همه نامه‌های «بی‌جواب» محمود!
محمود احمدی‌نژاد دوباره دست به قلم شده و یک نامه نوشته؛ نامه‌ای که البته مقصدش خارج از مرزهای ایران است. اولین بار نیست که او چنین نامه‌نگاری‌ای کرده است. او سابقه نوشتن نامه‌هایی را دارد که البته غالبا بی‌جواب مانده است؛ نامه‌هایی با منتقدان فراوان.
کد خبر :
۲۳۸۸۸
بازدید :
۲۹۰۱
محمود احمدی‌نژاد دوباره دست به قلم شده و یک نامه نوشته؛ نامه‌ای که البته مقصدش خارج از مرزهای ایران است. اولین بار نیست که او چنین نامه‌نگاری‌ای کرده است. او سابقه نوشتن نامه‌هایی را دارد که البته غالبا بی‌جواب مانده است؛ نامه‌هایی با منتقدان فراوان.
هفته‌نامه مثلث در شماره 321 خود با اشاره به نامه‌نگاری‌های رئیس‌جمهور سابق ایران می‌نویسد:
نامه‌ای به باراک
محمود احمدی‌نژاد در جدیدترین اقدامش در این مورد یک نامه نوشته است به مقصد ایالات متحده آمریکا و البته نام گیرنده آن هم باراک اوباما لحاظ شده است. او نامه‌اش را با یک یادآوری به اوباما آغاز کرده است: «جنابعالی در اوج اعتراضات و نارضایتی عمومی ملت‌ها، از چند دهه سیاست‌ها و رفتار سلطه‌طلبانه دولت‌های متوالی آمریکا و با شعار تغییر و این که مصمم هستید آن سیاست‌ها و رفتارها را اصلاح نمایید، حقوق ملت‌ها را به رسمیت بشناسید و به فرهنگ و استقلال ملت‌ها احترام بگذارید، سکان مدیریت دولت آمریکا را به دست گرفتید. این تعهدات صریح جنابعالی از جمله اعلام علنی و همچنین کتبی شما برای اصلاح روابط با ملت ایران و جبران حدود شصت سال اجحافات و مظالم رفته توسط دولت‌های متعدد آمریکا علیه ملت ایران، متاسفانه به هر دلیل، جامه عمل نپوشید و همان سیاست‌ها و روند خصمانه گذشته کمابیش به شکل دیگری ادامه پیدا کرد.»
محمود احمدی‌نژاد البته نامه‌اش را اختصاص داده به ماجرای همان دو میلیارد دلار جنجالی که ایالات متحده آن را مصادره کرده است. احمدی‌نژاد نوشته است: «در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۳ هجری شمسی (نهم ژوئیه ۲۰۱۴)، دادگاهی در آمریکا به بهانه‌های واهی و بدون ارائه هیچ سند معتبری حکم تصرف حدود دو میلیارد دلار از ثروت ملت مظلوم ایران را به ناحق و با زورگویی آشکار صادر کرد و در اول اردیبهشت سال ۱۳۹۵ (۲۰ آوریل ۲۰۱۶) نظام قضایی آمریکا آن حکم را تایید و اموال را مصادره کرد که این امر با اعتراضات گسترده و عمومی ملت ایران مواجه شد. ملت ایران انتظار دارد، این مورد خاص که تماما و مشخصا در دوره حکومت جنابعالی و آن هم در اواخر دوره ریاست شما و بر خلاف تمام موازین و قواعد حقوقی بین‌المللی اتفاق افتاده است، توسط جناب عالی و به سرعت مرتفع شده، حق ملت ایران استیفا گردد، منابع به طور کامل مسترد و خسارات وارده نیز جبران شود.»
احمدی‌نژاد نامه‌اش را این گونه به پایان رسانده است: «گر چه بر این باورم که در هر صورت ملت ایران، تمامی‌حقوق پایمال شده خود را باز پس خواهد گرفت اما این جانب مشفقانه به شما نصیحت می‌کنم که اجازه ندهید این لکه ننگ و نقطه تاریک و حادثه تلخ به نام شما در تاریخ روابط یک سویه و غیرعادلانه دو کشور ثبت شود و بی‌اعتمادی تاریخی تعمیق یابد. نامه اینجانب مطلقا جنبه سیاسی ندارد بلکه صرفا از منظر حقوق انسانی و در دفاع از حق مسلم ملتم نگاشته شده است و چنانچه جنابعالی آن را با نگاه و ملاحظات سیاسی مطالعه کرده‌اید، ضروری است یک بار دیگر و صرفا از منظر نگارنده آن را مرور نمایید.»
نامه به جرج بوش
محمود احمدی‌نژاد در زمان ریاست‌جمهوری‌اش در فرودگاه مهرآباد در حالی که تهران را به مقصد اندونزی برای شرکت در نشست گروه هشت کشورهای اسلامی ترک می‌کرد، خبر داد که نامه‌ای برای جرج بوش ارسال کرده که حاوی نقطه نظرات ملت ایران و پیشنهادهایی برای حل مشکلات میان دو کشور است. این نامه توسط سفارت سوئیس در ایران که حافظ منافع ایالات متحده آمریکا در ایران است ارسال شد.
وزارت امور خارجه آمریکا در اولین واکنش به نامه محمود احمدی‌نژاد آن را «تلاشی ضعیف» برای گفت‌وگو با مردم آمریکا خواند اما نامه «هجده صفحه‌ای» وی با استقبال سرد مقامات آمریکایی همراه بود و آن را نامه‌ای حاوی موعظه دانستند و بر خلاف انتظار آنان، این نامه هیچ فکر جدیدی برای حل بحران هسته‌ای ایران دربرنداشت. احمدی‌نژاد در این نامه ضمن بررسی وضعیت موجود در جهان، با اشاره به هولوکاست و مساله اسرائیل به نوعی به محکوم کردن سیاست خارجی آمریکا می‌پردازد.
احمدی‌نژاد می‌گوید: «سیاست‌های آمریکا مسئول ریخته شدن خون بیگناهان در سراسر جهان است.» و به خصوص حمله به عراق و حمایت آمریکا از اسرائیل را محکوم می‌کند.
رئیس‌جمهور ایران به طور کلی به جرج بوش نصیحت می‌کند که بهتر است راه انبیا را برگزیند. محموداحمدی‌نژاد در بخش پایانی این نامه می‌نویسد که «نظام دموکراسی غربی و لیبرالیسم نتوانسته خواسته‌های بشریت را برآورده کند و و صدای شکستن آن به‌گوش می‌رسد.»
مقامات کاخ سفید نامه رئیس‌جمهور ایران را حاوی مطالب «گسترده و تاریخی» نامیدند که به مناقشه میان دو کشور ارتباط مستقیم ندارد. گرچه نامه احمدی‌نژاد به ناکامی جهانی درباره حقوق بشر، تروریست، تهاجم فرهنگی و ناراحتی مردم جهان از تمرکز قدرت در بعضی کشورها و دیگر مشکلات مردم جهان و به خصوص فلسطینیان اشاره می‌کند اما آمریکا در اولین واکنش خود گفته است که «این نامه به نگرانی‌های جامعه جهانی توجهی ندارد» و به گفته برخی مقامات کاخ سفید «این نامه مطالب مهمی نظیر مساله اتمی را در برنداشت.» برخی مطبوعات آمریکایی در آن زمان آن نامه را نشانه تمایل مقام‌های رسمی ایران به مذاکره مستقیم با آمریکا دانستند.
احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در نماز جمعه تهران، نامه محمود احمدی‌نژاد به جورج بوش، رئیس‌جمهوری آمریکا را «عملی فوق‌العاده» خوانده بود.
کاخ سفید در موضعی رسمی اعلام کرد که به نامه احمدی‌نژاد جوابی داده نمی‌شود. بی‌اعتنایی دولت آمریکا در پاسخ به نامه محمود احمدی‌نژاد باعث شد که وی در مصاحبه‌های مختلف از آن به عنوان «بی‌اعتنایی رئیس‌جمهور آمریکا به نداهای صلح‌جویان جهان» یاد کند.
نامه به سارکوزی
پس از یک وقفه یک ساله در ارسال نامه‌ها، در آبان ماه ۱۳۸۶ (نوامبر ۲۰۰۷) خبر ارسال نامه به نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه از سوی روزنامه لوموند به نقل از سخنگوی الیزه منتشر شد. این دومین نامه رئیس‌جمهوری ایران به کاخ الیزه بود. نامه قبلی برای ژاک شیراک ارسال شده بود.
لوموند گزارش داد که به گفته منابع دیپلماتیک لحن نامه بسیار تند بوده و تهدیدهایی در محتوای آن وجود داشته است. لوموند مدعی شد احمدی‌نژاد در این نامه سارکوزی را «فردی جوان و بی‌تجربه» خطاب کرده و توصیه‌هایی به وی کرده، از او خواسته است «روابط دو کشور را از بین نبرد» اما ثمره هاشمی مشاور ارشد رئیس‌جمهور، خبر لوموند درباره محتوای نامه احمدی‌نژاد به سارکوزی را تحریف شده دانست و تاکید کرد: «در این نامه با اشاره به سوابق روابط ایران و فرانسه و تشریح وضعیت موجود، به افق آینده روابط دو کشور نیز اشاره شده است.»
احمدی‌نژاد در واکنش به این مطالب گفت که «نامه به سارکوزی شدیداللحن یا مربوط به مساله هسته‌ای نبوده است.»
نامه به صدراعظم آلمان، رئیس‌جمهور فرانسه و پاپ بندیکت شانزدهم
سه نامه بعدی محمود احمدی‌نژاد به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، پاپ بندیکت، رهبر کاتولیک‌های جهان و نیکلا سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه نوشته شد. هر سه نامه احمدی‌نژاد بدون جواب ماند.
او در نامه‌اش به مرکل نوشت: «سرکار خانم آنجلا مرکل جنابعالی به عنوان سیاستمداری دنیادیده و با تجربه‌های تلخ و شیرین در دو جامعه با حکومت‌ها و آداب و روش‌های مختلف در راس دستگاه اجرایی کشورتان هستید که در عین حال از امتیازاتی برخوردارید که فقط مربوط به زنان است، نظیر بهره‌مندی از عواطف انسانی قوی‌تر و جلوه‌هایی از رحمت و عطوفت خداوند بزرگ به ویژه در جایگاه مادری و خدمت به مردم و مسئولیت مشترک همه خداپرستان در حفظ حرمت و کرامت انسان‌ها و جلوگیری از تضییع حقوق و تحقیر آنان با این اعتقاد که همه بندگان خداوند متعال هستیم و خداوند به همه ما کرامت عطا فرموده و کسی بر کس دیگری برتری ندارد و به هیچ بهانه‌ای نمی‌توان جامعه‌ای را از حقوق خود محروم کرد و از پیشرفت و کمال بازداشت یا او را محدود و تحقیر کرد. جناب صدراعظم! اینجانب قصد ندارم موضوع هولوکاست را بررسی کنم اما آیا این احتمال عقلایی نیست که بعضی کشورهای پیروز در جنگ قصد داشته‌اند بهانه‌ای درست کنند و بر اساس آن مردم کشور مغلوب در جنگ را دائما شرمنده نگه دارند تا انگیزه، حرکت و نشاط را در آنان تضعیف کنند و جلوی پیشرفت و اقتدار شایسته آن کشور را سد نمایند. ما باید به ناهنجاری‌های موجود در تعاملات بین‌المللی، تعاملاتی که تعاملات پیروزمندان و شکست‌خوردگان در جنگ دوم جهانی است، خاتمه دهیم. در این مسیر ملت‌ها و تعداد زیادی از دولت‌ها نیز همراه ما خواهند بود. ما باید سایه سنگین جنگ جهانی دوم را محو کنیم و به جامعه بین‌المللی برای گسترش امنیت، آزادی و احساس آرامش کمک کنیم.»
او البته در نامه به پاپ هم نوشت: «از مواضع شما و شورای پاپی ادیان واتیکان در محکوم کردن اقدام نابخردانه کلیسایی در ایالت فلوریدای آمریکا در اهانت به ساحت مقدس کلام‌الله مجید که دل میلیون‌ها مسلمان را به درد آورد، تشکر می‌کنم. اینجانب ضمن احترام ویژه به دیدگاه‌های عدالت‌خواهانه و اهتمام جنابعالی در نفی تبعیض و خشونت و با تاکید دوباره بر جایگاه دین و عبودیت در گره‌گشایی معضلات جهانی، آمادگی جمهوری اسلامی ایران را برای مساعی مشترک در جهت تغییر ساختار ظالمانه حاکم بر جهان اعلام می‌دارم.»
نامه به باراک اوباما
پس از پیروزی اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، احمدی‌نژاد پیام تبریکی برای وی فرستاد. محتوای کامل نامه او به اوباما منتشر نشد اما طبق اظهارات نزدیکان وی در نامه به مواردی از جمله مبارزه با تروریسم، عملکرد دولت آمریکا در حادثه حمله به برج‌های دوقلو و حمله آنها به منطقه به بهانه مقابله با تروریسم و عملکرد آمریکا در حمایت از ریگی اشاره شده است.
نامه‌های دیگر
محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در وبلاگ شخصی خود به نام یادداشت‌های شخصی احمدی‌نژاد به آن چه نامه یک مادر آمریکایی خوانده شده، پاسخ داد. به نظر می‌رسد این تنها نامه‌ای است که اگر چه غیررسمی و خطاب به شخص نامعلومی نوشته و فرستاده شده اما بر خلاف نامه‌های بالا متن کامل آن، جزو نامه‌های رسمی در سایت ریاست جمهوری ثبت شده است. احمدی‌نژاد در این متن در پاسخ به بخشی از نامه این «مادر آمریکایی» که از احتمال حمله ایران به آمریکا ابراز نگرانی کرده است، با تاکید بر این که «تا کنون تعداد زیادی از این نوع پیام را دریافت کرده‌ام» ضمن انتقاد از سیاست‌های آمریکا و اشاره به زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های اسرائیل و آمریکا به وی اطمینان می‌دهد که ایران آغازگر هیچ جنگی نخواهد بود.»
هفته‌نامه مثلث در شماره 321 خود با اشاره به نامه‌نگاری‌های رئیس‌جمهور سابق ایران می‌نویسد:
نامه‌ای به باراک
محمود احمدی‌نژاد در جدیدترین اقدامش در این مورد یک نامه نوشته است به مقصد ایالات متحده آمریکا و البته نام گیرنده آن هم باراک اوباما لحاظ شده است. او نامه‌اش را با یک یادآوری به اوباما آغاز کرده است: «جنابعالی در اوج اعتراضات و نارضایتی عمومی ملت‌ها، از چند دهه سیاست‌ها و رفتار سلطه‌طلبانه دولت‌های متوالی آمریکا و با شعار تغییر و این که مصمم هستید آن سیاست‌ها و رفتارها را اصلاح نمایید، حقوق ملت‌ها را به رسمیت بشناسید و به فرهنگ و استقلال ملت‌ها احترام بگذارید، سکان مدیریت دولت آمریکا را به دست گرفتید. این تعهدات صریح جنابعالی از جمله اعلام علنی و همچنین کتبی شما برای اصلاح روابط با ملت ایران و جبران حدود شصت سال اجحافات و مظالم رفته توسط دولت‌های متعدد آمریکا علیه ملت ایران، متاسفانه به هر دلیل، جامه عمل نپوشید و همان سیاست‌ها و روند خصمانه گذشته کمابیش به شکل دیگری ادامه پیدا کرد.»
محمود احمدی‌نژاد البته نامه‌اش را اختصاص داده به ماجرای همان دو میلیارد دلار جنجالی که ایالات متحده آن را مصادره کرده است. احمدی‌نژاد نوشته است: «در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۳ هجری شمسی (نهم ژوئیه ۲۰۱۴)، دادگاهی در آمریکا به بهانه‌های واهی و بدون ارائه هیچ سند معتبری حکم تصرف حدود دو میلیارد دلار از ثروت ملت مظلوم ایران را به ناحق و با زورگویی آشکار صادر کرد و در اول اردیبهشت سال ۱۳۹۵ (۲۰ آوریل ۲۰۱۶) نظام قضایی آمریکا آن حکم را تایید و اموال را مصادره کرد که این امر با اعتراضات گسترده و عمومی ملت ایران مواجه شد. ملت ایران انتظار دارد، این مورد خاص که تماما و مشخصا در دوره حکومت جنابعالی و آن هم در اواخر دوره ریاست شما و بر خلاف تمام موازین و قواعد حقوقی بین‌المللی اتفاق افتاده است، توسط جناب عالی و به سرعت مرتفع شده، حق ملت ایران استیفا گردد، منابع به طور کامل مسترد و خسارات وارده نیز جبران شود.»
احمدی‌نژاد نامه‌اش را این گونه به پایان رسانده است: «گر چه بر این باورم که در هر صورت ملت ایران، تمامی‌حقوق پایمال شده خود را باز پس خواهد گرفت اما این جانب مشفقانه به شما نصیحت می‌کنم که اجازه ندهید این لکه ننگ و نقطه تاریک و حادثه تلخ به نام شما در تاریخ روابط یک سویه و غیرعادلانه دو کشور ثبت شود و بی‌اعتمادی تاریخی تعمیق یابد. نامه اینجانب مطلقا جنبه سیاسی ندارد بلکه صرفا از منظر حقوق انسانی و در دفاع از حق مسلم ملتم نگاشته شده است و چنانچه جنابعالی آن را با نگاه و ملاحظات سیاسی مطالعه کرده‌اید، ضروری است یک بار دیگر و صرفا از منظر نگارنده آن را مرور نمایید.»
نامه به جرج بوش
محمود احمدی‌نژاد در زمان ریاست‌جمهوری‌اش در فرودگاه مهرآباد در حالی که تهران را به مقصد اندونزی برای شرکت در نشست گروه هشت کشورهای اسلامی ترک می‌کرد، خبر داد که نامه‌ای برای جرج بوش ارسال کرده که حاوی نقطه نظرات ملت ایران و پیشنهادهایی برای حل مشکلات میان دو کشور است. این نامه توسط سفارت سوئیس در ایران که حافظ منافع ایالات متحده آمریکا در ایران است ارسال شد.
وزارت امور خارجه آمریکا در اولین واکنش به نامه محمود احمدی‌نژاد آن را «تلاشی ضعیف» برای گفت‌وگو با مردم آمریکا خواند اما نامه «هجده صفحه‌ای» وی با استقبال سرد مقامات آمریکایی همراه بود و آن را نامه‌ای حاوی موعظه دانستند و بر خلاف انتظار آنان، این نامه هیچ فکر جدیدی برای حل بحران هسته‌ای ایران دربرنداشت. احمدی‌نژاد در این نامه ضمن بررسی وضعیت موجود در جهان، با اشاره به هولوکاست و مساله اسرائیل به نوعی به محکوم کردن سیاست خارجی آمریکا می‌پردازد.
احمدی‌نژاد می‌گوید: «سیاست‌های آمریکا مسئول ریخته شدن خون بیگناهان در سراسر جهان است.» و به خصوص حمله به عراق و حمایت آمریکا از اسرائیل را محکوم می‌کند.
رئیس‌جمهور ایران به طور کلی به جرج بوش نصیحت می‌کند که بهتر است راه انبیا را برگزیند. محموداحمدی‌نژاد در بخش پایانی این نامه می‌نویسد که «نظام دموکراسی غربی و لیبرالیسم نتوانسته خواسته‌های بشریت را برآورده کند و و صدای شکستن آن به‌گوش می‌رسد.»
مقامات کاخ سفید نامه رئیس‌جمهور ایران را حاوی مطالب «گسترده و تاریخی» نامیدند که به مناقشه میان دو کشور ارتباط مستقیم ندارد. گرچه نامه احمدی‌نژاد به ناکامی جهانی درباره حقوق بشر، تروریست، تهاجم فرهنگی و ناراحتی مردم جهان از تمرکز قدرت در بعضی کشورها و دیگر مشکلات مردم جهان و به خصوص فلسطینیان اشاره می‌کند اما آمریکا در اولین واکنش خود گفته است که «این نامه به نگرانی‌های جامعه جهانی توجهی ندارد» و به گفته برخی مقامات کاخ سفید «این نامه مطالب مهمی نظیر مساله اتمی را در برنداشت.» برخی مطبوعات آمریکایی در آن زمان آن نامه را نشانه تمایل مقام‌های رسمی ایران به مذاکره مستقیم با آمریکا دانستند.
احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در نماز جمعه تهران، نامه محمود احمدی‌نژاد به جورج بوش، رئیس‌جمهوری آمریکا را «عملی فوق‌العاده» خوانده بود.
کاخ سفید در موضعی رسمی اعلام کرد که به نامه احمدی‌نژاد جوابی داده نمی‌شود. بی‌اعتنایی دولت آمریکا در پاسخ به نامه محمود احمدی‌نژاد باعث شد که وی در مصاحبه‌های مختلف از آن به عنوان «بی‌اعتنایی رئیس‌جمهور آمریکا به نداهای صلح‌جویان جهان» یاد کند.
نامه به سارکوزی
پس از یک وقفه یک ساله در ارسال نامه‌ها، در آبان ماه ۱۳۸۶ (نوامبر ۲۰۰۷) خبر ارسال نامه به نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه از سوی روزنامه لوموند به نقل از سخنگوی الیزه منتشر شد. این دومین نامه رئیس‌جمهوری ایران به کاخ الیزه بود. نامه قبلی برای ژاک شیراک ارسال شده بود.
لوموند گزارش داد که به گفته منابع دیپلماتیک لحن نامه بسیار تند بوده و تهدیدهایی در محتوای آن وجود داشته است. لوموند مدعی شد احمدی‌نژاد در این نامه سارکوزی را «فردی جوان و بی‌تجربه» خطاب کرده و توصیه‌هایی به وی کرده، از او خواسته است «روابط دو کشور را از بین نبرد» اما ثمره هاشمی مشاور ارشد رئیس‌جمهور، خبر لوموند درباره محتوای نامه احمدی‌نژاد به سارکوزی را تحریف شده دانست و تاکید کرد: «در این نامه با اشاره به سوابق روابط ایران و فرانسه و تشریح وضعیت موجود، به افق آینده روابط دو کشور نیز اشاره شده است.»
احمدی‌نژاد در واکنش به این مطالب گفت که «نامه به سارکوزی شدیداللحن یا مربوط به مساله هسته‌ای نبوده است.»
نامه به صدراعظم آلمان، رئیس‌جمهور فرانسه و پاپ بندیکت شانزدهم
سه نامه بعدی محمود احمدی‌نژاد به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، پاپ بندیکت، رهبر کاتولیک‌های جهان و نیکلا سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه نوشته شد. هر سه نامه احمدی‌نژاد بدون جواب ماند.
او در نامه‌اش به مرکل نوشت: «سرکار خانم آنجلا مرکل جنابعالی به عنوان سیاستمداری دنیادیده و با تجربه‌های تلخ و شیرین در دو جامعه با حکومت‌ها و آداب و روش‌های مختلف در راس دستگاه اجرایی کشورتان هستید که در عین حال از امتیازاتی برخوردارید که فقط مربوط به زنان است، نظیر بهره‌مندی از عواطف انسانی قوی‌تر و جلوه‌هایی از رحمت و عطوفت خداوند بزرگ به ویژه در جایگاه مادری و خدمت به مردم و مسئولیت مشترک همه خداپرستان در حفظ حرمت و کرامت انسان‌ها و جلوگیری از تضییع حقوق و تحقیر آنان با این اعتقاد که همه بندگان خداوند متعال هستیم و خداوند به همه ما کرامت عطا فرموده و کسی بر کس دیگری برتری ندارد و به هیچ بهانه‌ای نمی‌توان جامعه‌ای را از حقوق خود محروم کرد و از پیشرفت و کمال بازداشت یا او را محدود و تحقیر کرد. جناب صدراعظم! اینجانب قصد ندارم موضوع هولوکاست را بررسی کنم اما آیا این احتمال عقلایی نیست که بعضی کشورهای پیروز در جنگ قصد داشته‌اند بهانه‌ای درست کنند و بر اساس آن مردم کشور مغلوب در جنگ را دائما شرمنده نگه دارند تا انگیزه، حرکت و نشاط را در آنان تضعیف کنند و جلوی پیشرفت و اقتدار شایسته آن کشور را سد نمایند. ما باید به ناهنجاری‌های موجود در تعاملات بین‌المللی، تعاملاتی که تعاملات پیروزمندان و شکست‌خوردگان در جنگ دوم جهانی است، خاتمه دهیم. در این مسیر ملت‌ها و تعداد زیادی از دولت‌ها نیز همراه ما خواهند بود. ما باید سایه سنگین جنگ جهانی دوم را محو کنیم و به جامعه بین‌المللی برای گسترش امنیت، آزادی و احساس آرامش کمک کنیم.»
او البته در نامه به پاپ هم نوشت: «از مواضع شما و شورای پاپی ادیان واتیکان در محکوم کردن اقدام نابخردانه کلیسایی در ایالت فلوریدای آمریکا در اهانت به ساحت مقدس کلام‌الله مجید که دل میلیون‌ها مسلمان را به درد آورد، تشکر می‌کنم. اینجانب ضمن احترام ویژه به دیدگاه‌های عدالت‌خواهانه و اهتمام جنابعالی در نفی تبعیض و خشونت و با تاکید دوباره بر جایگاه دین و عبودیت در گره‌گشایی معضلات جهانی، آمادگی جمهوری اسلامی ایران را برای مساعی مشترک در جهت تغییر ساختار ظالمانه حاکم بر جهان اعلام می‌دارم.»
نامه به باراک اوباما
پس از پیروزی اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، احمدی‌نژاد پیام تبریکی برای وی فرستاد. محتوای کامل نامه او به اوباما منتشر نشد اما طبق اظهارات نزدیکان وی در نامه به مواردی از جمله مبارزه با تروریسم، عملکرد دولت آمریکا در حادثه حمله به برج‌های دوقلو و حمله آنها به منطقه به بهانه مقابله با تروریسم و عملکرد آمریکا در حمایت از ریگی اشاره شده است.
نامه‌های دیگر
محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در وبلاگ شخصی خود به نام یادداشت‌های شخصی احمدی‌نژاد به آن چه نامه یک مادر آمریکایی خوانده شده، پاسخ داد. به نظر می‌رسد این تنها نامه‌ای است که اگر چه غیررسمی و خطاب به شخص نامعلومی نوشته و فرستاده شده اما بر خلاف نامه‌های بالا متن کامل آن، جزو نامه‌های رسمی در سایت ریاست جمهوری ثبت شده است. احمدی‌نژاد در این متن در پاسخ به بخشی از نامه این «مادر آمریکایی» که از احتمال حمله ایران به آمریکا ابراز نگرانی کرده است، با تاکید بر این که «تا کنون تعداد زیادی از این نوع پیام را دریافت کرده‌ام» ضمن انتقاد از سیاست‌های آمریکا و اشاره به زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های اسرائیل و آمریکا به وی اطمینان می‌دهد که ایران آغازگر هیچ جنگی نخواهد بود.»
۰
