عهدنامه ترکمانچای

۲۱ فوریه سال ۱۸۲۸ عهدنامه ترکمانچای به‌دنبال جنگ‌های طولانی و مکرر ایران و روسیه بین دو کشور منعقد شد. در مراسم بستن قرارداد از سوی فتحعلی شاه، میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی و الله‌یار‌خان آصف‌الدوله و از سوی امپراتوری روسیه ایوان پاسکوویچ حضور داشتند.

عهدنامه ترکمانچای
این معاهده بعد از عهدنامه گلستان و به دنبال شکست ایران در جنگ قفقاز جنوبی و آذربایجان امضا شد. مفاد قرارداد تماما به سود روسیه و از این قرار بود:

- واگذاری خانات ایروان و نخجوان به دولت روسیه.

- پرداخت ده کرور تومان (پنج میلیون تومان) به‌طور اقساط از طرف ایران به روسیه به‌عنوان غرامت جنگی.

- اجازه عبور و مرور آزاد به کشتی‌های تجاری روسی در دریای خزر و انحصار عبور و مرور کشتی‌های جنگی به روسیه.

- رضایت به انعقاد یک عهدنامه تجاری بین ایران و روسیه و حق اعزام کنسول و نمایندگان تجاری برای هر دو طرف به هر منطقه از مناطق طرفین که دولت متبوعه لازم بداند.

- حمایت روسیه از ولیعهدی عباس میرزا و کوشش در به سلطنت رساندن وی پس از مرگ شاه.

- استرداد اسرای طرفین.

- اعطای حق قضاوت کنسولی به اتباع روسیه.