مونیکا بلوچى، هنرپیشه ایتالیایى - بین المللی

مونیکا بلوچی (Bellucci Monica)، با نام کامل مونیکا آنا ماریا بلوچی، بازیگر و مدل ایتالیایی زادۀ ۳۰ سپتامبر ۱۹۶۴ است. اولین حضور هالیوودی او در نقش عروس دراکولا در فیلم "دراکولای برام استوکر" فرانسیس فورد کاپولا بود.

اما درخشش جهانی بلوچی با فیلم "مالنا" ساختۀ جوزپه تورناتوره رخ داد، به هر حال بازی او در مالنا یک مشخصۀ منحصر به فرد داشت. او بدون داشتن دیالوگی در فیلم تا حد یک ستاره درخشید.

بلوچی در سال ۱۹۶۴ در یکی از روستاهای اومبریا در ایتالیا به دنیا آمد. او پس از اتمام تحصیلات متوسطه برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ حقوق به شهر می‌رود. برای کمک هزینۀ تحصیل به صورت آزاد به کار مدلینگ مشغول بود و بعد از مدتی تحصیلات دانشگاهی را رها می‌کند تا تمام وقت به این کار بپردازد.

در ابتدا هدف وی این بود که روزی در حرفه وکالت شروع به فعالیت کند. مونیکا تصمیم به آغاز فعالیت به عنوان مدل (مدلینگ) کرد تا بتواند تا حدودی از پس تأمین شهریه دانشگاه پروجیا برآید. اما البته زندگی پر زرق و برق و فریبنده در حرفۀ مدلینگ - شامل مسافرت و درآمدِ بالا -او را وسوسه کرد تا از رشتۀ حقوق فاصله بگیرد. در سال ۱۹۸۸ به یکی از مراکز مُد و فشن اروپا نقل مکان کرد. در آنجا او با رئیس کمپانی"اِلیت مُدل" قرارداد امضا کرد و کار بسیار زیادی به دست آورد.

تا سال ۱۹۸۹ با این کمپانی به موفقیت های بسیاری دست پیدا کرد و نام خود و کمپانی را در پاریس و حتی تا آن سوی اقیانوس اطلس بر سر زبان ها انداخت. اگرچه او با این کمپانی به موفقیت های زیادی دست پیدا کرد اما از این شرکت جدا شد و دوره های کوتاهی را هم در دو کمپانی بزرگ دیگر "دی اند جی" و "اِل" گذراند و بیش از پیش به موفقیت دست پیدا کرد و پیشرفت کرد.

دیگر همه بلوچی را به عنوان مدل می شناختند. اما مدتی بعد اوضاع تغییر کرد. او اولین فیلمش را در سال ۱۹۹۰ در فیلم ایتالیایی "زندگی با کودکان" بازی کرد و سپس در همین سال در یک فیلم دیگر با نام "قرعه کشی" ظاهر شد.

او اولین نقش هالیوودی خود را در سال ۱۹۹۲ در فیلمی با نام "دراکولای برام استوکر" به دست آورد. سپس در یکی دو فیلم ایتالیایی دیگر و در سال ۱۹۹۵ در یک فیلم تلویزیونی در نقش همسری مصری بازی کرد. اما سکوی پرتاب او بازی در فیلم فرانسوی "آپارتمان" در سال ۱۹۹۶بود.

بعد از ایفای نقش در بیشتر فیلم های اروپایی، بالاخره در حساس ترین و معروف ترین نقش خود در سال ۲۰۰۰ بازی کرد. مونیکا بلوچی را پس از این فیلم همه دیگر در سرتاسر جهان می شناختند. او با بازی در فیلم ایتالیایی "ماِلنا " در نقش اصلی به حداکثر موفقیت دست پیدا کرد. در سال ۲۰۰۱ در فیلم درام اکشن تاریخی "برادری گرگ" و سپس در "آستریکس و اُبلیکس : مأموریت کلئوپاترا" در نقش کلئوپاترا ظاهر شد.

در فیلمی با نام "اشک های خورشید" (2003) در کنار بروس ویلیس به ایفای نقش پرداخت. در سال 2003، در قسمت دوم فیلم علمی تخیلی موفق "ماتریکس" با عنوان "بارگذاری مجدد ماتریکس" ظاهر شد. وی در دو قسمت بعدی این مجموعه با نام های "ماتریکس را وارد کنید" و "انقلاب های ماتریکس" نیز حضور یافت.

سپس در "مصایب مسیح" (2004) ساختۀ مل گیبسون، نقش مریم مجدلیه را ایفا کرد. وی دوباره در یک فیلم فرانسوی دیگر با اسم "مأمورین مخفی" (2004) ظاهر شد. در ادامه در اکشن فانتزی "برادران گریم" (2005) نقش ملکه را در مقابل مت دیمن و هیث لجر در نقش برادران گریم بازی کرد.

بلوچی بعد ها در سال 2010 در درامی بر اساس زندگی واقعی به نام "افشاگر" در مقابل ریچل وایس و در 2011 در کمدی رمانتیک ایتالیایی "راهنمای عشق 3" در کنار رابرت دنیرو بازی کرد. سپس برای بازی در مقابل دنیل کریگ در "اسپکتر" (2015) از مجموعه فیلم های جیمز باند انتخاب شد.

بلوچی از همسر دوم خود، ونسان کسل، دو دختر به نام های دِوا و لئونی دارد. این زوج در سال 2013 از هم جدا شدند.

نکاتی دربارۀ مونیکا بلوچی
1. او زبان های ایتالیایی، انگلیسی، فرانسوی، فارسی و اسپانیایی را به خوبی صحبت می کند.

2. در نوامبر 2004، از سوی بینندگان برنامۀ تلویزیون فرانسه به نام "زیباترین زن دنیا" ، به عنوان زیباترین زن دنیا انتخاب شد.

3. فیلم مورد علاقۀ وی "یک روز بخصوص" (1977) ساختۀ اتوره اسکولا است.

4. نقش او در فیلم "مورد سوء ظن" (2000)، در نسخۀ اصلی، یعنی فیلم "تحت بازداشت" (1981) توسط رومی اشنایدر ایفا شده بود.

5. در یک مصاحبه گفته است که سوفیا لورن و کلودیا کاردیناله الهام بخش وی در بازیگری بوده اند.

6. از حامیان تیم ملی فوتبال ایتالیا است.

7. مجسمه ای مومی از او در موزۀ گرون پاریس وجود دارد.

8. در سال 2007، مجلۀ امپایر وی را در رتبۀ سی و پنجم از فهرست 100 شخص جذاب ستاره های تاریخ سینما قرار داد.

نقل قول‌ها
• هوش بشر در سطح فناوری رشد کرده است، نه در سطح احساسات.

• من نسبت به خودم احساس خوبی دارم و با خودم راحتم، اما نه به این دلیل که زیبا هستم. افراد زیادی را می شناسم که زیبا هستند و زندگی شان وحشتناک است. آنها اصلاً با خودشان راحت نیستند. راحت بودن به این که شما چه شکلی هستید ربطی ندارد، بلکه به این مربوط است که چه احساسی دارید. من آدم خوش شانسی هستم، چون بسیار دوست داشته شده ام. و خانوادۀ بسیار خوبی داشته ام.

• بازیگری به معنی حرف زدن نیست. هالی هانتر در "پیانو" (1993) یک کلمه حرف نزد ولی برندۀ اسکار شد.

• من در پاریس زندگی می کنم، اما خود را دختر اروپا می دانم.

• زمانی که پیر شوم، ترجیح می دهم بچه هایم را نگاه کنم تا فیلم هایم را.

• به عنوان یک اروپایی، نیاز دارم که در اروپا بمانم و فیلم های ایتالیایی و فرانسوی بازی کنم. آمدن به آمریکا برایم یک جور کار جالب است.

• فکر می کنم این چیزی است که تمام کشورها، آمریکا، ایتالیا، فرانسه، انگلیس، همه جا را فرا گرفته. شما همۀ این آدم ها را می بینید که بلد نیستند آواز بخوانند، بلد نیستند برقصند، ولی باز هم معروف می شوند. یعنی فقط معروف هستند. و به نظر من این فرآیند خطرناکی است.

• من هرگز نمی توانم آنجا [در آمریکا] زندگی کنم. آنها مجذوب جوانی و زیبایی هستند، خیلی بیشتر از ما. این مسأله در آمریکا باعث می شود که بازیگران زن وقتی به چهل سالگی می رسند، دیوانه شوند. صنعت فیلم خواهان افراد جوان است. در ضمن آنها جور دیگری از زنان (نسبت به من) را می پسندند. من هرگز لاغر نخواهم شد. سال پیش صاحب فرزند شدم و خیلی تنبلی کردم. من عاشق خوردن هستم. چه اهمیتی دارد؟ من طبیعی ام.

• می دانم که زیبایی مقداری کنجکاوی با خود می آورد. اما، همان طور که اسکار وایلد گفته، زیبایی فقط پنج دقیقه دوام می آورد، اگر چیز دیگری برای برانگیختن آن کنجکاوی نداشته باشید. فکر نمی کنم که اگر فقط زیبا بودم، می توانستم چنین شغلی داشته باشم. کارگردان ها به خاطر زیبایی تان نیست که با شما تماس می گیرند، بلکه به خاطر استعدادتان است.

منبع: برترین‌ها