یاد گرفتم رک باشم

یازدهمین جشن «انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران» با تمام حواشی‌اش باعث شد برخی از زخم‌های کهنه سر باز کنند، اما دست‌کم در شفافیت روابط در سینما نقشی مهم داشت.

سینما هم مثل زندگی فقط مکان دوستی، ‌صلح و عشق نیست. برای تداوم در سینما باید مثل زندگی مبارزه کرد و هیچ انگیزه‌ای به اندازه بقا برای ماندن و نام نیک به‌دست‌آوردن نمی‌تواند انسان را به حرکت وادارد.

روابط هنرمندان هم مثل آدم‌های عادی است. برخی‌ها همدیگر را دوست دارند و بعضی‌ها هم با هم خوب نیستند، اما از آنجا که اغلب، پوسته انواع و اقسام مراسم‌ها در ایران با تعارفات و رودربایستی‌های روزمره می‌گذرد، ‌ظاهرا عادت کرده‌ایم شاهد ویترینی باشیم از انواع دوستی‌ها،‌ خوبی‌ها و خوشی‌ها!

درنهایت هم تیر نقد‌ها و سوزش نیش‌ها نصیب افراد خارج از قاب می‌شود، اما در این جشن این‌بار همه تیرها به سمت خود اهالی سینما نشانه گرفته شد که کاملا هم طبیعی است. یکی از حواشی این مراسم، سخنان جمشید مشایخی بود.

او در این جشن عنوان کرد: «یاد گرفتم که مانند زنده‌یاد «علی معلم» رک باشم و حرف‌هایم را بزنم. اگر من می‌دانستم که فقط یک هنرپیشه برای منتقدان مطرح است،‌ سال‌ها پیش این کار را رها می‌کردم. این مسئله را جدی می‌گویم. گویا سایرین در تئاتر و سینما زحمت نکشیده‌اند که فقط یک نفر را نشان می‌دهند».

هرچند که او به‌صراحت نام بازیگری را بیان نکرد، اما به دلیل اشاره مجری مراسم به عزت‌الله انتظامی قبل از سخنان مشایخی،‌ مشخص شد که منظور مشایخی چه کسی است.

بلافاصله بعد از آن، بازیگر باسابقه سینما مراسم را ترک کرد، اما اظهارات بعد از او و حتی در روزهای بعد از مراسم مباحثی را مطرح کرد. تا اینکه جمشید مشایخی بعد از‌ آن در گفت‌وگویی تصویری بر مواضع خود پافشاری کرد و به‌صراحت بیان کرد که نظراتم همانی است که بیان کردم. به‌هرحال اظهارنظر جمشید مشایخی ورای هرگونه داوری، یک عقیده است و ابراز و بیان عقیده حق هر کسی است. بااین‌حال اگر هم با نظرات او موافق نباشیم، او همچنان بازیگر خوبی است و نقش‌هایی به‌یادماندنی در سینمای ایران بازی کرده است.

با این نگاه سراغ او رفتیم و خواستار توضیح بیشتری درباره آن مراسم شدیم، اما مشایخی به‌آرامی از کنار این سؤال گذشت و در پاسخ سؤالمان فقط گفت: «من علاقه عجیب زیادی به فردوسی دارم. فردوسی در حق این سرزمین و فرهنگش کار بسیار بزرگی کرد. به نظرم داستان‌های شاهنامه هرکدام مطالب زیادی برای چگونگی زندگی‌کردن به ما انسان‌ها می‌آموزد و نکته جالب این است که داستان‌های شاهنامه همچنان بعد از گذر هزار سال تازه هستند و می‌توان در زندگی امروزی از آن استفاده کرد. حالا هم باید زندگی کرد و هر کسی باید کار خودش را انجام دهد. چون زندگی چیزی جز زندگی‌کردن نیست».

این بازیگر سینما در ادامه افزود: «مهم‌ترین نکته در زندگی این است که هر حرفی زده می‌شود،‌ درکی درست و نکات منطقی از آن دریافت کرد و به جان خرید وگرنه هیچ چیزی در زندگی ماندگار نیست. من هم در سینما دوبار نقش شاه و دوبار هم نقش کارگر شهرداری را بازی کردم که البته برخی‌ها معترض شدند که چرا. من هم گفتم بازیگر می‌تواند هر نقشی را بازی کند؛ ‌منتها به بهترین شکل باید کارش را درست انجام دهد.

هر کسی وظیفه‌ای دارد و هنرمند هم باید به وظیفه‌اش عمل کند و البته بدون مردم کار به جایی نمی‌رسد و من هم به عشق مردم همچنان سرپا هستم».جمشید مشایخی در ادامه گفت‌وگو با «شرق» افزود: «این روزها من و یوسف مرادیان و حسین نظری دورهم جمع شده‌ایم و ایده‌ای را پرورش داده‌ایم. طرح آن را یوسف مرادیان نوشته که اتفاقا قلم خوبی دارد. حالا هم قرار است آن طرح را به فیلم‌نامه‌نویسی حرفه‌ای بدهیم تا بعد از نگارش کامل ان‌شاءالله بتوان فیلمی از آن ساخت».

این بازیگر در ادامه مطرح کرد: «مدت سه سال است که سفیر سلامت مؤسسه موعود هستم که سال گذشته نشان سفیر سلامت را به آقای طالقانی، ‌مربی کشتی، دادم. امسال هم قرار است در ٩ اردیبهشت این نشان را به آقای جمشید هاشم‌پور (آریا) تقدیم کنم».

او همچنین افزود :«این روزها هم از شبکه پنج سیما سریال «در جست‌وجوی آرامش»، به کارگردانی سعید سهیلی پخش می‌شود و من در آن بازی کرده‌ام. ایفاگر نقش پدری هستم که متأسفانه اتفاق ناگواری برای دخترش می‌افتد و...، به نظرم سریال خوبی شده. به‌خصوص آقای سهیلی که انسانی کاربلد و نیکی هستند و از همکاری با ایشان در این سریال خوشحال هستم».