کسی ترامپ را مهار خواهد کرد؟
دونالد ترامپ وارث خاورمیانه‌ای شده که درگیر بحران و جنگ داخلی است و تنها در دو مورد، آرامشی متزلزل برقرار بوده است، یعنی مناقشه اسرائیل و فلسطین و برنامه هسته‌ای ایران. او با تصمیماتی که به میل خود و بر خلاف توصیه شدید گروه امنیت ملی خود اتخاذ کرد، وضعیت موجود را در هر دو زمینه در معرض خطر قرار داده است. درحال‌حاضر مساله این است که آیا کنگره یا متحدان اروپایی آمریکا او را از سومین اقدام فاجعه بار احتمالی بازخواهند داشت.
هر بار ترامپ که در گفت‌وگو با آنان عصبانی می‌شد و اصرار می‌کرد که کاری نخواهد کرد که باراک اوباما، جورج دبلیو بوش یا بیل کلینتون انجام داده‌اند، بر خشم خود غلبه می‌کرد. او این واقعیت را مخفی نمی‌کرد که انگیزه اصلی - و شاید تنها انگیزه‌اش- اثبات این است که رئیس‌جمهوری متفاوت و تا حدی بهتر از روسای جمهوری قبلی است. او هنگام اعلام تصمیمش درباره [بیتالمقدس] گفت: «روسای جمهوری قبلی در عمل به وعده خود شکست خوردند. اما من به قولم عمل می‌کنم.»
مشاوران ترامپ تلاش کرده‌اند این تصمیم‌های عجولانه را در قالب چیزی شبیه راهبرد ارائه کنند: جلب حمایت کنگره و متحدان اروپایی در تلاش برای رفع نقاط ضعف توافق هسته‌ای و طرح صلح خاورمیانه‌ای که فلسطینی‌ها و اعراب را به مسیر دیپلماسی باز می‌گرداند؛ اما این یک ظاهرسازی است. در واقع، نه ترامپ، و نه هیچ‌یک از اعضای دولت درباره تصمیم‌های وی برنامه‌ریزی نکرده‌اند و برای مقابله با پیامدهای این تصمیم‌ها نیز آمادگی ندارند؛ حال، چه این پیامد از سرگیری خشونت در سرزمین‌های فلسطینی باشد، چه افزایش اختلاف با متحدان مهم آمریکا.
پیامدهای این تصمیم‌ها همین حالا نیز تا حدی مشهود است. رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، هفته پیش که برای سفر دوره‌ای به اروپا رفته بود، در بروکسل با برخورد سردی روبه‌رو شد. وزیران خارجه کشورهای اروپایی در توصیف تصمیم ترامپ درباره قدس از واژه‌هایی همچون «بسیار خطرناک» و «فاجعه‌بار» استفاده کردند. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد در کرانه باختری شورش به پا شد. آمریکایی‌ها فقط می‌توانند امیدوار باشند که افراط‌گرایان عرب در مکان‌های دیگر به قدری درگیر مناقشات دیگر شوند که مشابه حملات بنغازی، اهداف آمریکایی را هدف قرار ندهند. ایران بزرگ‌ترین ذی‌نفع این بی‌فکری ترامپ است.
کارکنان وی، سران کنگره از هر دو حزب و سران اروپا از این موضوع نگران هستند. ازآنجا که بازرسان سازمان ملل بارها تبعیت ایران از توافق هسته‌ای را تایید کرده‌اند، نه اروپایی‌ها و نه روسیه و چین اقدام ترامپ در لغو توافق را نخواهند پذیرفت. ایران گزینه‌های خوشایندی پیش‌رو خواهد داشت: اینکه همچنان از توافق هسته‌ای تبعیت کند و آمریکا را منزوی کند، یا از اقدام آمریکا در اعمال دوباره تحریم‌ها به‌عنوان بهانه‌ای برای از سرگیری ذخیره اورانیوم غنی شده در سطح بالا استفاده کند. ترامپ هیچ راهی به جز جنگ نخواهد داشت که آمریکا هیچ‌گونه آمادگی برای آن ندارد.
