تغییر بودجه به نفع مردم

محمود صادقی | روز یکشنبه از جمله روز‌هایی بود که چه نمایندگان موافق و چه نمایندگان موافق با لایحه بودجه سال ٩٧ بهتر از هر زمان دیگری صحبت و دلایل خود را مطرح کردند. البته مخالفت با کلیات لایحه بودجه سال ٩٧ از سوی مجلس شورای اسلامی کاملا قابل پیش‌بینی بود.

پس از اینکه دولت بودجه را به مجلس ارایه کرد هم در سطح جامعه شاهد واکنش‌هایی منفی بودیم و هم از صحبت‌های نمایندگان اینگونه برمی‌آمد که مجلس شورای اسلامی چندان با کلیات لایحه بودجه سال ٩٧ موافق نیست.

بنابراین به تصویب نرسیدن آن چندان دور از انتظار نبود. مخالفت نمایندگان با لایحه بودجه سال ٩٧ دلایل مختلفی داشت. بحث قابل توجه در مخالفت‌های نمایندگان موضوع کمبود منابع دولت بود. به هر حال نمایندگان اشراف کامل داشته و دارند که منابع تامین مالی دولت محدود است.

با توجه به محدود بودن این منابع بخش قابل توجهی از آن هم صرف امور جاری می‌شود و به عنوان بودجه جاری مصرف می‌شود.

با این حال نمایندگان انتظار داشتند توزیع این درآمد‌ها و منابع به شکلی بهینه‌تر اتفاق افتد. در صورتی که لایحه بودجه‌ای که دولت برای مجلس فرستاد بیش از هرچیز متوجه اقشار فرودست و آسیب‌پذیر بود و در واقع فشار بیشتری متوجه اقشار آسیب‌پذیر می‌شد.

نمایندگان به این موضوع اشراف کامل داشتند و حتی بحث‌هایی که در کمیسیون تلفیق صورت گرفت حاکی از آن بود که باید فشار از اقشار فرودست برداشته‌شود و این قشر در لایحه بودجه مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

علاوه بر این نکته که در لایحه بودجه سال ٩٧ چندان توجهی به اقشار فرودست نشده‌بود نکته منفی دیگری هم وجود داشت. دولت در لایحه بودجه سال ٩٧ بیش از حد متکی بر بدهی‌هایی شده که قرار است وصول شود.

در واقع اینگونه به نظر می‌رسید که دولت می‌خواهد بودجه سال‌های آینده را پیش‌خور کند. قابل پیش‌بینی بود که اگر با همین سبک و سیاق پیش برویم دولت به جای مدیریت بحران، بحران‌های موجود را به تعویق می‌اندازد. با تعویق انداختن، بحران ابعاد گسترده‌تری پیدا می‌کند.

در واقع پس از اعتراضات دی ماه گذشته فضایی در مجلس شکل گرفت که منجر به عدم تصویب لایحه بودجه سال ٩٧ شد. مجلس می‌خواست این پیام را به دولت بدهد که باید بودجه را به نفع مردم تغییر دهد. مجموعا اعتراضات و التهابات ماه گذشته در به تصویب نرسیدن لایحه بودجه سال ٩٧ بی‌تاثیر نبود.