ارتش نتانیاهو در حالت آماده‌باش

گلوبال ریسرچ خبر داد: اسرائیل به زودی یک عملیات نظامی در لبنان به راه می‌اندازد. نه حمله‌ای هدفمند به‌کاروان یا کارخانه تسلیحاتی بلکه همزمان به سایت‌های تولید و پرتاب موشک حزب‌الله. این حمله همزمان یا بلافاصله بعد از ترور چند فرمانده عملیاتی مشهور حزب‌الله انجام خواهد گرفت.

حزب‌الله هم قطعا با پرتاب سنگین موشک به مراکز پرجمعیت در اسرائیل واکنش نشان خواهد داد و حماس نیز به سهم خود در جنوب این کار را انجام می‌دهد. «ایدان لاندو»، استاد زبان‌شناسی در دانشگاه بن گوریون، در تحلیلی برای The Global Research در ۹ فواسرائیلریه ۲۰۱۸ می‌نویسد یک سامانه رهگیر موشکی به‌عنوان بخشی از مانور نظامی مشترک ارتش اسرائیل و ارتش ایالات‌متحده در سراسر اسرائیل مستقر شده است.

واشنگتن چراغ سبز نشان داده است. در این رویداد کاملا سازمان یافته، منادیان رسانه‌ای در اسرائیل آهنگ واحدی را می‌نوازند و بر طبل درگیری می‌کوبند: «ایران و حزب‌الله از خط قرمز عبور کرده‌اند و اگر حامی روسی‌شان آنها را مهار نکند، اسرائیل دست به حمله‌ای سخت خواهد زد (و چنین هم خواهد کرد زیرا روسیه نتوانسته آنها را مهار کند.» لیبرمن، وزیر جنگ اسرائیل وعده داده که «کل بیروت در پناهگاه‌ها پنهان خواهند شد» و نفتالی بنت هم قول داده که «لبنانی‌ها تاوان آن را پس خواهند داد.» تحولات منطقه به سویی می‌رود که ژنرال‌های بازنشسته اسرائیلی فضا را برای اظهارنظرهای خود مساعد یافته‌اند.

یکی از این ژنرال‌ها سرلشکر نوام تیبون است که گفته بود: «ارتش اسرائیل قرار است از زور عریان استفاده کند. مکان‌هایی در لبنان تقریبا نابود خواهد شد.» سرلشکر امیرام لوین نیز به گونه‌ای دیگر بر آتش جنگ می‌دمد. او گفته است:«لبنان با خاک یکسان خواهد شد.» «ایدان لاندو» می‌نویسد: «این بار از کدام «خط قرمز» عبور شده است؟» به گفته مقام‌های اسرائیل، این خط قرمز همان تاسیس کارخانه ساخت موشک از سوی ایران در خاک لبنان است.

لاندو می‌نویسد: تا جایی که من خاطرم هست، اسرائیل دست‌کم سه کارخانه تولید موشک هدایت شونده دارد (رافائل، IAI و اِلبیت) و ترس از آن دارد که حزب‌الله این ۳ پایگاه را مورد حمله قرار دهد اما ظاهرا این بهانه کافی برای حمله به لبنان نیست. چنین بهانه‌هایی فقط به نفع اسرائیل است. اسرائیل مدت‌هاست به همسایگان خود درخصوص خرید تسلیحات (موشک‌های دوربرد یا هدایت شونده) هشدار داده و مراقب است تا کاروان‌هایی که این قبیل تسلیحات را به لبنان منتقل می‌کنند، نابود سازد.

هیچ «توازنی» میان دقت موشک‌های اسرائیلی و موشک‌های حزب‌الله وجود ندارد. موشک‌هایی که «توازن قوا را برهم می‌زند» و در دستان حزب‌الله است در واقع توازن را برقرار می‌سازد. اما توازن واقعی میان قدرت بازدارندگی حزب‌الله و قدرت بازدارندگی اسرائیل برای افسران عالی رتبه در نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) تصوری غیرقابل تحمل است. بنابراین بمباران هر نشانه‌ای از تسلیحاتی که «توازن قوا را بر هم بزند» واجب می‌داند.

حمله با این نیت طراحی شده که توازن کنونی میان دو طرف را نابود کند. این چرخه برای اسرائیل «خودویرانگر» است. «ران ادلیست»، نویسنده معاریو، معتقد است که «هیچ خطری برای جنگ نیست. حزب‌الله انگیزه و قصدی برای جنگ علیه دشمنی که توان نابودی‌اش را دارد، در شرایط فعلی ندارد.»

«مایکل آیزنشتات» و «مایکل نایت»، تحلیلگران موسسه واشنگتن، در تحلیل مورخ ۱۳ فوریه ۲۰۱۸ با اشاره به سقوط یک پهپاد از سوی اسرائیل و متقابلا، سقوط یک جنگنده اف ۱۶ اسرائیلی می‌نویسند چرخه وخامت ادامه یافت و نیروهای دفاعی اسرائیل ۱۲ هدف را در سوریه از جمله یک پایگاه دفاع هوایی نزدیک دمشق و درعا و سه پایگاه نظامی را بمباران کردند.

اگرچه اسرائیل با تبلیغات فراوان معتقد است که سقوط جنگنده اف ۱۶ کار تسلیحات ایرانی بود اما کره‌شمالی اعلام کرد که «جنگنده اسرائیلی متجاوز به خاک سوریه با سامانه موشکی «کی ان ۶» ارتش کره‌شمالی که در اختیار ارتش سوریه است، منهدم شد.» در هر حال، لاندو با اشاره‌ای به مقاله «مکس فیشر» می‌نویسد: «بازدارندگی در قاموس اسرائیل معنای جدیدی یافته است.

بازدارندگی کلاسیک زمانی است که شما دشمن را تهدید می‌کنید تا در سرزمین شما به شما آسیب نزند اما اسرائیل می‌گوید دشمن در خاک خودش هم کاری نکند در غیر این صورت مورد حمله اسرائیل قرار می‌گیرد.» لاندو بر این باور است که «ارتش‌های عربی صورت را با سیلی در کنار اسرائیل سرخ نگه داشته‌اند.

آنها خود را مجهز می‌کنند اما با تجهیزات آمریکایی که ممکن است سیستم خنثی‌سازی این تسلیحات یا سیستم‌هایی برتر از آن در اختیار اسرائیل قرار گیرد.

تنها حزب‌الله و حماس قادرند با تیر و کمان در برابر تکنولوژی IDF بایستند.» در هر حال، به‌نظر می‌رسد اسرائیل برای آغاز جنگ با حزب‌الله دست کم به سه روش متوسل شود: فاز اول، ترور فیزیکی رهبران ارشد حزب‌الله در لبنان یا سوریه؛ فاز دوم، هدف قرار دادن سایت‌ها و مراکز نظامی- تسلیحاتی حزب‌الله در سوریه یا لبنان یا زدن کاروان‌های حزب‌الله در سوریه؛ در آخر وقوع جنگ تمام عیار علیه حزب‌الله. در نهایت، باید دید اسرائیل برای شروع احتمالی حمله به چه بهانه(هایی) توسل خواهد جست.