عوارض آپاندیس

اما بهتر است بدانید آشنایی با علائم این بیماری می‌تواند به تشخیص زودهنگام آن و جلوگیری از عوارض خطرناك آن كمك كند، بنابراین بهتر است تا آنجایی كه می‌توانید اطلاعات خود را درمورد آن افزایش دهید.

آپاندیس چیست؟
محل قرارگیری آپاندیس از روی بدن، پایین شكم، سمت راست و از داخل بدن در محل اتصال روده باریك به روده بزرگ است. آپاندیس یك زائده طبیعی در بدن به شمار می‌آید و كارایی آن خیلی شناخته شده نیست. موضوع نگران‌كننده در اصل، آپاندیسیت یا التهاب آپاندیس است. داخل آپاندیس یك مجرای باریك وجود دارد. اگر این مجرا به هر دلیلی بسته شود، ترشحات در پشت آن جمع می‌شوند و از آنجایی كه معمولا در داخل روده‌ها فلور میكروبی وجود دارد، رشد میكروب‌های بیماری‌زا در این قسمت بالا می‌رود و علائم آپاندیسیت را ایجاد می‌كند.

وظایف و كارایی آپاندیس خیلی شناخته شده نیست اما باید درنظر داشت كه هیچ ارگانی در بدن بدون حكمت ساخته نشده است و حتما وظایفی دارد كه ما از آن مطلع نیستیم. به هر حال تاكنون عوارضی در مورد نبود آپاندیس در بدن گزارش نشده است.

گاهی اوقات مطرح می‌شود كه آپاندیس در سیستم ایمنی بدن نقش دارد اما این موضوع هنوز به اثبات نرسیده است. در اطراف آپاندیس غدد لنفاوی زیادی وجود دارد و كودكان هنگامی كه دچار سرماخوردگی عفونی می‌شوند، این غدد لنفاوی ملتهب می‌شوند و ممكن است دردهایی در زیر شكم مانند دردهای آپاندیس ایجاد كنند كه این دردها با برطرف شدن سرماخوردگی بهبود پیدا می‌كنند.

داخل آپاندیس یك مجرای باریك وجود دارد. اگر این مجرا به هر دلیلی بسته شود، ترشحات در پشت آن جمع می‌شوند و از آنجایی كه معمولا در داخل روده‌ها فلور میكروبی وجود دارد، رشد میكروب‌های بیماری‌زا در این قسمت بالا می‌رود و علائم آپاندیسیت را ایجاد می‌كند

یك تصمیم حیاتی
به‌رغم پیشرفت‌های موجود در علم پزشكی، اگر آپاندیس پاره شود احتمال مرگ و میر بر اثر آن بسیار بالاست، بنابراین سرعت عمل در تشخیص این بیماری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به همین دلیل است كه جراحان معمولا در مورد بیمارانی كه علائم مشكوك به آپاندیسیت دارند، بسیار سریع تصمیم به جراحی می‌گیرند. در علم پزشكی مجاز است كه از هر 100 عمل جراحی آپاندیس، در 20 مورد از آنها آپاندیس طبیعی و سالم باشد.

این یك قانون محسوب می‌شود، زیرا درمان نشدن و پاره شدن آپاندیسیت می‌تواند منجر به آبسه شكمی، پریتونیت و در نهایت مرگ بیمار شود، به همین دلیل با مشكوك شدن به علائم آپاندیسیت باید هرچه سریع‌تر آن را جراحی كرد.

جراحان همیشه سود و زیان این كار را می‌سنجند؛ زیان یك آپاندیس پاره شده مساوی است با مرگ بیمار، درحالی كه اگر تصمیم به جراحی سریع‌تر گرفته شود و بعد مشخص شود كه آپاندیس طبیعی بوده است، زیانی به بیمار وارد نخواهد شد.

علائم و درد حاصل از آپاندیسیت، همیشه یكسان نیست و همیشه از بالای شكم و دور ناف شروع نمی‌شود. درد آن می‌تواند مشابه درد كیسه صفرا باشد یا در طرف چپ شكم یا بیشتر در ناحیه لگن باشد. ممكن است بیمار با علائمی مانند تب، بی‌اشتهایی، تهوع و اسهال به پزشك مراجعه كند.

همچنین شدت علائم با شدت بیماری همخوانی ندارد، یعنی ممكن است درد بیمار بسیار خفیف باشد اما هنگام عمل مشخص شود كه آپاندیس او پاره شده است و برعكس ممكن است درد بیمار بسیار شدید باشد و بعد مشخص شود كه بیماری در مراحل اولیه‌اش بوده است. پزشك همیشه باید بدترین حالت را درنظر بگیرد، زیرا هدف، نجات جان بیمار است، بنابراین چه درد خفیف باشد یا شدید، باید در اسرع وقت بیمار را جراحی كرد.

خانم‌های جوان حساس‌ترند
اما در مورد خانم‌های جوان باید بیشتر دقت كرد، زیرا دردهای تخمدانی ممكن است با درد آپاندیسیت اشتباه شود و در صورتی كه جراحی صورت بگیرد، ممكن است درصدی چسبندگی ایجاد می‌شود. هر نوع جراحی كه داخل بدن انجام گیرد معمولا مقداری چسبندگی ایجاد می‌كند. ایجاد چسبندگی در تمام قسمت‌های شكم مشكل‌زا نیست اما در یك خانم جوان، وجود چسبندگی در پایین شكم و لگن می‌تواند باعث نازایی شود، بنابراین لازم است درباره خانم‌ها تست‌های تكمیلی بیشتری انجام شود و تحت‌نظر پزشك قرار گیرند و به‌طور مرتب معاینه شوند.

این مراقبت‌ها همیشه به این معنی نیست كه شخص بیماری خطرناكی دارد بلكه پزشك می‌خواهد با قطعیت بیشتری بیماری را تشخیص دهد. درحالی كه اگر همین علائم و شدت درد در آقایان دیده شود، بهتر است كه سریع‌تر جراحی صورت گیرد، زیرا اینجا دیگر بحث چسبندگی و نازایی مطرح نیست. برای تشخیص آپاندیسیت، روش‌های مختلفی وجود دارد. می‌توان از سی تی اسكن،‌ ام آر آی و سونوگرافی نیز استفاده كرد. اما بهترین روش، شرح حال گرفتن از بیمار و تحت‌نظر گرفتن اوست.

عارضه خطرناك
در صورتی كه آپاندیسیت دیر تشخیص داده شود، ممكن است در محل آن آبسه ایجاد شود. آبسه در واقع نوعی واكنش دفاعی بدن محسوب می‌شود. در هر جایی از بدن كه میكروب وارد می‌شود، بدن شروع به مقابله با آن می‌كند، گلبول‌های سفید خون افزایش پیدا می‌كنند و مقدار زیادی مایع حاوی پروتئین از عروق ترشح می‌شود. این پروتئین‌ها به محلی كه میكروب وجود دارد می‌روند و در آنجا به یكدیگر متصل می‌شوند و یك حفره ایجاد می‌كنند تا عفونت را در همان محدوده نگه دارند و اثرگذاری گلبول‌های سفید خون را بالا ببرند.

در صورتی كه بدن نتواند میكروب را از بین ببرد، میكروب شروع به تكثیر می‌كند و كیستی حاوی ترشحات چركی ایجاد می‌كند. این كیست آبسه نام دارد و تنها راه درمانش، تخلیه كردن آن است. برای تخلیه آن روش‌های مختلفی وجود دارد. برای مثال می‌توان از بیرون بدن و با استفاده از یك سوزن، محتویات داخل كیست را بیرون كشید. گاهی اوقات نیز برای برداشتن آن نیاز به عمل جراحی وجود دارد، بنابراین آبسه یكی از عوارض خطرناك آپاندیسیت محسوب می‌شود كه اگر پاره شود، می‌تواند منجر به عفونت داخل شكمی و مرگ بیمار شود.

به این درد‌ها توجه كنید
مكان و موقعیت آپاندیسیت متغیر است و نوك آن ممكن است در جهات مختلفی از بدن قرار گیرد. برای مثال می‌تواند درسمت لگن، كیسه صفرا یا پشت روده بزرگ قرار بگیرد، بنابراین، درد و علائم آن می‌تواند در نقاط مختلفی از بدن ظاهر شود و با بیماری‌های دیگر اشتباه گرفته شود. معمولا با شروع این التهاب ابتدا فرد در ناحیه بالای شكم و دور ناف خود احساس درد و ناراحتی می‌كند. این درد می‌تواند خفیف یا شدید باشد و همراه با آن حالت تهوع و بی‌اشتهایی نیز ایجاد می‌شود، سپس درد به تدریج به پایین شكم در سمت راست بدن منتقل می‌شود.

متغیر بودن محل قرارگیری آپاندیسیت، تشخیص آن را دشوار می‌كند. از آنجایی كه در اطراف آپاندیس ارگان‌های بسیاری وجود دارد، ممكن است با بیماری‌های مربوط به آن ارگان‌ها اشتباه گرفته شود. برای مثال ممكن است با درد حاصل از تخمك‌گذاری، كیست‌های تخمدانی، وجود سنگ در مجاری ادراری تحتانی، بیماری‌های روده بزرگ و وجود تومور در سكوم (ابتدای روده بزرگ) اشتباه گرفته شود.

لاپاراسكوپی، انتخابی مناسب برای خانم‌ها
جراحی آپاندیس تحت بیهوشی عمومی و در بیمارستان انجام می‌شود. برای انجام آن 2 روش وجود دارد: جراحی باز و لاپاراسكوپی. در جراحی باز از طریق یك شكاف بسیار كوچك بین 2 تا 4 سانتی‌متر آپاندیس را خارج می‌كنند. لاپاراسكوپی نیز بیشتر در خانم‌های جوان كاربرد دارد، زیرا عوارض و میزان چسبندگی از این طریق كمتر خواهد بود.

طول دوره نقاهت آن نیز بستگی به‌شدت بیماری و واكنش بدن دارد. برای مثال واكنش دفاعی بدن یك فرد جوان نسبت به یك فرد مسن بسیار متفاوت است، بنابراین هر زمان كه تب بیمار فروكش كرد، گلبول‌های سفید خونش به سطح طبیعی رسید و اشتها پیدا كرد، می‌توان گفت كه زمان ترخیص او فرا رسیده است. علاوه‌بر این، پس از بهبود نیازی به پیروی از رژیم غذایی خاصی وجود ندارد و فرد می‌تواند بدون هیچ محدودیتی به زندگی معمول خود ادامه دهد.

2 تفكر اشتباه
زمانی این تفكر میان مردم غالب شده بود كه استفاده از استخرهای عمومی، احتمال ایجاد آپاندیسیت را بالا می‌برد، اما این تفكر تنها یك افسانه است و ارتباطی میان این 2 وجود ندارد. از طرف دیگر برخی‌ها فكر می‌كنند، وراثت و ژنتیك در ایجاد این بیماری نقش دارد اما این موضوع هم به اثبات نرسیده است. علاوه بر این، از آنجایی كه علت ایجاد انسداد در آپاندیس واضح نیست، نمی‌توان از وقوع آن پیشگیری كرد. آپاندیسیت مختص به فصل خاصی از سال نیست و ممكن است در تمام فصول رخ بدهد.

بارداری و آپاندیسیت
همیشه این ترس برای خانم‌های باردار وجود دارد كه درصورت ابتلا به آپاندیسیت، عوارض خطرناك و حتی سقط جنین در انتظار آنها خواهد بود اما واقعا چنین نیست.

آپاندیسیت را می‌توان به راحتی در دوران بارداری جراحی كرد، اما در تشخیص آن هنگام بارداری باید بسیار دقت كرد، زیرا دردهای مشابه آپاندیسیت در خانم‌های باردار بسیار معمول است و اگر این دردها به جای آپاندیسیت تشخیص داده شوند، عواقب خطرناكی درپیش خواهد داشت، بنابراین نباید به دلیل باردار بودن، تصمیم‌گیری در این مورد را به تعویق انداخت.

منبع: سیب سبز