زنگ خطر تنش آبی در پایتخت جدی است
تهران هماکنون درآستانه یک فاجعه آبی قرار گرفته که در ۵۰ سال اخیر بیسابقه بوده است، ذخیره برفی پایتخت برای نخستین بار به صفر رسیده، بارندگی ۵۳ درصد کاهش یافته، حدود ۳۵۰ میلیون مترمکعب ورودی سدها نسبت به سال گذشته پایین آمده، روزانه به اندازه یک دریاچه چیتگر آب مصرف میشود، هدررفت آب از شبکه شهری حدود ۳۰ درصد است و ۲۵ درصد آب شرب کشور تنها درتهران مصرف میشود و البته همه این آمارهای تلخ را به این واقعیت اضافه کنید، تهران هماکنون حدود ۵/۸ میلیون نفر جمعیت ثابت دارد، درحالی که ظرفیت طبیعیاش برای تأمین آب، تنها جوابگوی ۳ میلیون نفر است.
کد خبر :
۶۰۴۳۱
بازدید :
۱۰۲۳
حمیده امینی فرد | اگر هنوز زنگ خطر «تنش آب» در تهران را جدی نگرفتهاید، به این آمارها بیشتر دقت کنید، مخصوصاً آن ۱۰ درصد پایتختنشینی که دراین اوضاع اسفبار، همچنان آب استخرهایشان را با آب شرب پر میکنند!
تهران هماکنون درآستانه یک فاجعه آبی قرار گرفته که در ۵۰ سال اخیر بیسابقه بوده است، ذخیره برفی پایتخت برای نخستین بار به صفر رسیده، بارندگی ۵۳ درصد کاهش یافته، حدود ۳۵۰ میلیون مترمکعب ورودی سدها نسبت به سال گذشته پایین آمده، روزانه به اندازه یک دریاچه چیتگر آب مصرف میشود، هدررفت آب از شبکه شهری حدود ۳۰ درصد است و ۲۵ درصد آب شرب کشور تنها درتهران مصرف میشود و البته همه این آمارهای تلخ را به این واقعیت اضافه کنید، «تهران هماکنون حدود ۵/۸ میلیون نفر جمعیت ثابت دارد، درحالی که ظرفیت طبیعیاش برای تأمین آب، تنها جوابگوی ۳ میلیون نفر است!»
سؤال اینجاست با این وضعیت چه باید کرد آن هم در شرایطی که هر لحظه بر تعداد ساکنان تهران و حاشیهاش افزوده میشود؟ دراین میان یک عضو شورای شهر تهران از روزی نام میبرد که تهران در آستانهاش قرار دارد.
«روز صفر»، روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت. روز صفر سه ماه پیش و برای اولین بار در شهری بینالمللی و با جمعیت چهار میلیون نفردرحال وقوع بود.
در آن زمان «کیپ تاون» آفریقای جنوبی در آستانه بحران شدید کم آبی قرار داشت تا اینکه بارشهای معجزه آسا به کمکش آمد و اجازه نداد کابوس «روز صفر» محقق شود! هماکنون از ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار مشترک در تهران، حدود ۹۰ درصد، مشترک خانگی است.
بخوانید: آب و چالشهای اجتماعی آرش میلانی، عضو شورا با تشریح وضعیت کنونی آب در تهران میگوید ۸۷ سال پیش پایتخت شهری بود با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که ۴۸ رشته قنات آب آن را به میزان ۳۱.۵ میلیون متر مکعب تأمین میکرد. اما در سال گذشته مصرف آب شرب شهر ۸.۵ میلیون نفری تهران از یک میلیارد متر مکعب فراتر رفته است. در سالهای نرمال ۷۰ درصد این حجم از پنج سد واقع در شعاع ۱۵۰ کیلومتری تأمین میشود. وسعت حوضه آبخیز این سدها مجموعاً بالغ بر ۴۸۴۷ کیلومتر مربع یا بیش از شش برابر وسعت شهر تهران است.
او با بیان اینکه میانگین مصرف آب شرب هر شهروند تهرانی ۹۱ متر مکعب در سال یا معادل ۲۵۰ لیتر در روز است که تقریباً دو برابر نرم جهانی است، تأکید میکند: اگر به ظرفیت قناتهای قدیمی تهران، ظرفیت مجاز برداشت از آبهای زیرزمینی به میزان ۲۵۰ میلیون مترمکعب را بیفزاییم، شهر تهران براساس پتانسیل طبیعی خویش میتوانست حداکثر پذیرای سه میلیون نفر باشد.
به عبارت دیگر، در شرایط فعلی، شهر تهران به اتکای انتقال آب از حوضههای برفگیر کوهستانی بیش از چهار برابر توان طبیعی خود آب را برای شهروندانش تأمین میکند.
حسینی میلانی با تأکید بر اینکه میانگین مصرف آب شرب هر تهرانی ۹۱ متر مکعب در سال یا معادل ۲۵۰ لیتر در روز است که تقریباً دو برابر نرم جهانی است، ابراز داشت: رشد سالانه تقاضای آب شرب خانگی در دو دهه گذشته به طور میانگین سه درصد در سال بوده و در حال حاضر شتاب این رشد به شهرهای مجاور تهران نیز تسری پیدا کرده است.
وی با تاکید بر اینکه بر اساس برآوردهای مقدماتی از مجموع ۱۴۷ میلیون متر مکعب نیاز آبی فضای سبز تهران، حدود ۳۳ درصد یعنی معادل ۴۹ میلیون متر مکعب به چمن اختصاص دارد، افزود: وسعت چمن کاری در تهران ۱۰ درصد وسعت فضای سبز درون شهری است و هنوز برنامه هدفمندی برای کاهش طرح چمن کاری در جایگزینی گیاهان بومی به شورای شهر تهران ارائه نشده است.
وی با بیان اینکه قیمت تمام شده آب شرب در شهر تهران بدون احتساب هزینههای سرمایهگذاری معادل ۱۰۰۰ تومان برای هر متر مکعب است که ۵۰ درصد آن از مردم دریافت میشود (به ازای هر لیتر ۵ ریال)، میافزاید: این آب بها نه تنها پاسخگوی هزینههای بهرهبرداری و نگهداری از تأسیسات گسترده آبرسانی شهر نیست بلکه حتی انگیزه اقتصادی لازم برای جایگزینی وسایل کاهنده مصرف را نیز برای مصرفکنندگان ایجاد نمیکند. بهکارگیری این وسایل تا ۲۰ درصد میتواند در کاهش مصرف آب مؤثر باشد.
بخوانید: رد پای آب حسینی میلانی با اشاره به معضل چمن کاری در تهران میگوید: وسعت چمنکاری در تهران ۱۷ درصد وسعت فضای سبز درون شهری است و هنوز برنامه هدفمند و سنجشپذیری برای کاهش سطح چمنکاری و جایگزینی گیاهان بومی و مقاوم به کمآبی به شورای شهر ارائه نشده است.
منبع: روزنامه ایران
۰