تئاتر‌های سخیف جذاب‌تر شده‌اند
متأسفانه در ایران نمایشنامه‌نویسان و تئاتر‌های عامه‌پسند توانستند از لحاظ اقتصادی جایگاه‌هایی پیدا کنند و این به تئاتر فاخر ضربه می‌زند. این امر در کشور‌های دیگر هم صادق است، اما در کشوری مانند فرانسه دولت از نمایشنامه‌ها و تئاتر‌های غیرتجاری استقبال و حمایت مالی می‌کند.
کد خبر :
۴۸۲۳۶
بازدید :
۱۵۷۳
حمید امجد معتقد است: متأسفانه تئاتر‌های سخیف جذاب‌تر از تئاتر‌های حرفه‌ای شده‌اند.
لوک تارتار، نمایشنامه‌نویس فرانسوی و حمید امجد، کارگردان و نمایشنامه‌نویس شناخته‌شده کشورمان، در دومین پنل گفت‌وگوی سیوششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نقطه نظرات خود را درباره «جایگاه متن در تئاتر امروز» مطرح و به سؤالات حاضران درباره این موضوع پاسخ دادند.
دومین پنل گفت‌وگوی جایزه ادبیات نمایشی سیوششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با مشارکت نشر نیماژ و خانه هنرمندان ایران، عصر روز جمعه، ١٥ دی‌ماه جاری، در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
اصغر نوری، مدیر بخش جایزه ادبیات نمایشی سیوششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر که همانند روز قبل اجرای آن را برعهده داشت، ابتدا در سخنانی با بیان اینکه تصور ما این است که مشکلاتی که در ایران در حوزه تئاتر وجود دارد در کشور‌های دیگر وجود ندارد، اما با صحبت‌های دیروز انزو کرمن متوجه می‌شویم همه به‌نوعی درگیر مشکلات هستند، گفت: متأسفانه در ایران نمایشنامه‌نویسان و تئاتر‌های عامه‌پسند توانستند از لحاظ اقتصادی جایگاه‌هایی پیدا کنند و این به تئاتر فاخر ضربه می‌زند. این امر در کشور‌های دیگر هم صادق است، اما در کشوری مانند فرانسه دولت از نمایشنامه‌ها و تئاتر‌های غیرتجاری استقبال و حمایت مالی می‌کند.
پس از سخنان نوری، حمید امجد به‌عنوان سخنران این پنل گفت: متأسفانه تئاتر‌های سخیف جذاب‌تر از تئاتر‌های حرفه‌ای شده‌اند. هایدگر در تعریف شعر می‌گوید: «شعر حاصل هم‌زمانی اندیشیدن و ساختن است» که اندیشه همان ایده و ساختن امر بالفعل یا ساختن تجربه است.
ایده همان تصور و فکر است که در ذهن داریم، بین ایده و تجربه باید تعادلی برقرار باشد. در‌غیر‌این‌صورت باعث ایجاد ذهنیت ایدئولوژیک می‌شود، تجربه بدون ایده معیار ارزش‌گذاری ندارد، خیلی از تجربه‌ها می‌تواند حاصل تجربه آنی باشد. در ادبیات مواد و مصالح همان کلمه‌ها هستند. در واقع ما با کلام می‌اندیشیم و کلمه مواد و مصالح تجربه می‌شود و هم‌زمانی ایده و تجربه اتفاق می‌افتد.
امجد افزود: در تئاتر هر چه پروداکشن بیشتر باشد؛ مانند عوامل سخت‌افزاری، تعداد هنرمندان زمان و مکان گویی یک نوع فرسایش ایجاد می‌شود و هم‌زمانی ایده و تجربه اتفاق نمی‌افتد.
او با بیان اینکه ایده و متن و عمل نوشتن مهارت و شرایط خاص خود را دارد، ادامه داد: برخی می‌گویند باید تئاتر متن‌محور را کنار گذاشت و اجرا جایگزین آن شود که آن زمان به پست‌مدرن معروف شد و البته رنگ باخت. متأسفانه در ایران قبل از اینکه ایده را بیازماییم آن را اجرا می‌کنیم.
حمید امجد همچنین با اشاره به اینکه ما جامعه‌ای شفاهی داریم، عنوان کرد: مسئله این است که فرهنگ امری مکتوب است و اجرا و نمایش هم باید مکتوب باشند. اندیشیدن برای گسترش نمی‌تواند شفاهی بماند. ما همیشه به متن پر از جزئیات نیاز نداریم مهم آن است که چه می‌خواهد به وجود بیاید و چقدر به ظرفیت اجرائی نیاز دارد و متن و اجرا به هم وابسته‌اند.
پس از سخنان حمید امجد، لوک تارتار، نمایشنامه‌نویس فرانسوی، در سخنان خود درباره تحولات اروپا از دهه ٧٠ به بعد در فرم و میزانسن و نمایشنامه گفت: در فرانسه زمانی قدرت مطلق به دست کارگردان‌ها افتاد، مدتی طولانی نمایش‌ها رویکرد میزانسنی داشتند و نمایشنامه‌نویسان جایگاه خود را از دست دادند. وزیر فرهنگ فرانسه تمهیدی اندیشید برای کمک به متن‌هایی که خلاقیت داشتند؛ کمک‌هایی نظیر بورس و .... الان نمایشنامه‌نویس جایگاه و اهمیت خود را دارد.
تارتار در ادامه این نشست از تجربیات خود درباره کار با نوجوان‌ها و دغدغه‌اش درباره آن‌ها گفت و اینکه تمام کار‌ها مشکلات و سختی دارد، اما برای انجام و اثبات آن باید جنگید، باید دوباره جایگاه متن و نویسنده ابداع شود و ابزار کار کلمه است، متن یکی از عناصری است که اجرا را تشکیل می‌دهد.
پس از سخنان این نمایشنامه‌نویس فرانسوی از دو کتاب «هوس کشتن روی نوک زبان و اکتینگ»، نوشته زویه دورنژه با ترجمه زیبا خادم حقیقت و کتاب «درست آخر دنیا و داستان عشق» نوشته ژان لوک لگراس و ترجمه زیبا خادم‌حقیقت که از سوی انتشارات نیماژ روانه بازار کتاب شده، رونمایی شد. در این نشست چهره‌هایی همچون محمدرضا خاکی، فارس باقری، سلما سلامتی و... از جمله هنرمندان حاضر بودند.
۰
