داعش تاریخ را سر برید
بنفشه غلامی در مقاله ای در روزنامه ایران نوشته است: «داعش تاریخ را به مسلخ برد. موزه موصل که به پتک تکفیری‌ها منهدم شد، در تلاقی سه فرهنگ کرد، ترک و عرب، قرار داشت و میراثی بس گرانسنگ از سه هزار سال تمدن بین‌النهرین را در دل نهان کرده بود. زخم جانکاهی که بر پیکر تمدن بین‌النهرین نشسته است خاطره تاریخ سوزی طالبان را در ذهن‌ها زنده کرد. زخمی که پیشتر مجسمه بودا در بامیان افغانستان به ضرب گلوله‌های توپ طالبان آن را بر سر و شانه خود دید.
فرادید | بنفشه غلامی در مقاله ای در روزنامه ایران نوشته است: «داعش تاریخ را به مسلخ برد. موزه موصل که به پتک تکفیری‌ها منهدم شد، در تلاقی سه فرهنگ کرد، ترک و عرب، قرار داشت و میراثی بس گرانسنگ از سه هزار سال تمدن بین‌النهرین را در دل نهان کرده بود. زخم جانکاهی که بر پیکر تمدن بین‌النهرین نشسته است خاطره تاریخ سوزی طالبان را در ذهن‌ها زنده کرد. زخمی که پیشتر مجسمه بودا در بامیان افغانستان به ضرب گلوله‌های توپ طالبان آن را بر سر و شانه خود دید.
غلامی در ادامه اورده است: «اگر داعش بعد از چاقوی تیز و بران خود، به پتک روی آورده‌است، حکایت غریبی نیست. داعش از ابتدای شکل‌گیری خود پرچم «هرکه با من نیست دشمن من است» را به دست گرفت، باید هم دشمن تاریخ باشد. زیرا می‌داند، همین تاریخ از او به عنوان سیاه‌ترین لکه تاریخ، به سیاهی پرچم آن قضاوت خواهد کرد. تفکر داعش که بر مبنای ایدئولوژی نفرت‌پراکنی استوار است، تفکری در تضاد با اندیشه‌های اندیشمندان نوگرای اسلامی است، تکفیری‌ها در این هجوم خویش قبل از هر چیز اندیشه‌های محمد رشید رضا را لگدمال کردند.»
فریدون مجلسی در مقاله ای در شرق نوشته است: «جنایات داعش از حد اتهام‌بستن شعارهای بهانه‌جویانه مرسوم در تسویه‌حساب‌های کشورهای متخاصم به یکدیگر گذشته است. درباره اینکه چه جنونی برخی کشورهای دلارزده و بره‌های هارشده منطقه را واداشت که داعش را ابزاری برای نیل به اهداف بلندپروازانه و سلطه‌جویانه خودشان بکنند را بارها بحث کرده‌ایم. اینکه آیا این غول وحشی از بطری درآمده به تنهایی می‌تواند به راه خود رود و از عهده هزینه‌های نظامی و اجتماعی خود برآید؟»
نویسنده معقتد است: «اکنون جهان آزمون بزرگی را در سوریه پشت‌سر گذاشته است. به دولت سوریه اگر هر انتقادی هم وارد بود، اکنون آمادگی بیشتری از همیشه برای همکاری و ائتلاف ملی دارد. کسانی که پس از شورش دو‌سال گذشته از ارتش بریدند و گروهی به نام ارتش آزادی تشکیل دادند، اکثرا با فرهنگی عقب‌مانده به همین داعشیان پیوستند و عملا مشروعیت و مقبولیت نزد مردم را از دست داده‌اند.»
مقاله شرق در نهایت نظر داده که: «افرادی که از پنج قاره آمده‌اند و براساس گزارش‌های مستند، حالا دیگر اگر پشیمان شوند نیز راه خروج از میان این جانیان را ندارند! باید آشتی و همکاری را به مردم رنج‌دیده سوریه هدیه کرد تا این بلا و میکروبی که از انزوای آزمایشگاه پرورندگانش هم خارج شده است به‌کلی حذف شود! باید به نیروهای عراقی و کرد کمک شود. از طرف ایران و از شرق و غرب، همه باید پس از کسب تجربه‌ای با هزینه سنگین، منطقه و جهان را از این مصیبت برهانند!»
