هراس بزرگ شرکت‌های نفتی!
تصور کنید اداره شرکت نفتی بزرگی را در دست دارید و گزارش‌های زیادی درباره شهرها و کشورهای مختلف می‌خوانید که فروش ماشین‌های بنزینی را ممنوع می‌کنند.
فرادید | تصور کنید اداره شرکت نفتی بزرگی را در دست دارید و گزارش‌های زیادی درباره شهرها و کشورهای مختلف می‌خوانید که فروش ماشین‌های بنزینی را ممنوع می‌کنند.
به گزارش فرادید؛ احتمالاً اهمیتی نمی‌دادید. مگه نه؟ نگاهی به‌حساب بانکی‌تان می‌اندازید و می‌بینید آن‌قدر پول‌دارید که تا چهار نسل بعد از شما هم بدون حتی یک روز کار کردن در آسایش زندگی کنند. حال به این فکر می‌کنید که چگونه از زمان باقی‌مانده بهترین استفاده را کنید.
اما این افراد بدون لجاجت و حریص بودن به اینجا نرسیدند، پس امکان ندارد اجازه دهند چنین اتفاقی بیفتند. سوخت‌های فسیلی به دشمن درجه یکِ سیاره ما تبدیل‌شده‌اند و این‌ها شرکت‌هایی هستند که بلای جانِ زمین را تأمین می‌کنند. ناگهان خود را در خطر یافته‌اند و از این حالت خوششان نمی‌آید.
اولین شرکتی که صدای اعتراضش بلند شد "شرکت نفت شِل" بود. این غول نفتی آنگلو- داچ نگران است که چنین سیاست‌هایی مانع توسعه موتورهای دیزلی و گازسوز شود و مسائل آلودگی هوا و افزایش گازهای گلخانه‌ای به یک "پیش‌گویی خودانجام" تبدیل شوند.
"گای اوتن" رئیس بخش استراتژی شرکت شِل گفت که از تلاش‌ها برای کاهش انتشار کربن و آلودگی هوا حمایت می‌کنند، اما معتقد نیستند که انتخاب راه‌حل این مشکل باید به دست دولت‌ها باشد.
اوتن در مصاحبه‌ای با "فایننشال تایمز" استدلال کرد که تعیین مالیات برای انتشار کربن می‌تواند رویکرد و راه‌حل بهتری باشد. اوتن گفت: "بر روی کربن جریمه بگذارید، سپس عقب بایستید و هیاهوی تکنولوژی برای یافتن ارزان‌ترین راه‌حل را مشاهده کنید."
و حتی یک‌لحظه هم پیش خودتان فکر نکنید که حرف اوتن جانب‌دارانه است. برعکس: او می‌گوید اعمال فشار مستمر برای کاهش کربن، سه برابر بیشتر از وادار کردن مردم به خرید ماشین‌های الکتریکی جواب می‌دهد و تقاضا برای سوخت‌های فسیلی را کم می‌کند. اما چگونه؟ توضیحی نداد!
اما ما معتقدیم او اشتباه می‌کند. تولیدکنندگان خودرو در حال حاضر نیز در حل مسئله انتشار کربن مشکلات زیادی دارند و آن‌قدرها که باید برای ایجاد تغییر تلاش نمی‌کنند. بعلاوه، حتی یک موتور بنزینی کم‌مصرف و کارآمد هم درنهایت یک موتور بنزینی است و هر طور که نگاه کنیم در مقایسه با ماشین‌های الکتریکی آلودگی بیشتری ایجاد می‌کند.
تولیدکنندگان خودرو در مواجهه با محدودیت‌های شدید و ماجرای "رسوایی آلایندگی ماشین‌های فولکس‌واگن" که هنوز از خاطرشان نرفته، احتمالاً خودشان تنها راه‌حل موجود را انتخاب کرده و به تولید ماشین‌های الکتریکی روی می‌آورند. بنابراین آنچه اوتن می‌گوید تنها مسیری متفاوت برای دستیابی به همان هدف قدیمی است.
در حال حاضر بزرگ‌ترین کشورهایی که خودروهای دیزلی را ممنوع کرده‌اند فرانسه و انگلیس هستند و انگار نروژ نیز بدون اعمال هیچ قانون خاصی دارد به این هدف می‌رسد. اما چین در تصمیم‌گیری تردید کرده است. چین بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان است و هرگونه تغییری شدیداً صنعت خودروسازی‌اش را مختل می‌کند.
این اختلال دامن‌گیر شرکت‌های بزرگ نفتی نیز می‌شود. تقاضا برای محصولشان به این آسانی از میان نمی‌رود، اما ممکن است افت کند. نفت جایگاه فوق‌العاده خود به‌عنوان کالایی که تعیین‌کننده قیمت تقریباً همه‌چیز در جهان است را از دست می‌دهد و برق جای آن را می‌گیرد. بسیاری از شرکت‌ها دارند در هر دو زمینه فعالیت می‌کنند، اما به این معنا نیست که آسان و راحت از روند قدیمی خود دست می‌کشند.
مشاهده نحوه و روند تغییرات در دهه‌های آینده بسیار جالب خواهد بود. فعلاً هر چه می‌شنویم وعده‌هایی در راستای انقلاب EV (الکترون‌ولت) است. از سوی دیگر شرکت‌های قدرتمند نفتی و دولت جدید آمریکا را داریم که از پذیرش تغییر سر باز می‌زند. نقش آمریکا در این مسئله مهم است و به همین دلیل انتخابات آینده آمریکا در سال 2020 اهمیت ویژه‌ای خواهد داشت.
منبع: autoevolution
ترجمه: گلناز یغمایی
