علاج قبل از تجاوز

لیلی گلستان | اواخر دهه ۴۰ بود که کتاب «بچه چگونه به‌وجود می‌آید» را ترجمه کردم. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم آن را چاپ کرد و البته عجیب نبود که انتشار کتاب با سروصدا و استقبال روبه‌رو شود. کتاب پخشی گسترده داشت و کتابخانه‌های سیار کانون که به شکل اتوبوس‌هایی پر از کتاب بودند، کتاب را به تمام محله‌های تهران؛ از شمال تا جنوب بردند و بعد در تمام ایران پخش شد.

روزنامه‌ها در مورد لزوم چنین کتابی نوشتند و تلویزیون هم برنامه‌ای را به آن اختصاص داد. خبرنگار تلویزیون از مادر‌ها در مورد کتاب می‌پرسید و همه می‌گفتند این کتاب کار ما را راحت کرده؛ وقتی بچه سؤال می‌کند کتاب را می‌دهیم دستش و خلاص می‌شویم. کتاب به چاپ‌های بعدی رسید و در سال ۵۵ قرار شد بشود کتاب درسی دوره دبستان.

پس بایست در تیراژ گسترده چاپ می‌شد. مذاکرات کانون با وزارت فرهنگ انجام شده بود که... انقلاب شد. اولین کتاب کانون که توقیف شد، همین کتاب بود و توقیف ماند تا حال. اگر پروژه کتاب درسی‌شدن این کتاب به انجام می‌رسید، می‌شد گفت: دست‌کم ۴۰ سال بچه‌ها با مسائل روابط زن و مرد و به‌وجود‌آمدن بچه آشنا شده بودند و با چشم و گوش بازتری به این مسائل نگاه می‌کردند؛ و شاید... شاید فجایعی نظیر اتفاق مدرسه غرب تهران کمتر به وجود می‌آمد.

من معتقدم حتما باید در دوران دبستان مسائل جنسی تعلیم داده شود و خطراتی که در انتظار بچه‌هاست به آن‌ها گوشزد شود. پدر و مادر‌ها با فرهنگی که دارند کمتر می‌توانند راحت و بی‌خجالت با بچه‌ها در این باب حرف بزنند و این در مسئولیت مراکز آموزشی است که چشم و گوش بچه‌ها را باز و آن‌ها را از احتمال این خطر‌ها مطلع کنند.

امیدوارم مسئولان جدی‌تر به این مسئله توجه کنند و این‌طور نباشد که فاجعه رخ دهد و تازه از پی رفع‌ورجوعش برآیند.

علاج واقعه را باید قبل از وقوع کرد.