معجون مجهول مهندسی اقلیم
نتیجه آنکه لطفا به گیرندههای اقلیمی کشور دستدرازی نکنید، آنها اختلالی ندارند؛ اختلال در افرادی است که با قاطعیت اقلیم آینده ایران را پیشبینی میکنند؛ افرادی که یا متوهمی نادان هستند یا کلاهبرداری دلال؛ چراکه ویژگی بارز زیستن در مناطق خشک، غیرقابلپیشبینیبودن اقلیم آن است.
کد خبر :
۵۸۳۵۴
بازدید :
۱۰۰۵
محمد درویش |
۱. چند سالی است از معجون جدیدی به نام مهندسی اقلیم سخن گفته شده و هرازچندگاهی از کشفی محیرالعقول برای تغییر مسیر باد، بارورکردن یا رُبایش ابرها، سامانه جذب بارش، هارپ و نظایر آن رونمایی میشود.
۱. چند سالی است از معجون جدیدی به نام مهندسی اقلیم سخن گفته شده و هرازچندگاهی از کشفی محیرالعقول برای تغییر مسیر باد، بارورکردن یا رُبایش ابرها، سامانه جذب بارش، هارپ و نظایر آن رونمایی میشود.
گروهی از طرفداران همیشگی پندارینهپردازانِ توهم توطئه در داخل نیز پیوسته زنهار، هشدار و اولتیماتوم میدهند که تمام مشکلات خشکسالی، گرمای هوا، کاهش ریزشهای آسمانی و... را استکبار جهانی هدایت، راهبری و اجرا میکند. ظاهرا هیچگاه نیز برای آنها این پرسش پیش نیامده که اگر واقعا تکنیکها، شگردها و ابزاری برای افزایش ریزشهای آسمانی وجود دارد، چرا بخشهای بزرگی از آمریکا و اسرائیل باید یک دوره خشکسالی دشوار را تجربه کنند؟
۲. در آن سوی بام هم هستند افرادی که با شور و شعف فراوان، از پایان دوره خشکسالی در ایران خبر داده و با دقتی شگفتآور، حتی میزان افزایش بارندگی ماهانه و سالانه را تا ۲۰ سال آینده اعلام میکنند.
۳. آنهایی که با چنین سخنان یا ترفندهایی در حال جلبنظر افکار عمومی و نشانی غلطدادن به مدیران کشوری هستند، آشکارا معلوم است اطلاعات زیادی از مقتضای زیستن در فلات ایران نداشته و حتی احتمالا دو واحد اقلیمشناسی عمومی نیز پاس نکردهاند.
۴. شرایط جغرافیایی ایران با توجه به استقرار این کشور در کمربند خشک نیمکره شمالی، مؤید آن است که ریزشهای آسمانی در آن را نمیتوان پیشبینی کرد؛ به نحوی که احتمال دارد از سالی به سال دیگر، انحراف معیار میانگین ریزشها تا ۷۰ درصد اختلاف را نشان دهد. هنر آن است که با تبیین یک اقتصاد #آب_نامحور، بکوشیم به رونق کسبوکارهایی بپردازیم که کمترین وابستگی را به آسمان داشته باشند.
۵. همانطور که مشکل افزایش چشمههای تولید گردوخاک در کشور و منطقه با صدور بخشنامه و تغییر نام «ریزگرد» به «گردوغبار» حل نخواهد شد، با مهندسی اقلیم و دستکاریهای مصنوعی برای افزایش ریزشهای آسمانی، ترساندن مردم در فروغلتیدن به دوره خشکسالی ۳۰ ساله یا امید واهی دادن به پایان خشکسالیهای درازمدت در ایران نیز حل نخواهد شد.
زنان و مردانی که چند هزار سال است در این سرزمین تاب آوردهاند، ظاهرا بهتر از فرزندان مغرور یا آزمند خود دریافته بودند فقط باید سالانه تا ۴۰ میلیارد مترمکعب از ذخایر آب شیرین مملکت را در بخشهای گوناگون مصرف کرده و بقیه را اختصاص به حقابه طبیعت داد تا بهعنوان بستر تولید، کیفیت و بالندگی اقتصادی را تضمین کند.
۶. نتیجه آنکه لطفا به گیرندههای اقلیمی کشور دستدرازی نکنید، آنها اختلالی ندارند؛ اختلال در افرادی است که با قاطعیت اقلیم آینده ایران را پیشبینی میکنند؛ افرادی که یا متوهمی نادان هستند یا کلاهبرداری دلال؛ چراکه ویژگی بارز زیستن در مناطق خشک، غیرقابلپیشبینیبودن اقلیم آن است.
۰