تعادل خود را حفظ کنید
به عنوان یک کودک، تعادل فوق العادهای داشتم. در پنج سالگی میتوانستم دوچرخه سواری کنم و بر روی پایه های چوبی راه بروم.
کد خبر :
۳۳۹۹۳
بازدید :
۲۰۵۸
به عنوان یک کودک، تعادل فوق العادهای داشتم. در پنج سالگی میتوانستم دوچرخه سواری کنم و بر روی پایه های چوبی راه بروم.
به گزارش مه شو، اکنون مطمئن نیستم که آیا هنوز هم از همان تعادل بهره مند هستم یا خیر. گاهی اوقات در ضمیر ناخودآگاه خود احساس می کنم تعادلم کمتر شده است، زیرا حتی بدون فکر کردن به این مساله هم محتاط شده ام. هنگام پایین آمدن از پله ها، نردهها را می گیرم و وقتی میخواهم روی چهار پایه بروم، آن را طوری قرار می دهم که تکیه گاه داشته باشد.
قبل از اینکه تمرینات بدنسازی را شروع کنم، وقتی تعادلم را از دست میدادم و بر روی تخت می افتادم. این عدم تعادل واقعا من را عاصی کرده بود، اما حالا میتوانم روی یک پا ایستاده و به راحتی راه بروم و لی لی کنم.
آزمایش تعادل
این آزمایش را امتحان کنید: چشمانتان را ببندید و برای اطمینان دستانتان را به جای محکمی مانند یک صندلی ثابت یا جایی مانند پیشخوان تکیه دهید. سپس همانطور که چشمانتان بسته است، یک پای خود را بالا آورده و سعی کنید تعادل خود را در حالیکه بر روی یک پا ایستاده اید حفظ کنید.
با محاسبه ثانیه ها، میتوانید میزان تعادل خود را تخمین بزنید. اگر مانند بسیاری از زنانی باشید که بیش از چهل سال سن دارند، از اینکه نمیتوانید این موقعیت را حتی برای ۱۵ ثانیه حفظ کنید، حیرتزده می شوید.
همانطور که از کودکی یاد می گیریم چگونه راه برویم و یا دوچرخه برانیم، حفظ تعادل خود را نیز از بزرگترها می آموزیم. در حال حاضر تعادل برای ما فقط در راه رفتن بر روی زمین چمن یا برگشتن، وقتی که صدایمان میکنند و یا رسیدن به سوپرمارکت برای خرید حبوبات خلاصه شده است.
اکنون میدانیم که با گذشتن از سن ۴۰ سالگی، حفظ تعادل کاهش مییابد، اما این تغییر آنقدر آهسته اتفاق میافتد که برای ما نامحسوس است. در هر حال اگر کار مثبتی در این زمینه انجام نشود، بعد از مدتی یعنی در سن هفتاد یا هشتاد سالگی، متوجه افت شدید تعادل خود می شویم.
زن مسنی را که در خیابان در حال راه رفتن است تصور کنید. او بسیار آرام و محتاط قدم بر می دارد، حالا طرز گام برداشتن یک جوان را تصور کنید، تعادل است که باعث این تفاوت ها می شود.
تغییر ناخودآگاه اشخاص مسن، در نتیجه تعادل ضعیف آنها است. آنها قدمهایشان را بسیار کوتاه برمی دارند تا مجبور نباشند حتی برای یک لحظه هم روی یک پا بایستند، پاها را روی زمین می کشند تا پاهایشان فاصله کمتری با زمین داشته باشند. آنها پاهایشان را بیشتر باز میکنند، تا بتواند تکیه گاهی برای حفاظت از آنها باشد.
علیرغم تمام این احتیاطها، طبق گزارشات هر ساله بیش از ۳۰٪ از افراد بالای ۶۵ سال زمین خورده و یا دچار شکستگی می شوند.
۱۰ تا ۱۵ درصد از این زمین خوردن ها همراه با جراحتهای وخیم است. همانطور که در فصل قبلی خواندید، حادثهای که میتواند برای زنی با استخوانهای قوی همراه با کبودی باشد، برای زنی که مبتلا به پوکی استخوان است تقریباً ویران کننده است.
فقدان تعادل حتی کسانی را هم که تاکنون جراحتی نداشته اند را در معرض خطر قرار می دهد. بسیاری از زنان و مردان مسن برای جلوگیری از خطر زمین خوردن، فعالیت های خود را کاهش میدهند.
یکی از جالب ترین یافته های من این است که آموزش قدرت باعث افزایش تعادل می شود. این مزایا و کاهش خطر زمین خوردن با افزایش قدرت و افزایش حجم استخوان، آموزش قدرت را راهی مطلوب برای جلوگیری از شکستگیهای ناشی از پوکی استخوان معرفی می کند.
به گزارش مه شو، اکنون مطمئن نیستم که آیا هنوز هم از همان تعادل بهره مند هستم یا خیر. گاهی اوقات در ضمیر ناخودآگاه خود احساس می کنم تعادلم کمتر شده است، زیرا حتی بدون فکر کردن به این مساله هم محتاط شده ام. هنگام پایین آمدن از پله ها، نردهها را می گیرم و وقتی میخواهم روی چهار پایه بروم، آن را طوری قرار می دهم که تکیه گاه داشته باشد.
قبل از اینکه تمرینات بدنسازی را شروع کنم، وقتی تعادلم را از دست میدادم و بر روی تخت می افتادم. این عدم تعادل واقعا من را عاصی کرده بود، اما حالا میتوانم روی یک پا ایستاده و به راحتی راه بروم و لی لی کنم.
آزمایش تعادل
این آزمایش را امتحان کنید: چشمانتان را ببندید و برای اطمینان دستانتان را به جای محکمی مانند یک صندلی ثابت یا جایی مانند پیشخوان تکیه دهید. سپس همانطور که چشمانتان بسته است، یک پای خود را بالا آورده و سعی کنید تعادل خود را در حالیکه بر روی یک پا ایستاده اید حفظ کنید.
با محاسبه ثانیه ها، میتوانید میزان تعادل خود را تخمین بزنید. اگر مانند بسیاری از زنانی باشید که بیش از چهل سال سن دارند، از اینکه نمیتوانید این موقعیت را حتی برای ۱۵ ثانیه حفظ کنید، حیرتزده می شوید.
همانطور که از کودکی یاد می گیریم چگونه راه برویم و یا دوچرخه برانیم، حفظ تعادل خود را نیز از بزرگترها می آموزیم. در حال حاضر تعادل برای ما فقط در راه رفتن بر روی زمین چمن یا برگشتن، وقتی که صدایمان میکنند و یا رسیدن به سوپرمارکت برای خرید حبوبات خلاصه شده است.
اکنون میدانیم که با گذشتن از سن ۴۰ سالگی، حفظ تعادل کاهش مییابد، اما این تغییر آنقدر آهسته اتفاق میافتد که برای ما نامحسوس است. در هر حال اگر کار مثبتی در این زمینه انجام نشود، بعد از مدتی یعنی در سن هفتاد یا هشتاد سالگی، متوجه افت شدید تعادل خود می شویم.
زن مسنی را که در خیابان در حال راه رفتن است تصور کنید. او بسیار آرام و محتاط قدم بر می دارد، حالا طرز گام برداشتن یک جوان را تصور کنید، تعادل است که باعث این تفاوت ها می شود.
تغییر ناخودآگاه اشخاص مسن، در نتیجه تعادل ضعیف آنها است. آنها قدمهایشان را بسیار کوتاه برمی دارند تا مجبور نباشند حتی برای یک لحظه هم روی یک پا بایستند، پاها را روی زمین می کشند تا پاهایشان فاصله کمتری با زمین داشته باشند. آنها پاهایشان را بیشتر باز میکنند، تا بتواند تکیه گاهی برای حفاظت از آنها باشد.
علیرغم تمام این احتیاطها، طبق گزارشات هر ساله بیش از ۳۰٪ از افراد بالای ۶۵ سال زمین خورده و یا دچار شکستگی می شوند.
۱۰ تا ۱۵ درصد از این زمین خوردن ها همراه با جراحتهای وخیم است. همانطور که در فصل قبلی خواندید، حادثهای که میتواند برای زنی با استخوانهای قوی همراه با کبودی باشد، برای زنی که مبتلا به پوکی استخوان است تقریباً ویران کننده است.
فقدان تعادل حتی کسانی را هم که تاکنون جراحتی نداشته اند را در معرض خطر قرار می دهد. بسیاری از زنان و مردان مسن برای جلوگیری از خطر زمین خوردن، فعالیت های خود را کاهش میدهند.
یکی از جالب ترین یافته های من این است که آموزش قدرت باعث افزایش تعادل می شود. این مزایا و کاهش خطر زمین خوردن با افزایش قدرت و افزایش حجم استخوان، آموزش قدرت را راهی مطلوب برای جلوگیری از شکستگیهای ناشی از پوکی استخوان معرفی می کند.
۰
