اما در نيمكره شمالی زمین با وضوح بيشتری ديده می‌شوند. بهترين زمان برای مشاهده شهاب سنگ‌ها، پيش از طلوع آفتاب است.
بارش برساوشی بر گرفته از نام صور فلکی برساوش است. هر وقت که زمین در مسیر خود به دور خورشید از دل توده ذرات برجای مانده از دنباله‌دار سوئیفت تاتل Swift-Tuttle عبور می‌کند، ریزش حجم زیادی از این ذرات در جو زمین باعث گداخته شدن آنها می‌شود و شهاب سنگ‌ها را پدید می‌آورد. کانون این بارش در صورت فلکی ذات الکرسی و در نزدیکی مرز آن با صورت فلکی برساوش واقع شده‌است و به همین دلیل آن را برساوشی نام‌گذاری کرد‌ه‌اند.
دیدن شهاب‌سنگ‌ها همیشه با افسانه‌های گره خورده بوده است. در بسیاری از کشورهای اروپایی دیدن شهاب سنگ‌ها را زمان آرزو کردن می‌دانند. به همین خاطر می‌گویند اگر انسان شهاب سنگی را در آسمان مشاهده کند و آرزویی داشته باشد، آرزویش برآورده می‌شود. بر عکس در مغولستان بارش‌های شهابی نشانه یک اتفاق بد تلقی می‌شوند. در بین مغول‌ها شهاب‌سنگ‌ها ارواح مرئی شده افراد درگذشته هستند.
۰
