امانوئل مکرون کیست؟

امانوئل مکرون همانطور که انتظار می رفت در دور دوم انتخابات فرانسه مارین لوپن را شکست داد و به کاخ الیزه راه یافت. کاندیدای ۳۹ ساله جنبش موسوم به «به پیش» (En Marche) ساعاتی پس از کسب بهترین نتیجه در دور نخست خطاب به هوادارانش گفته بود: «در کمتر از یک سال فضای سیاسی فرانسه را متحول کردیم.»

به گزارش یورونیوز، امانوئل مکرون در دوران کارزا انتخاباتی و هنگامی که بسیاری از رقبا کمر به نقد بی رحمانه نظام موجود بسته بودند و حمله به «سیستم» کلید واژه سخنرانی ها شده بود، به وضوح از کارکرد نهادهای موجود در فرانسه و اتحادیه اروپا دفاع کرد. وی در یک برنامه پربیننده تلویزیونی، در پاسخ به این پرسش که آیا شما جزئی از سیستم هستید؟ گفت: «همه ما عضوی از این نظام و ساختار هستیم؛ هم من و هم شمای مجری که به این جایگاه رسیده اید.»

اخیرا در فرانسه کتابی با عنوان «امانوئل مکرون، جوانی به این کاملی» درباره زندگی و کار این سیاستمدار ۳۹ ساله منتشر شده است. شاید کارنامه تحصیلی و حرفه ای آقای مکرون، به خوبی نشانگر آن باشد که چرا بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران فرانسه وی را نمونه موفق یک شهروند و برون داد کامل نظام آموزشی، شغلی و سیاسی این کشور به شمار می برند.

امانوئل مکرون در یک خانواده مرفه به دنیا آمد. پدر و مادرش پزشک هستند. وی فارغ التحصیل دانشگاه علوم سیاسی پاریس و دانشسرای ملی علوم اداری فرانسه است. کارش را با اداره نظارت و بارزسی بر دارایی آغاز کرد و پس از مدتی به رده مدیریتی بانک بریتانیایی روچیلد رسید.

در سال ۲۰۰۶ به حزب سوسیالست فرانسه وارد شد و پس از پیروزی فرانسوا اولاند در انتخابات سال ۲۰۱۲، مکرون ۳۴ ساله به عنوان معاون دبیرکل امور ریاست جمهوری وارد کاخ الیزه شد. در سال ۲۰۱۴ و همزمان با ترمیم کابینه آقای اولاند، این عضو جوان حزب به وزارت اقتصاد ارتقا یافت. در دوره دو ساله وزارتش لایحه ای را برای رونق کسب و کار به مجلس فرستاد که با مخالفت تقریبا تمامی احزاب و حتی شماری از نمایندگان حزب سوسیالست مواجه شد. این لایحه که به «قانون مکرون» معروف شد، سرانجام و با استفاده از بند ۳ ماده ۴۹ قانون اساسی فرانسه - که بنا به تعریف جنبه استثنایی دارد و دست دولت را برای دور زدن پارلمان باز می گذارد- لازم الاجرا شد. میلیون ها فرانسوی علیه «قانون مکرون» به خیابان ها ریختند. عضو جوان کابینه مانوئل مکرون در اوت ۲۰۱۶ از مقام خود کناره گرفت اما پیش از استعفا جنبش سیاسی جدید خود با عنوان «به پیش» را به راه انداخته بود.

سیاستمدار جوان اما کهنه کار فرانسه خود را کاندیدای ریاست جمهوری کرد. وی با رد شرکت در انتخابات مقدماتی چپ و راست سنتی فرانسه، علنا اعلام کرد که خط مشی وی و جنبش او «نه چپ نه راست» است.

در دور اول انتخابات و در حالی که جامعه فرانسه بیش از همیشه چند قطبی شده بود، مکرون با کسب ۲۴/۰۱ درصد آرا، در جایگاه نخست قرار گرفت. اختلاف او با مارین لوپن کاندیدای راست افراطی فرانسه از جبهه ملی کمتر از یک میلیون رای بود. پس از حمایت گسترده احزاب و جریان های سیاسی گوناگون از مکرون، حالا کم و بیش سناریوی سال ۲۰۰۲ در در دور دوم انتخابات فرانسه محقق شده است: اتحاد اکثریت علیه راست افراطی.

در حالی که جامعه چندپاره فرانسه در دور نخست دست رد به سینه احزاب سنتی و از جمله حزب سوسیالست زد، امانوئل مکرون برای تشکیل دولت و کسب رای اعتماد مجلس نیاز به یک اکثریت پارلمانی دارد. وی پشتر حمایت جریان میانه رو و سنتی مودم (جنبش دموکراتیک) به رهبری فرانسوا بایرو را به دست آورده است. به نظر می رسد جوان ترین رئیس جمهوری پنجم فرانسه برای کسب اکثریت پارلمانی می تواند با جناح راست حزب سوسیالیست و جمهوریخواهان میانه رو ائتلاف کند. انتخابات پارلمانی ماه ژوئیه، نخستین سنگ محک برای امانوئل مکرون در کسوت ریاست جمهوری بدون هراس از مارین لوپن خواهد بود.